ΕΛΛΑΔΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ - GREECE WITHOUT HELLENISM

Αγαπητοί φίλοι, αυτό μπορεί να σας εκπλήξει, ότι η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και η θρησκεία της αντέγραψαν, έκαναν λογοκλοπή και δανείστηκαν ένα τεράστιο μέρος της θεολογίας, των παραδόσεων και των θρησκευτικών εορτασμών της από την αρχαία μας «Αυτόχθονη Ελληνική Εθνική Θρησκεία».

Το έκαναν επειδή εκείνοι που επινόησαν τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό είχαν πολύ λίγες γνώσεις για να χρησιμοποιήσουν σε αυτή την αναζήτηση. Δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να κάνουν λογοκλοπή από τον Ελληνισμό. Ωστόσο, σκόπιμα ερμήνευσαν και παραμόρφωσαν όλα αυτά έτσι ώστε να ταιριάζουν με το ιουδαϊκό χριστιανικό τους παράδειγμα.

Στην πραγματικότητα, οι Έλληνες αρχαίοι πρόγονοί μας εμπνεύστηκαν να μελετήσουν και να παρατηρήσουν το Σύμπαν και τον κόσμο μας για πολλά χρόνια και στη διαδικασία να αναλύσουν και να κατανοήσουν τι το έκανε όλο αυτό να λειτουργεί. Κατέληξαν λοιπόν στη θρησκευτική τους εκτίμηση την οποία αποθήκευσαν και εξέφρασαν μέσα από τη θεολογική τους μυθολογία και μέσα από τη θεολογική τους φιλοσοφία.

Ανακάλυψαν και κατάλαβαν τις εκδηλώσεις που έγιναν και λαμβάνουν χώρα στο Σύμπαν, δηλαδή τις λειτουργίες των Θεών. Με άλλα λόγια οι Θεϊκοί Νόμοι του Σύμπαντος που είναι οι ίδιοι με τους Θεούς.

Με αυτή τη γνώση εμπνεύστηκαν να καταλήξουν στα πολύ σημαντικά 147 έως 150 Δελφικά Παραγγελματα τους. Με τους 88 Ορφικούς Ύμνους τους. Με τη θρησκευτική τους μυθολογία και τη θρησκευτική τους θεολογία - φιλοσοφία. Αυτοί με τις άλλες θεολογικές τους ανακαλύψεις κατέληξαν στις πολύ δικές τους λογικές (το ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ τους) θεωρίες, την αλήθεια τους.

 (Ποτέ δεν ισχυρίστηκαν ότι ανακάλυψαν την απόλυτη αλήθεια, άλλες θρησκείες κάνουν αυτούς τους ισχυρισμούς).

Για να κατανοήσει κανείς τα πραγματικά νοήματα της θεολογικής μας μυθολογίας πρέπει πρώτα να αποκωδικοποιήσει και να αναλύσει τους μύθους, για να αναλύσει και να κατανοήσει σωστά τους Ορφικούς Ύμνους μας πρέπει να κατανοήσει πολύ καλά και την αρχαία ελληνική γλώσσα. Και πάλι το ίδιο μπορούμε να πούμε σε σχέση με τη θεολογική μας φιλοσοφία.

Όλη αυτή η γνώση γράφτηκε στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Η αρχαία ελληνική γλώσσα ήταν/είναι μια πολύ πλούσια γλώσσα, με πολύ βαθιές και διανοητικές έννοιες. Με πολλές από τις λέξεις του να έχουν πολλές ετυμολογικές έννοιες και εκφράσεις.

Γι' αυτό πολλοί ξένοι διανοούμενοι απέτυχαν να αποδώσουν σωστά την πραγματική ουσία και τα νοήματα στη θεολογική μας μυθολογία, στη θεολογική μας φιλοσοφία και στους Ορφικούς Ύμνους μας και έγινε μεγάλο κακό στην κατανόηση της αρχαίας αυτόχθονης Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας μας.

Το άλλο πρόβλημα και εμπόδιο που αντιμετωπίζουμε εμείς οι Εθνικοί Έλληνες είναι ότι τα τελευταία 1700 χρόνια η Ελληνική Εθνική θρησκεία μας απαγορεύτηκε, εξοστρακίστηκε, υπονομεύτηκε, γελοιοποιήθηκε και διαστρεβλώθηκε, πρώτα από τη Χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τη Χριστιανική Εκκλησία της και μετά πάλι από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στα περισσότερα από 400 χρόνια της Οθωμανικής Τουρκοκρατίας, την οποία η Εκκλησία ήταν σε σύμπραξη - συνεργασία με τους Τούρκους.

Επίσης τα τελευταία διακόσια χρόνια περίπου στο νεο ανεξάρτητο κράτος της Ελλάδας, βλέπουμε ότι το «κατεστημένο», διαχρονικά σταμάτησε τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής μας γλώσσας, "μπλοκάροντας - σφράγιση" έτσι το «πηγάδι» της γνώσης της γλώσσας μας.

Βλέπουμε ότι η Ιθαγενής Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας δεν επιτρέπεται να διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία της Ελλάδας. Η Ιθαγενής Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας δεν αναγνωρίζεται πλήρως στην Ελλάδα ούτε οι θρησκευτικές μας οργανώσεις έχουν καμία κατάλληλη νομική αναγνώριση.

Οι μόνες 3 θρησκείες που αναγνωρίζονται πλήρως στην Ελλάδα είναι: ο Ιουδαϊσμός, το Ισλάμ και ο Ελληνορθόδοξος Χριστιανισμός.

Το «κατεστημένο» και το υπουργείο Παιδείας είναι κάθετα ενάντια στην Ιθαγενή Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας. Όλα τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα είναι εντελώς ενάντια στην Ιθαγενή Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάνουν ολοκληρωτικές διακρίσεις κατά της Ιθαγενούς Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας μας και των Ελληνικών θρησκευτικών οργανώσεων μας.

Ως εκ τούτου, είναι κατανοητό, αγαπητοί μου φίλοι, γιατί ελάχιστοι Έλληνες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο δεν γνωρίζουν την Αυτόχθονη Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας.

Είναι απολύτως κατανοητό γιατί πολλοί σύγχρονοι Έλληνες υπονομεύουν και γελοιοποιούν την Αυτόχθονη Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας.

Δεν φταίνε αυτοί!! Έχουν κατηχηθεί και υποβληθεί σε πλύση εγκεφάλου από την Εκκλησία και το σχολικό σύστημα στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και να έχουν διαστρεβλωμένη άποψη για την Ελληνική μας θρησκεία.

Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά στην εβραϊκή κατάσταση. Στο Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο, ο εβραϊκός λαός κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να διδάξει στο λαό του, στα παιδιά του την πραγματική ιθαγενή εβραϊκή κληρονομιά, δηλαδή την πραγματική τους ιστορία, τον πραγματικό πολιτισμό και τις παραδόσεις του και την πραγματική ιθαγενή εβραϊκή θρησκεία τους.

Το ισραηλινό κατεστημένο υποστηρίζει πλήρως όλα τα παραπάνω. Το υπουργείο Παιδείας του Ισραήλ υποστηρίζει όλα τα παραπάνω. Τα ισραηλινά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν κάνουν διακρίσεις ενάντια σε όλα τα παραπάνω.

Και στο Ισραήλ υπάρχουν πολλές πνευματικές οργανώσεις στα Πανεπιστήμια και στη χώρα που υποστηρίζουν, προωθούν και υπερασπίζονται ενεργά όλα τα παραπάνω.

Μπορούμε μόνο να πούμε συγχαρητήρια στο Ισραήλ και στον Εβραϊκό λαό του!!


Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά στην ελληνική κατάσταση.

ΕΜΕΙΣ (Η ΕΛΛΑΔΑ) ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΞΕΝΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ «ΚΑΘΕΣΤΟΣ» ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ.

Στην Ελλάδα τίποτα από τα παραπάνω όπως εξηγείται στην «Εβραϊκή κατάσταση» είναι πραγματικότητα.

Δεν υπάρχουν ακαδημαϊκοί άνθρωποι ή οργανισμοί που να υποστηρίζονται και να χρηματοδοτούνται από τις ελληνικές κυβερνήσεις για να υποστηρίξουν, να εκπαιδεύσουν ή να υπερασπιστούν την πραγματική μας ΑΥΤΟΧΘΟΝΗ κληρονομιά, δηλαδή την πραγματική ελληνική ιστορία, τον πραγματικό ελληνικό πολιτισμό μας και την πραγματική μας αυτόχθονη ελληνική εθνική θρησκεία.

Στην πραγματικότητα, οι ακαδημαϊκοί φοβούνται να εκφράσουν την υποστήριξή τους σε αυτά τα θέματα. Φοβούνται να γράψουν άρθρα σε εφημερίδες ή να δημοσιεύσουν βιβλία προς υποστήριξη αυτών των απόψεων. Φοβούνται γιατί αντιμετωπίζουν την πραγματική προοπτική να μην πάρουν προαγωγή ή ακόμα και να χάσουν τη δουλειά τους. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα του 2023.

Ο Χριστιανισμός δανείστηκε πολλές αρχαιοελληνικές λέξεις για να μπορέσει να δώσει νόημα και έκφραση στο θρησκευτικό τους δόγμα και στην πορεία παραμόρφωσε τις έννοιες αυτών των λέξεων.

Ακόμη και οι αρχαίοι Εβραίοι δανείστηκαν πολλές, πάρα πολλές αρχαιοελληνικές λέξεις για να μπορέσουν να δώσουν νόημα και έκφραση στο θρησκευτικό τους δόγμα.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι μια πολύ ευφυής γλώσσα, πολύ εκλεπτυσμένη και ώριμη γλώσσα. Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία μας αντιμετώπισε πολλά δύσκολα ζητήματα με επιτυχία.

Είναι δυνατόν ένας λαός που δημιούργησε αυτή την πολύ έξυπνη και ευφυής γλώσσα και έναν πολύ εξελιγμένο ελληνικό πολιτισμό να κάνει λάθος στο θέμα της θρησκείας;

Το ελληνικό κατεστημένο στην Ελλάδα εκφράζει ότι το καθήκον της Ελλάδας είναι να δημιουργεί καλούς Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς και όχι να δημιουργεί καλούς Έλληνες πολίτες.

Με άλλα λόγια να παράγουν Έλληνες που θα μισούν ό,τι είναι πραγματικά ελληνικό και να νιώθουν ντροπή και απόγνωση για τη δική τους πραγματική ελληνική κληρονομιά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Το Ισραήλ, το εβραϊκό κράτος υποστηρίζει πλήρως την κληρονομιά των αυτοχθονών εβραϊκού λαού του. Το Ισραήλ είναι φίλος της  αυτοχθονών κληρονομιάς του.

Η Ελλάδα το Ελληνικό κράτος είναι σε πλήρη αντίθεση με την αυτοχθονών κληρονομιά του ελληνικού λαού της. Η Ελλάδα είναι εχθρός της αυτοχθονών  κληρονομιάς της.

*** Αν θεωρείτε ότι είστε πραγματικός Έλληνας, τότε θα πρέπει να αμφισβητήσετε και να μελετήσετε όλα όσα έχουν εκφραστεί σε αυτό το άρθρο. Πρέπει να αμφισβητείς τα πάντα, αλλιώς δεν είσαι Έλληνας!! 




Dear friends this may come as a surprise to you, that the Greek Orthodox Church and its religion copied, plagiarized and borrowed an enormous amount of its theology, its traditions and religious celebrations from our ancient "Indigenous Hellenic Ethnic Religion".

It did so because those that invented Orthodox Christianity had very little of their own knowledge to use in this quest. They had no choice but to plagiarize from Hellenism. However they deliberately interpreted and distorted all of this so that it would fit in with their Judaio Christian paradigm.

Actually our Hellenic ancient ancestors were inspired to study and observe the Universe and our world over many years and in the process to analyze and understand what made it all function. Therefore they came up with their religious assessment which they stored and expressed through their theological mythology and through their theological philosophy.

They discovered and understood the manifestations that took and take place in the Universe that is the functions of the Gods. In other words the Divine Laws of the Universe which are the one and the same as the Gods.
 

With this knowledge they were inspired to come up with their very important 147 to 150 Delphic Maxims. With their 88 Orphic Hymns. With their religious mythology and their religious theology. These with their other theological discoveries they came up with their very own sensible and logical “NOMIZOMEN” theories, their truth. (They never claimed to have discovered the absolute truth, other religions make these claims).

To understand the real meanings of our theological mythology one must first decode and analyze the myths, to properly analyze and understand our Orphic Hymns one must have a very good understanding of the ancient Hellenic language also. Again the same can be said in relation to our theological philosophy.

All this knowledge was written in the ancient Greek language. The ancient Greek language was/is a very rich language, with very deep and intellectual meanings. With many of its words having many etymological meanings and expressions.

This is why many foreign intectuals failed to properly convey the real essence and meanings in our theological mythology, in our theological philosophy and in our Orphic Hymns and great harm was done to the understanding of our ancient Indigenous Hellenic Ethnic Religion.

The other problem and hurdle we Ethnic Hellenes are faced with is that in the last 1700 years our Hellenic Ethnic religion was banned, ostracized, undermined, ridiculed and distorted, first by the Christian Eastern Roman Empire and its Christian Church, then again by the Eastern Orthodox Church under the more than 400 years of Ottoman Turkish occupation, which the Church was in collaboration - cooperation with the Turks.

Also in the last two hundred years or so in the newly independent state of Greece, we see that the "establishment", over time has stopped the teaching of our ancient Greek language, thereby ''blocking - sealing'' the "well" of knowledge of our language.

We see that our Indigenous Hellenic Ethnic Religion is not allowed to be taught in the Greek schools of Greece. Our Indigenous Hellenic Ethnic Religion is not fully recognized in Greece nor are our religious organizations accorded any proper real legal recognition.

The only 3 religions which are fully recognized in Greece are: Judaism, Islam and Greek Orthodox Christianity.

The "establishment" and the ministry of education are totally against our Indigenous Hellenic Ethnic Religion. All the political parties in Greece are totally against our Indigenous Hellenic Ethnic Religion and the mass media totally discriminate against our Indigenous Hellenic Ethnic Religion and our Hellenic religious organizations.

Therefore it is quite understandable dear friends why very few Greeks in Greece and around the world have no knowledge of our Indigenous Hellenic Ethnic Religion.

It is quite understandable why many modern Greeks undermine and ridicule our Indigenous Hellenic Ethnic Religion.

It is not their fault!! They have been indoctrinated and brainwashed by the Church and the school system into Orthodox Christianity and to have a distorted view of our Hellenic religion.

Let us now take a look into the Jewish situation. In Israel and around the world, the Hebrew - Jewish people do everything in their power to teach their people, their children their real Indigenous Hebrew - Jewish legacy, i.e. their real history, their real culture and traditions and their real Indigenous Hebrew - Jewish religion.

The Israeli establishment totally supports all of the above. The Israeli ministry of education supports all of the above. The Israeli mass media does not discriminate against all of the above.

And in Israel there are many intellectual organizations in the Universities and in the country that actively support, promote and defend all of the above.

We can only say congratulations to Israel and to its Hebrew - Jewish people!!

Let us now take a look into the Hellenic situation.

WE (GREECE) ARE UNDER A FOREIGN CHRISTIAN ESTABLISHMENT AND OCCUPATION.

In Greece none of the above as explained in the "Jewish situation" is a reality.

There are no academic people or organizations in existence which are supported and funded by the Greek governments to support, educate or to defend our real indigenous legacy i.e. our real Hellenic history, our real Hellenic civilization and culture and our real Indigenous Hellenic Ethnic religion.

In fact academic people are frightened to express their support in these matters. They are frightened to write articles in newspapers or to publish books in support of these views. They are frightened because they face the real prospect of not getting a promotion or even losing their jobs.
 
This is the real situation in the Greece of 2023.

Christianity borrowed many ancient Greek words in order to be able to give meaning and expression to their religious doctrine and in the process they distorted the meanings of these words.

Even the ancient Hebrew Jews borrowed many, many ancient Greek words in order to be able to give meaning and expression to their religious doctrine.

The ancient Hellenic language is a very highly intelligent language, very refined, very sophisticated and mature language. Our ancient Hellenic philosophy grappled with many difficult issues in a successful manner.

Is it possible for a people that created this very intelligent language, and a very highly sophisticated Hellenic civilization to get the matter of religion wrong?

The establishment of Greece expresses that the duty of Greece is to produce good Greek Orthodox Christians not to create and produce good Hellenic citizens.

In other words to produce Greeks that will hate everything which is truly Hellenic and to feel a sense of shame and despair about their own real Hellenic legacy.

CONCLUSION:

Israel the Jewish state is in total support of the Indigenous legacy of its Jewish people. Israel is a friend of its own indigenous legacy and heritage.

Greece the Hellenic state is in total opposition of the Indigenous legacy of its Hellenic people. Greece is an enemy of its own indigenous legacy and heritage.

*** If you consider yourself to be a real Hellene, then you should question and study all that has been expressed in this article. You should always question everything; otherwise you are not a Hellene!! 

...........................................

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΝΑΟΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Αγαπητοί μου φίλοι πρώτα και πάνω απ' όλα πρέπει να ιδρύσουμε Ναούς Παιδείας για τα παιδιά μας, καθώς θα είναι πάντα το σήμερα και το αύριο μας στη μεγάλη πρόκληση του Επανελληνισμού μας κινήματος. Τα παιδιά μας είναι το μέλλον του Ελληνισμού στην Ελλάδα και στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ.

Στην ΕΛΛΑΔΑ οι θρησκευτικές μας οργανώσεις χρειάζεται είτε να νοικιάσουν είτε να αγοράσουν χώρους για τη λειτουργία ελληνικών σχολείων. Τα σχολεία αυτά να λειτουργούν με μερική απασχόληση. Να λειτουργούν τα βράδια από Δευτέρα έως Παρασκευή μετά το κανονικό ωράριο των κρατικών σχολείων και επίσης να λειτουργούν τα πρωινά του Σαββάτου και της Κυριακής πάντα με βάση τη ζήτηση και την προσφορά.

Σε αυτούς τους Ελληνικούς Ναούς της Παιδείας πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας τα πάντα για την Ελληνική μας θρησκεία. Να αποκωδικοποιήσουμε, να αναλύσουμε και να εξηγήσουμε τους ΜΥΘΟΥΣ μας, να αναλύσουμε και να εξηγήσουμε την Ελληνική Θεολογία μας και να διδάξουμε στα παιδιά μας τις Ελληνικές μας παραδόσεις και τα έθιμα μας.

Και το πιο σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας την πραγματική ιστορία της Ελλάδας και του ελληνικού λαού από τότε που χάσαμε την ελευθερία μας και περάσαμε στην κατοχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αμέσως μετά στην Οθωμανική Τουρκική Αυτοκρατορία.

Πρέπει επίσης να τους διδάξουμε για τα δεινά του ελληνικού λαού μας, το σκληρό ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ που έγινε εναντίον του λαού μας προκαλώντας την απώλεια περίπου 19 εκατομμυρίων Ελλήνων και εξελληνισμένων άνθρώπων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ χρειάζεται να κάνουμε όλα τα παραπάνω που αναφέραμε καθώς και να μάθουμε στα παιδιά μας να μιλούν, να διαβάζουν και να γράφουν την όμορφη Ελληνική γλώσσα μας.

Αγαπητοί ΕΛΛΗΝΕΣ, τα τελευταία 1700 χρόνια μας επιτέθηκαν ως ΕΙΔΟΛΟΛΑΤΡΕΣ, μας έχουν φτύσει, μας φέρθηκαν πολύ σκληρά και μας αναγκάσαν να πάμε υπογείος . Σήμερα είμαστε πλέον ελεύθεροι, «ελεύθεροι επιτέλους» και ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΣ (λαός).

Αυτός ο αιώνας είναι η εποχή μας, Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΙΩΝΑΣ, πρέπει να δημιουργήσουμε ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ.

Χρειαζόμαστε Έλληνες δασκάλους, και όλοι εμείς μαζί να βγούμε μπροστά, ανθρώποι που είναι αφοσιωμένοι στο Ελληνικό Πνεύμα και στον Ελληνισμό να βάλουμε την καρδιά μας, την ψυχή μας και την κάθε μας δύναμη και ενέργεια στην πρόκληση της ίδρυσης αυτών των Ελληνικών Ναών της Παιδείας, αυτών των σχολείων που θα αναζωογονήσουν τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ για το μέλλον.

ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ!! 

HELLENIC TEMPLES OF EDUCATION

My dear friends first and foremost we need to establish Temples of Education for our children as they will always be our today and our tomorrow in the great challenge of our Re- Hellenization movement. Our children are the future of Greece and Hellenism in Greece and in the Hellenic Diaspora.

In GREECE our religious organizations need to either rent or to buy premises for the purpose of running Greek schools. These schools to operate on a part time basis. To operate in the evenings from Monday to Friday after the normal school hours of the government schools and to operate on Saturday and Sunday mornings always on the basis of demand and supply.

In these Hellenic Temples of education we must teach our children everything about our Hellenic religion. To decode, to analyze and to explain our MYTHS, to analyze and to explain our Hellenic Theology and to teach our children about our Hellenic traditions and customs.

And most importantly to teach our children about the real history of Greece and the Hellenic people since we lost our freedom and came under the occupation of the Roman Empire and immediately afterward under the Ottoman Turkish Empire.

We must also teach them about the suffering of our Hellenic people, the cruel HOLOCAUST that was carried out against our people causing the loss of about 19 million Hellenes and Hellenized people in the Roman Empire.

In the HELLENIC DIASPORA we need to do all the above that we have mentioned as well as to teach our children to speak, to read and to write our beautiful Hellenic language.

DEAR HELLENES, in the last 1700 years we have been attacked as being EIDOLOLATRES, we have been spat upon, we have been treated very harshly and forced to go underground. Today we are now free, "free at last" and EMANCIPATED.

This century is our time, THE HELLENIC CENTURY, we need to create our HELLENIC TEMPLES OF EDUCATION NOW, IN GREECE AND IN THE HELLENIC DIASPORA.

We need Greek teachers, and all of us together to come forward, people who are dedicated to the Hellenic Spirit and to Hellenism to put our heart, our soul and our every bit of strength and energy into the challenge of establishing these Hellenic Temples of Education, these schools that will re-energize and revitalize HELLENISM for the future.

LONG LIVE HELLENISM!!

ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΘΡΗΣΚΕΊΑ - HELLENIC RELIGION. ΣΥΜΒΟΛΟ ΕΙΝΑΙ 0 ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ. ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΛΕΙΔΊ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ!!! THN ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ KAI H ΜΕΤΕΝΣΆΡΚΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ... THE SYMBOL MEANDROS IS THE THE KEY OF THE ANCIENT GREEKS!!! SYMBOLIZING THE IMMORTALITY OF THE SOUL AND THE REINCARNATION OF THE SOUL...

Ο Χριστιανισμός ισχυρίζεται ότι είναι μια Οικουμενική θρησκεία, μια θρησκεία για όλους, πάνω και πέρα από όλα τα έθνη και τους λαούς σε αυτή τη Γη. Αυτό εκφράζει και διδάσκει η θεολογία της. Αυτό εκφράζει και το Πατριαρχείο στην τελευταία του εγκύκλιο.

Επομένως η ουσία του είναι μία: αν ο Χριστιανισμός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο στον οποίο ζούμε, χωρίς την έννοια Πατρίδα - και φιλοπατρία (ούτε σε ένα από τα ιερά του βιβλία δεν υπάρχει αυτή η λέξη), χωρίς την έννοια της Φύσης (ούτε αυτή η λέξη δεν υπάρχει στα ιερά της βιβλία,) παραμόρφωσε τις περισσότερες έννοιες της ελληνικής φιλοσοφίας, παραποίησε τις Αρετές των Ελλήνων και επιβλήθηκε με τη φωτιά και το σπαθί.

Πώς μπορεί ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός και η Εκκλησία του σε πολλές χώρες όπως η Ελλάδα, η Ρωσία, η Σερβία, η Βουλγαρία και άλλες να ισχυρίζονται ότι έχουν εθνικιστικό χαρακτήρα; Πώς μπορούν νομίμως να ισχυρίζονται ότι εκφράζουν και ενσαρκώνουν τον εθνικισμό του λαού τους όταν δεν έχουν καμία θεολογική υποστήριξη γι' αυτό στα θρησκευτικά τους κείμενα αλλά αντίθετα η θεολογία τους εκφράζει το κάτι άλο;;;

Στην πραγματικότητα τότε μπορούμε να πούμε ότι ο κλήρος και αυτές οι Ορθόδοξες Εκκλησίες είναι ανέντιμοι και υποκριτικοί με τους οπαδούς τους. Ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για τους αριθμούς και τη δύναμη της Εκκλησίας παρά για τον υποτιθέμενο οικουμενικό θρησκευτικό τους ρόλο.

* Φαίνεται ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο η εξουσία και το χρήμα!!
............................................

Christianity claims to be a Universal religion (ecumenical), a religion for everyone, above and beyond all the nations and peoples on this Earth. This is what its theology expresses and teaches. This is what the Patriarchate also expresses in its latest encyclical.

Therefore its essence is one: if Christianity created this world in which we live, without the concept of Motherland - Homeland (not even in one of its holy books does this word exist), without the concept of Nature (not even this word exists in its holy books,) distorted most of the concepts of Greek philosophy, falsified the Virtues of the Greeks and imposed itself with fire and the sword.

How can Orthodox Christianity and its Churches in many countries such as Greece, Russia, Serbia, Bulgaria and others claim to be nationalist in character? How can they legitimately claim to express and embody the nationalism of their people when they do not have any theological support for this in their religious texts but instead their theology expresses the opposite?

In reality then we can say that the clergy and these Orthodox Churches are being dishonest and hypocritical with their followers. That they are more interested in numbers and in the power of the Church rather than in their supposed ecumenical religious role.

* It looks as though they are more interested in power and money!!


........................................................

Ο Έλληνας Βαγγέλης Παπαθανασίου: "Εδώ και 1700 χρόνια Η Νέα Τάξη (Χριστιανισμός) Κατέστρεψε την Ελλάδα που είναι υπό Κατοχή."

"Μη με ρωτάτε ποια είναι αυτή η νέα τάξη πραγμάτων. Ο νοών νοείτω".

Αυτή επέβαλε βιαίως την καταστροφή των βιβλιοθηκών, την καταστροφή της τέχνης, την καταστροφή του αθλητισμού και την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων και γενικά ό,τι ωφελούσε τον άνθρωπο.

Αυτό για μένα είναι ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: η κατάργηση διά της βίας της γνώσης, που είναι ό,τι πιο πολύτιμο και σημαντικότερο έχει παραγάγει ο άνθρωπος”
“Δεν μιλώ μόνο για την ελληνική γνώση, αλλά και για οποιαδήποτε άλλη γνώση εκείνης της εποχής.

Αν κάποιος δεν ακολουθούσε αυτό το σύστημα, Η ΠΟΙΝΗ ΗΤΑΝ ΒΑΡΥΤΑΤΗ, ΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ.
Όλα αυτά έγιναν για να δοθεί η ευκαιρία εύκολης διοίκησης των λαών.

Έπρεπε η ΓΝΩΣΗ να μετατραπεί σε ‘’πίστη’’. Όπως κι έγινε…”
” Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, δημιούργησε αυτά που ακόμα διδάσκονται –τους τελευταίους αιώνες τουλάχιστον– στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου και τα χάρισε στην ανθρωπότητα.

Παρεμπιπτόντως, για να θεωρηθεί μια χώρα ότι έχει πολιτισμό, πρέπει αυτά που παράγει να μη βλάπτουν τον άνθρωπο.
Αυτό ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ το είχε πετύχει. ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.”

“Πώς λοιπόν, καταστρέφοντας όλα αυτά, σήμερα περιμένουμε από τον Έλληνα να εξαγάγει το οτιδήποτε;
Και ερωτώ: ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΠΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ;
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι γενικά είναι ελεύθεροι;”

“Αυτό που σας λέω μπορεί να σας φαίνεται παράξενο και όχι αληθινό, αλλά σκεφτείτε και πείτε μου.

ΠΟΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 2000 ΧΡΟΝΙΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ για κάθε είδους ουσιαστικά θέματα, χωρίς να ρωτήσει και να πάρει την άδεια από κάποιον άλλον;

Άρα λοιπόν, OI ΕΛΛΗΝΕΣ, ΩΣ ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΟΙ, έπρεπε να πάρουν την άδεια από τον κατακτητή για να πράξουν το οτιδήποτε.“
“Μόνο μία λύση υπάρχει αντικειμενικά. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ .
Η οποία βάλλεται ηθελημένα αλλά και από άγνοια ΕΔΩ ΚΑΙ 1700 ΧΡΟΝΙΑ λυσσωδώς.”

Βαγγέλης Αλεξανδρής 

 

..............................................................................................

Many modern Greeks go to churches, and even sing, without understanding what they are singing. The texts of the Orthodox Christian Church are written in the ancient dialect of the common Greek language.

Therefore, most people, not knowing ancient Greek, do not understand what they read and what they hear.

The use of ancient Greek by "orthodoxy" gives the false impression that it is Greek, but the essence of these words is Jewish. The ancient Greek style fraudulently dresses with prestige and gives non-existent validity to something completely invalid.

So what did the actor Nikos Kalogeropoulos understand at some point in his life? When he could now understand the content of the texts, he found, as we do, that in this religion the people of Israel are praised, everything is about Jews and the Jewish religious tradition, the blessings are given in the name of the forefathers of the Jewish people, and in in many places there are curses and merciless hatred for Greek antiquity.

So one finds that it is about Jewish theology, Jewish texts translated into ancient Greek and that in many places they are highly anti-Greek. Of course he also finds the endless silly tales, exaggerations, contradictions, shameless lies, hypocrisy, misogyny and many other obscurantist, intolerant and misanthropic sermons.

So, when someone wants to be called and above all to be GREEK and finds out this fact, that is to say that it is a religion that is completely foreign to the Greeks, possessing of course no elementary Greek dignity, but also having little logic and the mental strength to understand that it is for fables, that no such god of Israel exists, and that no false Christ has risen, then he awakes from the eternal slumber, frees himself from the captivity of blind faith in emptiness and nothingness, and departs from this anti-Hellenic religion, which ( we will not get tired of saying it) the Christian ancient Roman empire used it to destroy the ancient Greek civilization and transformed the Greeks into orthodox Romans by force, with physical and cultural genocide.

...........................................................

Πολλοί σύγχρονοι Έλληνες πηγαίνουν στις εκκλησίες, ακόμη και ψέλνουν, χωρίς να κατανοούν τι είναι αυτό που ψέλνουν. Τα κείμενα της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας είναι γραμμένα στην αρχαία διάλεκτο της ελληνικής κοινής γλώσσας.

Οι περισσότεροι λοιπόν, μην γνωρίζοντας αρχαία ελληνικά, δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και τι ακούν.

Η χρήση της αρχαίας ελληνικής από την "ορθοδοξία" δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι πρόκειται για ελληνικά, αλλά η ουσία των λόγων αυτών είναι εβραϊκή. Το αρχαίο ελληνικό ύφος ντύνει δολίως με κύρος και δίνει ανυπόστατη εγκυρότητα σε κάτι εντελώς άκυρο.

Τι κατάλαβε λοιπόν κάποια στιγμή στην ζωή του και ο ηθοποιός Νίκος Καλογερόπουλος; Όταν μπορούσε πια να κατανοήσει το περιεχόμενο των κειμένων, διαπίστωσε, όπως και εμείς, ότι σε αυτήν την θρησκεία υμνείται ο λαός του Ισραήλ, όλα αφορούν σε Εβραίους και στην εβραϊκή θρησκευτική παράδοση, οι ευλογίες δίνονται στο όνομα των προπατόρων του εβραϊκού λαού, και σε πολλά σημεία υπάρχουν κατάρες και ανελέητο μίσος για την ελληνική αρχαιότητα.

Διαπιστώνει λοιπόν κανείς ότι πρόκειται για εβραϊκή θεολογία, εβραϊκά κείμενα μεταφρασμένα στα αρχαία ελληνικά και ότι σε πολλά σημεία είναι άκρως ανθελληνικά. Ασφαλώς διαπιστώνει και τα άπειρα ανόητα παραμύθια, τις υπερβολές, τις αντιφάσεις, τα ασύστολα ψεύδη, την υποκρισία, τον μισογυνισμό και πολλά άλλα σκοταδιστικά, μισαλλόδοξα και μισάνθρωπα κηρύγματα.

Όταν λοιπόν κάποιος θέλει να λέγεται και κυρίως να είναι ΕΛΛΗΝΑΣ και διαπιστώνει αυτό το γεγονός, δηλαδή είναι μια θρησκεία εντελώς ξένη προς τους Έλληνες, που δεν έχει φυσικά καμία στοιχειώδη ελληνική αξιοπρέπεια, αλλά και ελάχιστη λογική. και τη διανοητική δύναμη να καταλάβει ότι είναι για μύθους, ότι δεν υπάρχει τέτοιος θεός του Ισραήλ, και ότι κανένας ψευδής Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε ξυπνά από τον αιώνιο λήθαργο, ελευθερώνεται από την αιχμαλωσία της τυφλής πίστης στο κενό και το τίποτα, και ξεφεύγει από αυτή την ανθελληνική θρησκεία, που (δεν θα κουραστούμε να το λέμε) οι αρχαία Χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τη χρησιμοποίησαν για να καταστρέψουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και μετέτρεψαν τους Έλληνες σε ορθόδοξους Ρωμαίους με τη βία, με φυσική και πολιτιστική γενοκτονία.

...............................................................................................................

1st of January

Today Greek Orthodox Christians celebrate Jesus's circumcision! 

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γιορτάζουν σήμερα την περιτομή  του Χριστού. 

Αυτό τη έχει να κάνει με εμάς τους Έλληνες;

 Αυτό απλά μας δείχνει πόσο αφοσιωμένος ήταν ο Χριστός στην Εβραϊκή του θρησκεία.

What has this got to do with us Hellenes?

This just reaffirms Jesus's loyalty and dedication to his Jewish religion.

Πότε θα γίνουμε Έλληνες, πότε θα γιορτάζουμε  ελληνικά γεγονότα;

When are we going to become Hellenes, when are going to celebrate Hellenic events?


*** Islam is almost a carbon copy of Judaism.

 

*** Το Ισλάμ είναι σχεδόν αντίγραφο του Ιουδαϊσμού.

.....................................................

 

Η ελληνική θρησκεία δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ για τον έλεγχο των μαζών, δηλαδή του λαού.


Η κατασκευή και η δομή του, οι αρχές και οι αξίες του και η ανθρώπινη σχέση με τους Θεούς δεν επιτρέπουν τέτοιο σκοπό.

Όλος ο σκοπός της Ελληνικής θρησκείας είναι να ανεβάσει την ανθρωπότητα σε ένα υψηλότερο επίπεδο, να βοηθήσει την ανθρωπότητα (τον άνθρωπο) να γίνει κυρίαρχος της μοίρας της/του με την ΑΡΕΤΗ να πρωτοστατεί.

Η όλη έννοια του Ελληνισμού είναι εντελώς διαφορετική από αυτή των τριών Αβρααμικών θρησκειών. Ο Χριστιανισμός έχει έναν ενσωματωμένο μηχανισμό στη θεολογία του για να ελέγχει τους ανθρώπους.

Οι πρόγονοί μας ήθελαν μια θρησκεία να μην ελέγχει τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα με τον φόβο, αλλά μια θρησκευτική φιλoσοφία για να εμφυσήσει τη μέγιστη ελευθερία και αξιοπρέπεια για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα.


....................................


The Hellenic religion has never been used to control the masses i.e. people.

Its construction and structure, its principles and values and man's relation to the Gods does not allow for such a control.

The whole purpose of the Hellenic religion is to lift mankind to a higher level, to help make mankind to be a master of its (his and hers) own destiny with VIRTUE leading the way.

The whole concept of Hellenism is totally different to that of the three Abrahamic religions. Christianity has an inbuilt mechanism in its theology to control people.
Our ancestors wanted a religion not to control man and mankind with fear, but a religious philosophy to instil the utmost freedom and dignity for man and mankind... .....................................................

THE GREEK IDENTITY CRISIS: WHOSE HELLENICISM ARE WE TALKING ABOUT?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

We define Hellenism as "Ethnodoxy", a simultaneous nation and religion, i.e. as a value system in which national identity and religious belief are merged and unified. [1]

The identity crisis of the Greek lies in the fact that while Hellenism appeared, developed and flourished with the cultic expression of the parent Greek religion (we can also call it the Hellenic Ethnic Religion), along the way there was a violent diversion from Christian Roman emperors, and imposing another religious doctrine alien to the Greek states, thus changing the Greek's Nationalism, from Greek (in nationality and religion) to Greek Christian (Greek in nationality, Christian Orthodox in religion).

Thus, we ended up with two different IDENTITY COMPETITIVE NARRATIVES where, in both, who is Greek, practically, in the minds of most, depends on his religion which is a criterion of his/her "Hellenicicism".

Greek-speaking Orthodoxy, while for centuries it pursued and rejected everything Greek, after the establishment of the Greek state and, with the creation of the Church of Greece, having seceded from the Patriarchate of Constantinople at the urging of the Bavarian advisers of King Otto (and especially of the great Philhellenic jurist Georg Lutwig Von Maurer-Maurer who helped the Church of Greece declare its autocephaly from the Patriarchate of Constantinople, in 1833), has managed to constitute, monopolistically, an identity "passport" for participation in the Greek nation, the result of an attempt to "construct" an identification of Hellenism and Orthodoxy.

"Over the years, from the foundation of the Greek state onwards" claims A. Sakellariou, "a significant effort was made by both the Church and the state to identify Greece with Orthodox Christianity. Through this effort, the ideologies of Hellenic Christianity or Hellenic Christian Culture and Hellenic Orthodoxy were shaped [...] The main goals were three: Firstly, to highlight the continuity of the Greek nation from Antiquity to modern times - secondly, to present Christianity as the only religious tradition that Greeks are obliged to follow - and thirdly, to present as the only acceptable identity that which combines the Greek nation with the Orthodox religion. This last point resulted in the construction of a dominant perception in Greek society that a "true" Greek must be Greek Orthodox."[2]

The opposite pole, that of the COUNTER-NARRATIVE in the dominant perception, represented by Greek nationalism, as expressed by the Supreme Council of Ethnic Hellenes (Y.S.E.E.), and apparently by other ethnikous, rejects the Greek- Christian composite and defines itself as the "true (ie pre-Christian) national tradition" but also as the "real Hellenism" [3] with most ethnic Greeks accepting, almost as an axiom, that "a Christian cannot be Greek".

The way Greek ethnikoi (those of the Hellenic Ethnic Religion) interpret citizenship, according to Eugenia Fotiou, allows them to "put forward claims of authenticity as the true Greek religion" which can "alienate the average Greek who has been brought up to associate Greek identity only with Orthodox Christianity ». [4]

This very Greek peculiarity of the existence of two opposing ethno-doctrines and narratives within Hellenism, is a point of friction and the cause of the identity crisis where in fact the inevitable comparisons between the two ethno-doctrines result in overwhelmingly negative conclusions for the dominant, majority, religious doctrine, since the brilliant successful ancestral ethno-religious model (known worldwide as the "Greek Miracle") has been replaced by a bad impression of a mediocre theocratic Balkan country that has nothing to show in the field of Culture.

However, the Greek state and the Church have obviously diagnosed the existential danger posed by the very existence of ethnic Greeks, hence the hostile attitude of the Greek state towards them: "The pagans [s.s. pejorative term to describe ethnic Greeks] are considered by the state to be problematic [...] this is because modern Greeks [ethnics] are 'claiming the very space held by the Greek Orthodox Church... Both want to be seen as genuine expression of Hellenism and it matters who gains more ground... This is what worries the Greek church and the state does not want to risk a conflict with the church. That is why it retreats.'" [5]

For the unbiased judge, it is clear which tradition is established and located within Hellenism, being flesh of its flesh, and which is outside (besides, to this day the Church still makes known its ideological origins, criticizing and slandering Hellenism on the Sunday of Orthodoxy ) every year.

Therefore, the Potential Perspective that Hellenism represents in its AUTHENTIC form and expression, "according to our ancestral traditions"., cannot be formulated as a proposal to the Greek People by micro-organizations, civil companies and unions. It is obvious that only an organized, mass, popular Greek Movement that has developed its own national Intelligence, can transmute timeless Greek values and ideally into a fair, MODERN, European, political PROPOSAL for Greek society.

And if this Movement exists, even in embryonic form, we should support and strengthen it. If it still does not exist, we should behave as if it does exist, as an ideal model that will guide us, until we create it and use it as a battering ram to open the longed-for road to Re-Hellenization.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ: ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΜΙΛΑΜΕ;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τον Ελληνισμό τον ορίζουμε ως ΕΘΝΟΔΟΞΙΑ, ταυτοχρόνως έθνος και θρησκεία, δηλαδή ως αξιακό σύστημα στο οποίο συγχωνεύονται και ενοποιούνται η εθνική ταυτότητα με την θρησκευτική πίστη. [1]

Η ταυτοτική κρίση του Έλληνα έγκειται στο γεγονός ότι ενώ ο Ελληνισμός εμφανίστηκε, αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε με την λατρευτική έκφραση της πατρώας Ελληνικής θρησκείας (μπορούμε να την αποκαλέσουμε και Ελληνική Εθνική Θρησκεία-Ε.Ε.Θ), στην πορεία συντελέστηκε, βιαίως, εκτροπή από χριστιανούς Ρωμαίους αυτοκράτορες, και επιβολή ενός άλλου θρησκευτικού δόγματος αλλότριου πρός τα ελληνικά ειωθότα, αλλάζοντας έτσι και την Εθνοδοξία του Έλληνα, από Έλληνα (σε εθνικότητα και θρησκεία) σε Έλληνα Χριστιανό (Έλληνα στην εθνικότητα, χριστιανό Ορθόδοξο στην θρησκεία).

Έτσι, καταλήξαμε σε δύο διαφορετικές ΤΑΥΤΟΤΙΚΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ όπου, και στις δύο, το ποιός είναι Έλληνας, πρακτικά, στο μυαλό των περισσοτέρων, εξαρτάται απο την θρησκεία του η οποία αποτελεί κριτήριο «Ελληνικότητας».

Η ελληνόφωνη Ορθοδοξία, ενώ για αιώνες εδίωκε και απέρριπτε κάθε τι ελληνικό, μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους και, με την δημιουργία της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχοντας αποσχιστεί από το Πατριαρχείο Κων/πόλεως με την προτροπή των Βαυαρών συμβούλων του βασιλιά Όθωνα (και ειδικά του μεγάλου φιλέλληνα νομικού Georg Lutwig Von Maurer-Μάουρερ που βοήθησε ώστε η Εκκλησία της Ελλάδος να κηρύξει το αυτοκέφαλό της από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, το 1833), έχει κατορθώσει να αποτελεί, μονοπωλιακά, ταυτοτικό «διαβατήριο» συμμετοχής στο ελληνικό έθνος, αποτἐλεσμα επισταμένης προσπάθειας να «οικοδομηθεί» ταύτιση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας.

«Με την πάροδο των χρόνων, από την ίδρυση του ελληνικού κράτους και μετά» ισχυρίζεται ο Α. Σακελλαρίου, «καταβλήθηκε σημαντική προσπάθεια τόσο από την Εκκλησία όσο και από το κράτος για την ταύτιση της Ελλάδας με τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Μέσα από αυτή την προσπάθεια διαμορφώθηκαν τα ιδεολογήματα του Ελληνοχριστιανισμού ή Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού και της Ελληνορθοδοξίας [...] Οι κύριοι σκοποί ήταν τρεις: Πρώτον, να αναδείξουν τη συνέχεια του ελληνικού έθνους από την Αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή - δεύτερον, να παρουσιάσουν τον Χριστιανισμό ως τη μόνη θρησκευτική παράδοση που οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν - και τρίτον, να παρουσιάσουν ως μόνη αποδεκτή ταυτότητα αυτήν που που συνδυάζει το ελληνικό έθνος με την ορθόδοξη θρησκεία. Αυτό το τελευταίο σημείο είχε ως αποτέλεσμα την οικοδόμηση μιας κυρίαρχης αντίληψης στην ελληνική κοινωνία ότι ένας "αληθινός" Έλληνας πρέπει να είναι ελληνορθόδοξος.»[2]

Ο αντίθετος πόλος, αυτός της ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΣΗΣ (“counter-narrative”) στην κυρίαρχη αντίληψη, που αντιπροσωπεύει ο Ελληνικός εθνισμός, όπως εκφράζεται από το Υπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ), και προφανώς και από άλλους εθνικούς, απορρίπτει το Ελληνο-χριστιανικό σύνθετο και αυτοπροσδιορίζεται ως η «αληθινή (δηλαδή προχριστιανική) εθνική παράδοση» αλλά και ως ο «πραγματικός Ελληνισμός» [3] με τους περισσότερους Ελληνες εθνικούς να αποδέχονται, περίπου ως αξίωμα, το ότι «ένας χριστιανός δεν μπορεί να είναι Έλληνας».

Ο τρόπος που ερμηνεύουν οι Έλληνες εθνικοί την ιθαγένεια, σύμφωνα με την Ευγενία Φωτίου, τους επιτρέπει να «προβάλλουν αξιώσεις αυθεντικότητας ως η αληθινή ελληνική θρησκεία» κάτι που μπορεί να «ξενίσει τον μέσο Έλληνα που έχει ανατραφεί να συνδέει την ελληνική ταυτότητα με τον ορθόδοξο χριστιανισμό». [4]

Αυτή ακριβώς η Ελληνική Ιδιαιτερότητα της ύπαρξης δύο αντιθέτων Εθνοδοξιών και Αφηγήσεων εντός του Ελληνισμού, αποτελεί σημείο τριβής και αιτία της ταυτοτικής κρίσης όπου μάλιστα οι αναπόφευκτες συγκρίσεις μεταξύ των δύο Εθνοδοξιών καταλήγουν σε συντριπτικώς αρνητικά συμπεράσματα για το κυρίαρχο, πλειοψηφικά, θρησκευτικό δόγμα, αφού το λαμπρά επιτυχημένο προγονικό εθνοθρησκευτικό πρότυπο (γνωστό παγκοσμίως και ως «Ελληνικό Θαύμα») έχει αντικατασταθεί από ένα κακέκτυπο μιας μέτριας θεοκρατούμενης Βαλκανικής χώρας που δεν έχει να επιδείξει τίποτα στον χώρο του Πολιτισμού.

Το Ελληνικό όμως κράτος και η Εκκλησία έχουν προφανώς διαγνώσει τον υπαρξιακό κίνδυνο που αποτελεί η ίδια η ύπαρξη των Ελλήνων εθνικών γι αυτό και η εχθρική στάση της ελληνικής πολιτείας απέναντι τους: «Οι παγανιστές [σ.σ. υποτιμητικός όρος για να περιγράψει τους ελληνες εθνικούς] θεωρούνται από το κράτος προβληματικοί [...] αυτό συμβαίνει επειδή οι σύγχρονοι Έλληνες [εθνικοί] ‘διεκδικούν ακριβώς εκείνο το χώρο που κατέχει η ελληνορθόδοξη εκκλησία... Και οι δύο θέλουν να θεωρούνται γνήσια έκφραση του ελληνισμού και έχει σημασία ποιος κερδίζει περισσότερο έδαφος... Αυτό είναι που προβληματίζει την ελληνική εκκλησία και το κράτος δεν θέλει να διακινδυνεύσει μια σύγκρουση με την εκκλησία. Γι' αυτό και υποχωρεί.’» [5]

Για τον αμερόληπτο κριτή είναι ξεκάθαρο ποια παράδοση εδράζεται και βρίσκεται εντός του Ελληνισμού, αποτελώντας σάρκα από την σάρκα του, και ποια βρίσκεται θύραθεν (άλλωστε μέχρι σήμερα η Εκκλησία εξακολουθεί να κάνει γνωστές τις ιδεολογικές καταβολές της, καθυβρίζοντας και συκοφαντώντας τον Ελληνισμό την Κυριακή της Ορθοδοξίας).

Η Δυνητική Προοπτική λοιπόν που αντιπροσωπεύει ο Ελληνισμός στην ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ του μορφή και έκφραση, ΚΑΤΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ, δεν μπορεί να διατυπωθεί σαν πρόταση προς τον Ελληνικό Λαό από μικροοργανώσεις, αστικές εταιρείες και σωματεία. Είναι προφανές ότι μόνο ένα οργανωμένο, μαζικό, λαϊκό Ελληνικό Κίνημα που έχει αναπτύξει την δική του εθνική Διανόηση, μπορεί να μετουσιώσει τις διαχρονικές ελληνικές αξίες και ιδανικά σε μία δίκαιη, ΣΥΓΧΡΟΝΗ, ευρωπαϊκή, πολιτική ΠΡΟΤΑΣΗ πρός την ελληνική κοινωνία.

Και αν μεν αυτό το Κίνημα υπάρχει, έστω και σε εμβρυϊκή μορφή, θα πρέπει να το ενισχύσουμε και να το δυναμώσουμε. Αν πάλι δεν υπάρχει, θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν να υπάρχει, σαν ένα ιδεατό πρότυπο που θα μας καθοδηγεί, μέχρι να το δημιουργήσουμε και να το χρησιμοποιήσουμε ως πολιορκητικό κριό για να ανοίξει ο πολυπόθητος δρόμος προς την Επανελλήνιση. 

Eleni Petropoulou

Η μεγάλη ευκαιρία, για αναζήτηση της αλήθειας της ιστορίας μας!

Μας αρέσει δεν μας αρέσει, τα μυθεύματα και η χάλκευσή της, από γνωστές πηγές, δεν παράγουν αληθινή αγάπη και γνώση, για την Ελλάδα!

Διαβάστε, το εξαιρετικό κείμενο που ακολουθεί!  

Jean Efpraxiadis
2 August at 2019


Μακάρι να είμαστε γεροί το 2021, να μπορέσουμε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση όπως πρέπει. Όπως πρέπει όμως:

Αναγνωρίζοντας γιατί είναι σημαντική επέτειος και ποια πρωτιά στον κόσμο έχει η ελληνική επανάσταση. 
Με ευγνωμοσύνη, τιμή και περηφάνια για τις θυσίες των αγνών Ελλήνων και φιλελλήνων αγωνιστών. 
Με βαθιά περισυλλογή για τα εγκλήματα και τις ατιμίες που έγιναν κατά την επανάσταση, τα πισώπλατα χτυπήματα και τους τομαρισμούς. 
Με πλήρη επίγνωση του τι εκκρεμεί ακόμα ώσπου να αποκτήσουμε μια πραγματικά και από κάθε άποψη ελεύθερη πατρίδα και τι στέκεται εμπόδιο σε αυτό.

Μακριά από τα εθνικιστικά μυθεύματα περί κρυφού σχολειού, περί «25ης Μαρτίου», περί Παλαιών Πατρών Γερμανού και περί άλλων όμορφων πινάκων ζωγραφικής. Με γνώση για την επίσημη στάση που κράτησε η εκκλησία, πριν, κατά και μετά την επανάσταση και πώς κατάφερε στις δεκαετίες που ακολούθησαν να καπηλευτεί τους αγώνες τόσων γενναίων αγωνιστών παραχαράσσοντας την ιστορία και οδηγώντας μας στο σημερινό κράτος-καρικατούρα, όπου στα σχολεία διδάσκεται η αισχρή, εθνικιστική ιδεολογία του λεγόμενου «ελληνοχριστιανισμού».

Αν είναι να σπαταλήσουμε ένα κάρο λεφτά για μια κιτς εθνικιστική εξτραβαγκάντσα, όχι. Αν είναι να σχολιάζουμε ακόμα τις φούστες και το χρώμα επιδερμίδας των παρελαυνουσών κορασίδων, όχι. Αν είναι να έχουμε πάλι μπουλούκι το παπαδαριό στις εξέδρες των επισήμων, όχι, να λείπει το βύσσινο, θα είναι μεγάλη ντροπή.

................................................................

Η Λογικότητα στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία

Εισήγηση το Βλάση Γ. Ρασσιά. στο διήμερο "Α Συνέδριο για τα Αρχαία θρακικά Μυστήρια", Αλεξανδρούπολις 19-20 Μαϊου 2001.

Εκείνο που ξεχωρίζει το προχριστιανικό Ελληνικό Έθνος από τα υπόλοιπα που επέρασαν κάποια στιγμή επάνω από τα χώματα αυτού του πλανήτη, δεν είναι η γενναιότης (αφού και άλλα Έθνη επέδειξαν αυτή, σε ίσο βαθμό με τους προγόνους μας) ή η ελευθεροπρέπεια (αφού επίσης ολόκληρη η προχριστιανική Ευρωπαϊκή Παράδοση μετέφερε πάντοτε την τελευταία ως το κατεξοχήν χαρακτηρισπκό της). Εκείνο που ξεχωρίζει το προχριστιανικό Ελληνικό Έθνος από τα υπόλοιπα της ευρωπαϊκής ομοεθνίας, είναι η λογική σύλληψη και διατύπωση του Κόσμου, η οποία, με τη σειρά της, οδήγησε στη σύνθεση εκείνου του θαυμαστού οικοδομήματος που οι σύγχρονοι άνθρωποι γνωρίζουμε με τον όρο “Ελληνικό Θαύμα” λογική σύλληψη και διατύπωση, υπήρξε το αποκλειστικό προϊόν του ελληνικού νοός, του περιβάλλοντος που τον εξέθρευσε και των δυνάμεων που τον ενεψύχωσαν, και δεν εισήχθη από πουθενά, διότι, όπως πολύ ορθώς ετόνισε γύρω στα 1920 ο Τζών Μπουρνέ, "ο υλικός πολιτισμός και οι τέχνες μπορούν να περάσουν εύκολα από ένα έθνος στο άλλο, χωρίς τα έθνη αυτά να έχουν μία κοινή γλώσσα, όπως και ωρισμένες ιδέες, θρησκευτικές, απλές, μπορούν να μεταδοθούν καλύτερα με το τυπικό παρά μέσω οποιουδήποτε άλλου δρόμου. Αντίθετα, η Φιλοσοφία δεν μπορούσε να εκφρασθεί διαφορετικά παρά μέσα από μιαν εξαιρετικά καλλιεργημένη στις αφαιρέσες γλώσσα, και να μεταδοθεί από μορφωμένους ανθρώπους, είτε με το μέσο των βιβλίων, είτε με την προφορική διδασκαλία".

Αυτή η πνευματική διαύγεια και λογικότητα, η οποία διαπερνά, όπως είναι φυσικό, όλες τις σφαίρες της προχριστιανικής Ελληνικής ζωής, προέρχεται από την ιδιαιτέρως, όπως προείπαμε, εκτραφείσα και εμψυχωθείσα Κοσμοθέαση των Ελλήνων, η οποία, εστιάζοντας στην απεριόριστη δυνατότητα του παρατηρείν, του αναλύειν και του συμπεραίνειν, επέτυχε να μετατρέψει σε ανωτέρα Θρησκεία και απόλυτο Φιλοσοφία, την διαδεδομένη σε όλα τα άλλα Έθνη της προχρισπανικής Ευρώπης υγιά αλλά απλή λατρεία της Φύσεως, των στοιχείων και των νόμων της.

Αυτό που αποκαλούμε "Ελληνική Εθνική Θρησκεία", εκδηλώνεται ιστορικώς με τέσσαρες διαφορετικούς τρόπους.

Ο πρώτος είναι ο κοσμογονικός τρόπος, στον οποίο ο νούς ξεδιπλώνεται μέσα από το μάτι και την παρατήρηση, κατανοεί τον φυσικό Κόσμο, επιχειρεί την σύνοψη αφηγήσεων για το πώς εδημουργήθη ο Κόσμος και ζητά την επικοινωνία με τα υπόλοιπα ομοούσιά του τμήματα που κατοικούν μέσα στον τελευταίο. Μέσα στο υπερτέλειο σχήμα του Κόσμου, αυτής της μόνης αληθούς και αντικειμενικής πραγματικότητας, το ον το αιώνιο και ατελεύτητο που αναδύει τις περιοδικές του μορφές ΑΦΈΑΥΤΟΥ, ως οργανικό σύνολο, άπειρο, διατεταγμένο και κεκοσμημένο (εξού και η ίδια η λέξη "Κόσμος"), τα ανθρώπινα όντα εννοούνται ως ενταγμένα πλήρως και οργανικώς, υφιστάμενα και αυτά τους νόμους που υφίστανται τα υπόλοιπα άπειρα τμήματα του Κόσμου, δεν είναι ωστόσο απλά οργανικά τμήματα αυτού του "παντός", αλλά και ταυτοχρόνως ένας μικρόκοσμος και απεικόνισή του. Οι Έλληνες αντικρίζουν, πολύ ορθώς, τον Κόσμο ως μία έγκυρη και διαρκή Θεοφάνεια. Η ίδια η φύση και όψη του, αποτελούν το "θαυμαστό" (και παραπέμπουν στην τέχνη του "θαυμάζειν" που, πολύ ορθώς, κατά τον Σωκράτη εγέννησε στη συνέχεια την Φιλοσοφία) και αποτελεί απολύτως ΛΟΓΙΚΟ γεγονός μία οποιαδήποτε συμπυκνωμένη προβολή στοιχείου ή στοιχείων ("επιφάνεια") αυτού ακριβώς του Κόσμου. Το "θαύμα", όπως αυτό εννοείται από τους μονοθεϊστές, δηλαδή ως εκτροπή των φυσικών νόμων, δεν υφίσταται. Το "θαύμα" είναι ο ίδιος ο Κόσμος και ό,τι συμβαίνει μέσα σε αυτόν, ακόμη και μία "επιφάνεια" Θεού ή ένας μαντικός χρησμός, παραμένουν κατά φύσιν, δηλαδή σύμφωνα με τα ισχύοντα εντός του Κόσμου και, κυρίως (όπως απέδειξαν το "κατά φύσιν" οι Στωϊκοί) πέρα για πέρα ΛΟΓΙΚΑ.

Ο δεύτερος είναι ο φιλοσοφικός τρόπος, στον οποίο ο νούς τολμά την αναζήτηση της "Αληθείας του Κόσμου" ή των λεγομένων "Πρώτων Αιτίων" και, εν συνεχεία, του ανθρωπίνου προορισμού (του λεγομένου "Τέλους"), ορίζοντας ταυτοχρόνως με σαφήνεια αυτή την Επιστήμη (όχι με την βλακωδώς περιοριστική σύγχρονη έννοια, αλλά με την εκ του ρήματος "επίσταμαι" ετυμολόγηση, ήτοι εκ του "γνωρίζω επακριβώς το είναι ή έχειν των πραγμάτων") ως "αληθή Επιστήμη περί τα καλά πρώτα και θεία και ακήρατα (άφθαρτα)" (κατά τον Πυθαγόρα), "αγάπη ή επιδίωξη της Σοφίας", "επιστήμη της Αληθείας" (κατά τον Αριστοτέλη), “τέχνη της προσεγγίσεως των αφθάρτων και αναλλοιώτων" (κατά τον Πλάτωνα), "επιστήμη της σχέσεως των θείων πραγμάτων και των ανθρωπίνων υποθέσεων" (κατά την Στοά) ή "επιστήμη που μας καθιστά καθαρούς και τελείους με συντόμους και σαφείς κανόνες" (κατά τον Ιεροκλέα).

Ο τρίτος είναι ο πολιτειακός τρόπος, στον οποίο ο πολίτης, το ενεργό και οργανικό δηλαδή τμήμα της "πόλεως", ή της φυλής ή της φράτρας παλαιότερα, δομεί την οργανικότητα στην οποία συμμετέχει, μέσα από την ευσέβεια και την υπακοή στα προγονικά θέσμια και τους νόμους της Πολιτείας, τα οποία θεωρεί δώρα των Αθανάτων Θεών προς το γένος των θνητών. Η μεγαλειώδης και καταφάσκουσα την ζωή λατρεία των Θεών, η απόδοση τιμής μέσα από πόμπή, όρχηση, μουσική, αγώνες, ευχαριστήριο προσφορά και θυσιόδειπνο, στους Ολύμπιους προστάτες και οδηγητές των Ελληνικών πόλεων, στους "αναγνωρισθέντες" από την βουληφόρα Συνέλευση Θεούς, ξεκινά από τον Οίκο, από το πρώτο δηλαδή πολιτικό κύτταρο και διευρύνεται έτσι ώστε να αγκαλιάζει όλο το πολιτικό σώμα. Η λατρεία είναι κοινωνική και πολιτειακή, άρα αυθεντική και έγκυρη, οι ιερείς εκλέγονται σε ανιαύσια θητεία και εκπροσωπούν απλώς την κοινότητα απέναντι στους Μάκαρες Θεούς, σε μία ακριβώς αντίθετη διαδρομή από εκείνη των σημερινών επαγγελματιών "παπάδων" του Μονοθεϊσμού, οι οποίοι πάσχουν από την αμετροέπεια του να ισχυρίζονται ότι, αντιστρόφως, εκπροσωπούν τάχα τον.. Θεό (!!) απέναντι στην κοινωνία των ανθρώπων.

Και, τέλος, ο τέταρτος τρόπος εκδηλώσεως της Εθνικής μας Θρησκείας είναι ο μυστηριακός, και εδώ με την αυθεντική σημασία του όρου που απέχει έτη φωτός από την σύγχρονη παραποίησή του. Η αρχή των "Μυστηρίων" χάνεται στα απώτατα βάθη της αρχαιότητας, πολύ πέραν των ασαφών εποχών του μύθου, με ιδρυτές των ανά τόπους λατρευπκών θεσμών, κάποιους εξαιρετικώς προικισμένους από τους Θεούς ανθρώπους. Από τα πάμπολλα "Μυστήρια" των προγόνων μας, σήμερα είναι γνωστά μόνον εκείνα που κστεγράφησαν στην Εθνική μας Γραμματεία κατά τους ιστορικούς χρόνους: Μινωίϊά, Καβείρια, Λυκομηδικά, Ελευσίνια, Ορφικά, Ανδανιακά, κ.ά. Δεν θα σταθώ στην παρουσίαση λεπτόμερειών γύρω από αυτά, καθώς τις θεωρώ αυτές λίγο πολύ γνωστές για τον μέσο αρχαιογνώστη της εποχής μας. Εκείνο στο οποίο θα σταθώ στην ομιλία αυτή, είναι η φύση της μυστηριακής λατρείας, κοντολογίς των "Μυστηρίων", και αυτό διότι πρέπει να γίνεται πάντοτε σαφές και να επισημαίνεται όλως ιδιαιτέρως, το ότι η "κεχωρισμένη" από την Πολιτειακή λατρεία αντίστοιχη Μυστηριακή, έχει μόνες αιτίες αυτής της ιδιαίτερότητός της την δυνατότητα για κληρονομική μεταβίβαση της ιερατείας μέσα στο γένος του ιδρυτού, και την διαφύλαξη του αναλλοιώτου των ιεροπραξιών έξω από τις δικαιοδοσίες του εντεταλμένου δημοσίου άρχοντος ή τις αποφάσεις του βουληφόρου σώματος των πόλεων ή, αργότερα, των συμπολιτειών.

Για να επιτευχθούν αυτά τα δύο, οι μυστηριακοί θεσμοί υποχρεούνται, όπως είναι λογικό, να κρατηθούν έξω από τη δημόσια σφαίρα και να δεχθούν μόνον τους θρησκευτές που οικειοθελώς προσέρχονται στα "Ιερά των Μυστηρίων".

Σε ομοιότητα πάντως με την όμαιμο και αδελφή Φιλοσοφική Προσπάθεια, τα άγια "Μυστήρια" των Εθνικών Ελλήνων, ήλθαν να κάνουν απτή και μεταβιβάσιμη την Αλήθεια. Την σύνθετη και πολύπλοκη Αλήθεια, την κατάληψη της "πρώτης αιτίας του καθετί αληθινού" όπως την ώρισε ο φωτισμένος Μάρκος Αυρήλιος, ή της γνώσεως του αιτιακού πλέγματος που ελέγχει τα κοσμικά γεγονότα. Την, ως λέξη σύνθετη, εκ του στερητικού α και του "λανθάνω" (μένω κρυμμένος), Αλήθεια, που οι καπηλευτές της δεν εφάνησαν ικανοί, έστω και κατά μίμησιν των εθνικών φιλοσόφων, να ωρίσουν όταν ερωτήθησαν τι ακριβώς είναι αυτό στο όνομα του οποίου δρούν υπερφρόνως και διαταρακτιώς. Και εδώ ίσως είναι η πρέπουσα στιγμή, για να θυμίσουμε ότι αυτός ο άγιος θεσμός της πατρογονικής μας Θρησκείας, αντιμετώπισε την εντονωτέρα των επιθέσεων από το καταστροφικό πνεύμα της Ανατολής. Πολύ πριν οι λεγόμενοι "Πατέρες" συντάξουν πάνω στον πάπυρο με λέξεις τα ζηλόφθονα ρεκάσματά τους κατά της μυστηριακής μας Παραδόσεως, τη μεγάλη και μαζική επίθεση είχε εξαπολύσει η παραφροσύνη, ασυνταξία και μικρότητα του ανατολίτικου ψυχισμού.

Η "σκοτόεσσα" ιδέα περί των ανωτέρων Κόσμων και περί του επέκεινα του βίου των θνητών, την οποία κάποτε κατήγγειλε με εξαιρετική ένταση ο Ακραγαντίνος φιλόσοφος Εμπεδοκλής, επελαύνει στους πρώτους αιώνες της Βαρβαρικής Εποχής, με όχημά της την διαστροφή της μανιώδους αναζητήσεως του υποτιθεμένου "λυτρωτικού" (από τι; ερωτούμε..) στοιχείου. Το εξωπραγμαπκό, το απίθανο και το εξωφυσικό ξηλώνουν ό,τι, χρόνο με χρόνο, είχε συνθέσει με κόπο και τόννους φαιάς ουσίας ο ανθρώπινος νους, επί πολλές χιλιετίες (το να κυλάει κανείς προς τα κάτω είναι άλλωστε πολύ εύκολη διαδικασία και γίνεται αυτομάτως και δίχως πολλά ξοδέματα ενεργείας).

Για να αντιμετωπισθεί η λαίλαπα του παραλογισμού της Ανατολής, με τα βέβηλα ψευτομυστήρια των ευνούχων Φρυγών Γάλλων", των απατεώνων τύπου Αλεξάνδρου Αβωνοτικού, ή των αγυρτών ψυχοτρομοκρατών που εκαπηλεύοντο το όνομα των "Ορφικών", οι Νεοπλατωνικοί κάνουν το στρατηγικό σφάλμα να χωθούν στον βάλτο του μυστικισμού και της δαιμονολογίας, οι δε επίσημες αρχές προσπαθούν απελπισμένα να ανατάξουν "εθνικούς" θαυματοποιούς στον ναζαρηνό θαυματοποιό ραββίνο που διαφήμιζαν οι οπαδοί του Σαούλ-Σαύλου (ο γνωστός σε όλους μας "Βίος Απολλώνιου Τυανέως" του Φιλοστράτου, είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της απελπισμένης πρακτικής).

Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία λοιπόν, και στις προαναφερθείσες τέσσαρες βασικές της εκδηλώσεις (κοσμογονική, φιλοσοφική, πολιτειακή και μυστηριακή) διετήρησε εκείνη την χαρακτηριστική της λογικότητα με έναν θαυμαστό τρόπο, έως τουλάχιστον τις αποφράδες εποχές που η δεισιδαιμονία, ο μυστικισμός, η σωτηρολογία, η σημιτικής προελεύσεως αντίληψη των Θεών ως "πρόσωπα", η θεοφοβία (η τελευταία, ως συνέπεια της αντιμετωπίσεως ενός ακατάληπτου "επέκεινα" Θεού) και τα υπόλοιπα αρρωστημένα προϊόντα της Ανατολής, επέτυχαν την μαζική διείσδυσή τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο (και εντός ολίγου την επικράτησή τους). Από τις προαναφερθείσες πάντως τέσσαρες εκδηλώσεις της Εθνικής μας Θρησκείας, η μυστηριακή εκείνη είναι που χρήζει της εντονωτέρας υπερασπίσεως κατά των γνωστών επιθέσεων των τελευταίων δύο χιλιετιών, οι οποίες αποσκοπούν με κάθε μέσον στην απαξίωση και δυσφήμιση του Ελληνικού Εθνισμού. Αυτό που πρέπει συνεπώς να καταδεικνύεται διαρκώς, με την κάθε δυνατή ένταση και πυκνότητα, είναι το ότι η λεγομένη "μυστηριακή" πλευρά της Εθνικής Θρησκείας των Ελλήνων δεν υπήρξε ποτέ ανάλογη με τις παραπλανητικός ομώνυμες της πλευρές των βαρβαρικών και αντιδημοκρατικών Θρησκειών της Ανατολής, αλλά υψηλή και λογική φιλοσοφική Πράξις, εκπληρούσα στο έπακρον τον ορισμό που απετόλμησε ο Πλάτων, ορίζοντας τα "Μυστήρια" ως "ορθή Φιλοσοφία" (μέσα από τον ορισμό των ιδρυτών τους ως ανθρώπων που δεν ήσαν τυχαίοι αλλά προικισμένες προσωπικότητες που εφιλοσόφισαν ορθώς, οι "ορθώς πεφιλοσοφηκότες").

Εδώ και 16 περίπου αιώνες, τα αυθεντικά και πανάγια "Μυστήρια" της λαμπρής αρχαιότητας, έχουν εξαφανισθεί από προσώπου γής, και, όπως διείδε ο τελευταίος Ευμολπίδης Ιεροφάντης Νεστόριος, η πνευματική νύκτα εβασίλευσε έκτοτε, επί πολλούς αιώνες, επάνω στην δυστυχισμένη ανθρωπότητα. Όπως όμως οι άθλιοι απαξιωτές της λογικής ετόλμησαν να σφετερισθούν τον όρο "Φιλοσοφία", όπως οι άθλιοι θεοκράτες ετόλμησαν να ανεβάζουν σε επίπεδο Θεού τα φανταστικά πρόσωπα που κρύβονται πίσω από τις δεισιδαιμονίες τους, έτσι και δεν υπήρξε κανείς ενδοιασμός να γίνει αντικείμενο σφετερισμού, με τον χειρότερο μάλιστα τρόπο, και ο ιερός προγονικός όρος "Μυστήρια" για να περιγραφούν είτε οι βέβηλες παρωδίες ιεροπραξιών από αποκρυφιστές και λοιπούς εσωτεριστές, ή οι άγριες ψυχοϋποδουλωτικές και ατιμωτικές υποχρεώσεις, βλέπε "εξομολόγηση", των πιστών του κρατούντας Μονοθεϊσμού.

Θέλει να ελπίζει ο ομιλητής, ότι ετόνισε στον πρέποντα βαθμό την κυριαρχία του στοιχείου της λογικότητος στην Εθνική, δηλαδή προχριστιανική, Παράδοσή μας και, ιδιαιτέρως, την κυριαρχία αυτού του στοιχείου στο θρησκευτικό υποσύνολό της, όπως άλλωστε και τους τελευταίους αιώνες το ίδιο στοιχείο κυριαρχεί στο Ευρωπαϊκό Πνεύμα που ανέσυρε, έστω και ελάχιστα, τον άνθρωπο πάνω από τον φρικτό βούρκο του χριστιανικού Μεσαίωνος. Εδώ μάλιστα, ίσως θα ήταν πρέπον να ενθυμηθούμε τα λόγια του καθηγητού Κωνσταντίνου Μερεντίτου στην έξοχη, εν έτει 1974, εργασία του "Η Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων. Η Εικών του Θείου εν τώ Κατόπτρω ου Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος": "..εν τή περιοχή της λατρείας των αρχαίων Ελλήνων αποκαλύπτεται ημίν μία των μεγίστων θρησκευτικών ιδεών της ανθρωπότητας, η θρησκευτική ιδέα του ευρωπαϊκού πνεύματος.. Η ιδέα αύτη είναι πολύ διάφορος των θρησκευτικών ιδεών άλλων πολιτισμών και δη και εκείνων, οίτινες εν τή περιοχή της θρησκειολογίας και της φιλοσοφίας της θρησκείας παρέχουσιν ημίν συνήθως το υπόδειγμα της οφειλομένης θρησκευτικής αγωγής και μορφώσεως.. Προς τοίς άλλοις έργοις των Ελλήνων ίσταται προ της ανθρωπότητας και η θρησκεία αυτών, ως τι μέγα, υπερφυές και άφθιτον έργον"

Τα φερέφωνα και σχολεία του συστήματος, ωστόσο, ουδέποτε επεσήμαναν στους Νεοέλληνες παρόμοια πράγματα (και γιατί να το έπρατταν άλλωστε, αφού τέτοιου είδους πληροφορίες αντιστρατεύονται τα γνωστά και μη εξαιρετέα συμφέροντά του). Αντιθέτως, με την πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί, φωνάζουν μονότονα, μπαμπέσικα και καταθλιπτικά (στοιχεία άλλωστε που κατεξοχήν χαρακτηρίζουν τόσο το σύστημα όσο και τα φερέφωνά του) για να πείσουν τους αδαείς και τους ανιστόρητους για τα ακριβώς αντίθετα. Και επειδή ουδείς μη αδαής και μη ανιστόρητος μπορεί ποτέ να "πεισθεί", φροντίζουν να αυξάνουν με όσο πιο ταχείς ρυθμούς τις στρατιές των αδαών και ανιστορήτων. Ο καθείς εφ’ ώ ετάχθη, που λέμε. Υπάρχουν τριών μόνο ειδών πράγματα και καταστάσεις σε αυτόν τον κόσμο των θνητών, στον οποίο όλοι μας ζούμε. Τα απελευθερωτικά, τα ουδέτερα και τα υποδουλωτικά.

Αυτό που εκπροσώπησε επί αιώνες και εξακολουθεί να εκπροσωπεί η Εθνική Ελληνική Παράδοση, είναι η Αρετή και η Τόλμη που, όπως ετόνισε ο Ανδρέας Κάλβος, απαιτούνται για την Ελευθερία. Κάποιοι φιλόσοφοί μας άλλωστε, τις απεκάλεσαν "μοναδικές" και "ύψιστες" τέχνες, όπως άλλωστε και την λογικότητα που διαποτίζει την Φιλοσοφία και Θρησκεία μας, χάρις στην οποία αποκτούν ενότητα οι ιδέες και οι πράξεις μας, καθώς οδηγούμαστε κατ'ουσίαν από αυτές να ζούμε συμφώνως προς την Φύση. Δηλαδή, συμφώνως προς την θέληση των Θεών και συμφώνως προς το αιώνιο και άπειρο Πυροειδές Πνεύμα, τον Ορθό Λόγο που διαποτίζει τα πάντα.  

......................................................

If Christianity created the philosophy in this world in which we live, without the concept of Motherland - homeland (not even in one of its holy books does this word or concept exist), without the concept of Nature (not even this word exists in its holy books,) it distorted most of the concepts of Greek philosophy, it falsified the Virtues of the Greeks, these were attacked with fire and the sword, it also brought about the globalization that Christians are so afraid of, installing - creating a common dating, then let this religion rejoice ( we call our religion our worldview - world concept), we don't need it. The application of this manufactured religion brought about the result we are experiencing around us. And Islam the same and worse, (they also consider the word equality obscene), same forefathers as the Christians, the same God and many other things in common. And yet such is their ignorance that they kill each other (Christians and Muslims). However, their teachings are full of theories about the love of thy neighbors and such false sweet stuff. But their actions created other things. And don't forget the command of their holy books "multiply and conquer the earth..." that says it all. Except that the Earth - Nature, is not destroyed, it just shakes off the disease that creates the problem from time to time. As long as Nature is measured in money (its air, its sea, its forests, its mountains) the road becomes a dead end and only if humanity returns to the natural - normal worldview of respecting and caring for the blue-green planet, then maybe something can be saved.

* Nowhere in their 'holy' books is there patriotism, disdain, bravery, the infinite love for Freedom. Only servitude, malice, submission, fear.
...........................................

Αν ο Χριστιανισμός δημιούργησε τη φιλοσοφία σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, χωρίς την έννοια Πατρίδα (ούτε σε ένα από τα ιερά του βιβλία δεν υπάρχει αυτή η λέξη ή έννοια), χωρίς την έννοια της Φύσης (ούτε αυτή η λέξη υπάρχει στα ιερά βιβλία), παραμόρφωσε τις περισσότερες έννοιες της ελληνικής φιλοσοφίας, παραχάραξε τις αρετές των Ελλήνων, αυτές επιτέθηκαν με φωτιά και σπαθί, επέφερε επίσης την παγκοσμιοποίηση που τόσο φοβούνται οι χριστιανοί, εγκαθιστώντας - δημιουργώντας μια κοινή χρονολόγηση , τότε ας χαρεί αυτή η θρησκεία (τη θρησκεία μας εμείς την ονομάζουμε κοσμοθεωρία - κοσμοαντίλυψη - κοσμοθέαση), δεν τη χρειαζόμαστε. Η εφαρμογή αυτής της κατασκευασμένης θρησκείας έφερε το αποτέλεσμα που βιώνουμε γύρω μας. Και το Ισλάμ το ίδιο και χειρότερο, (θεωρούν και τη λέξη ισότητα άσεμνη), ίδιοι προπάτορες με τους χριστιανούς, ο ίδιος Θεός και πολλά άλλα κοινά. Και όμως είναι τέτοια η άγνοιά τους που αλληλοσκοτώνονται (χριστιανοί και μουσουλμάνοι). Ωστόσο, οι διδασκαλίες τους είναι γεμάτες από θεωρίες για την αγάπη των γειτόνων και τέτοια ψεύτικα γλυκά πράγματα. Όμως οι πράξεις τους δημιούργησαν άλλα πράγματα. Και μην ξεχνάτε την εντολή των ιερών τους βιβλίων «πολλαπλασιάστητε και κυριεύστε τη γη...» που τα λέει όλα. Μόνο που η Γη – Φύση, δεν καταστρέφεται, απλώς αποτινάζει την αρρώστια που δημιουργεί κατά καιρούς το πρόβλημα. Όσο η φύση μετριέται σε χρήματα (ο αέρας της, η θάλασσα της, τα δάση της, τα βουνά της) ο δρόμος γίνεται αδιέξοδο και μόνο αν η ανθρωπότητα επιστρέψει στη φυσική - κανονική κοσμοθεωρία του σεβασμού και της φροντίδας του γαλαζοπράσινου πλανήτη, τότε ίσως κάτι να σωθεί.


* Πουθενά δεν υπάρχει στα ‘ιερά ‘ βιβλία τους η φιλοπατρία , η παρρησία , η ανδρεία , η απέραντη αγάπη προς την Ελευθερία . Μόνο δουλοπρέπεια , κακομοιριά , υποταγή , φόβος.

...................................................................

ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ...

 

Στον αέναο κύκλο του χρόνου, όπως ήδη τον έχουν διαμορφώσει, έρχεται ο θάνατος του παλαιού πριν γεννηθεί ο νέος!

     Ο θάνατος όμως είναι αυτός που "ΘΕΕΙ ΑΝΩ" !!!

Φαίνεται λοιπόν κατά τον Πλούταρχο να δηλώνεται ότι αυτό που μετοικεί δεν πηγαίνει ΥΠΟ την γη, ούτε ΚΑΤΩ από την γη, αλλά ΘΕΕΙ ΑΝΩ, δηλαδή ΤΡΕΧΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ!!!

     Και όπως η καμπή, ένα λύγισμα όταν αφήνεται ελεύθερο αναπηδά και ανυψώνεται, έτσι και η ψυχή ανυψώνεται ελεύθερη όταν το σώμα την αφήσει !!!

     Αυτός που ανυψώνεται στον αέναο κύκλο, γεννιέται ξανά .

Η γένεση δηλώνει την ροπή προς τα κάτω

"ΝΕΥΣΙΝ ΕΠΙ ΓΗΝ" εκείνου που πάλι ανυψώνεται με τον θάνατο!

ΓΕΝΝΕΣΙΣ λοιπόν, η νεύση προς την γη!

     Η πρώτη ημέρα της γεννεσεως καλείται "ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ", γιατί είναι η αρχή της γέννεσης μεγάλων ΑΘΛΩΝ δηλαδή πόνων, κόπων και  προκλήσεις!!!

Απαρχή ενός δύσκολου βίου, με την βία να κυριαρχεί !

     Εύχομαι αισιόδοξα να ατενίσουμε τον χρόνο που γεννιέται και να γίνει απαρχή ελευθερίας και αρετών για όλους μας!

Τις καλύτερες ευχές μου για την νέα χρονιά!!

Με φιλότητα από ψυχής!

FOR US HELLENES...

 

In the eternal cycle of time, as they have already fashioned it, the death of the old comes before the birth of the new!

      But death is the one who "GOES ABOVE"!!!

So, it seems according to Plutarch that it is stated that what moves does not go UNDER the earth, nor BENEATH the earth, but GOES UP, i.e. RUNS UP!!!

      And like the bend, a bend when released bounces and rises, so the soul rises free when the body let’s go!!!

      He who rises in the eternal circle is born again.

Genesis - birth indicates a downward momentum

"NEUSIN (ΝΕΥΣΙΝ ΕΠΙ ΓΗΝ) ON EARTH" of him who rises again with death!

So, YOU ARE BORN, the nod to the earth!

      The first day of birth is called "BIRTHDAY", because it is the beginning of the birth of great ATHLETISM, that is, pains, toils and challenges!!!

Beginning of a difficult life, with violence dominating!

      I wish optimistically that we look at the time that is born and that it becomes the beginning of freedom and virtues for all of us!

My best wishes for the new year!!

With friendship from the soul!

........................................

Βάλτε τα Αρχαία Ελληνικά από την Πρώτη Δημοτικού στα Σχολεία μας για να παράξουμε Ελληνόπουλα και να γίνουμε πραγματικοί Έλληνες.

Ποτέ δεν ξημέρωσε πραγματικά στην Νεοελλάδα            Ιστορική πραγματεία για τον «Παυλάκο»

Βλάσης Γ. Ρασσιάς

ΡΩΜΕΪΚΕΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΕΣ»

ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

Σελ.119

Το «Ελληνικό» «Κράτος» αποδείχθηκε εξαρχής ανιστόρητα γελοίο, και φυσικά ανιστόρητα γελοίο παρέμεινε έως τις ημέρες μας, μη όντας ικανό  να δώσει εναν στοιχειωδώς έγκυρο ορισμό της Ελληνικότητας, την οποία υποτίθεται πως προσπαθεί να αντιπροσωπεύσει. Έναν στοιχειωδώς έγκυρο ορισμό του τύπου «Έλληνας είναι αυτός που αβίαστα και ανενδοίαστα θεωρεί εαυτόν μέλος του ιστορικά συνεχούς έθνους των Ελλήνων, τιμά όλη την διαχρονία της Ιστορίας του δίχως να την ταυτίζει με την ιστορία των ξένων κατακτητών του, υιοθετεί πλήρως το αξιακό σύστημα των προγόνων και εμπράκτως τιμά τα Ελληνικά εθνικά σεβάσματα και νομιζόμενα».

Μη θέλοντας βεβαίως να αναφερθεί στα κατά τους ορθόδοξους θεοκράτες... «ειδωλολατρικά», εθνικά σεβάσματα και νομιζόμενα, το «Ελληνικό» «Κράτος», υιοθετώντας το κόλπο του Μακράκη, προτίμησε να ταυτίσει τον κατ’αυτό «Έλληνα», με το Ρωμιό και τον χριστιανό ορθόδοξο. Στην «Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος» άλλωστε, διαβάζουμε σε πολύ πρώιμους καιρούς (1821), το εντελώς τρελό «όσοι κάτοικοι της Ελλάδος πιστεύουσι εις Χριστόν, είναι Έλληνες», στο δε «Προσωρινόν Πολίτευμα» (1822), προστίθεται στην τρέλα και ο βλακώδης αποκλεισμός της διασποράς, με το «όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν, εισίν Έλληνες και απολαμβάνουσιν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων». Ακολούθησε ο «Νόμος της Επιδαύρου» (1823), που πήγε να συμμαζέψει το πρόβλημα με την διασπορά με το «ομοίως Έλληνες εισί, και των δικαιωμάτων απολαμβάνουν, όσοι έξωθεν έλθοντες και την Ελληνικήν φωνήν πάτριον έχοντες, και εις Χριστόν πιστεύοντες. Ζητήσωσιν παρρησιαζόμενοι εις τοπικήν Ελληνικής Επαρχίας αρχήν, να εγκαταριθμηθώσι δι’αυτής εις τους πολίτας Έλληνας». Και η κορύφωση ήλθε με το «Πολιτικόν Σύνταγμα» του 1827, που για μία ακόμα φορά ταύτιζε την Ελληνικότητα με την πίστη στον Ναζωραίο: «Έλληνες είναι: α) Όσοι αυτόχθονες της Ελληνικής Επικρατείας πιστεύουσιν εις τον Χριστόν, β) όσοι από τους υπό τον Οθωμανικόν ζυγόν πιστεύοντες εις Χριστόν ήλθον ή θα έλθωσιν εις την Ελληνικήν Επικράτειαν διά να συναγωνισθώσιν ή να κατοικήσωσιν εις αυτήν, γ) όσοι εις ξένας Επικρατείας είναι γεννημένοι από πατέρα Έλληνα, δ) όσοι εις ξένας Επικρατείας προ δημοσιεύσεως του παρόντος Συντάγματος έλθωσιν εις την Ελληνικήν Επικράτειαν και ορκισθώσιν τον Ελληνικόν όρκον, ε) όσοι ξένοι έλθωσιν και πολιτογραφηθώσιν».

Από εκεί και πέρα, και με την πρόσθετη βλάβη των σκοταδιστικών οργανώσεων και αδελφοτήτων, τα μέλλον της Νεοελλάδας ήταν προδιαγεγραμμένο. Κανείς πολιτικός άνδρας δεν τόλμησε να αποδεσμεύσει την Ελληνικότητα από την άσχετη προς αυτήν πίστη στον Ναζωραίο. Κανείς! Ο γράφων συνέγραψε τον Φεβρουάριο του 2007, μία «Πολιτική θέση για την Παιδεία» για λογαριασμό ενός βραχύβιου πολιτικού σχήματος, του «Ελληνικού Ανανεωτικού Ρεύματος», το οποίο μέσα σε ελάχιστους μήνες βυθίστηκε μέσα στις ρωμέϊκες παθογένειες και διαλύθηκε. Εκείνη την πολιτική θέση για την Παιδεία», η ηγεσία του εν λόγω πολιτικού σχήματος δεν κατατέθηκε καν να την δημοσιεύσει. Διαβάζοντας ωστόσο κάποιος το κεφάλαιό της «Πώς ορίζουμε το Ελληνικόν», αναρωτιέται δικαίως γιατί κανείς απολύτως από τους αμέτρητους πολιτικούς αυτού του τόπου, δεν τόλμησε ποτέ να ψελλίσει έστω κάτι ανάλογο. Η απάντηση είναι βεβαίως, πως κανείς από δαύτους, στην διάρκεια των περίπου δύο αιώνων ύπαρξης αυτού του κράτους, δεν είχε τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό που απαιτείται για να βγει κάποιος και να υπερασπιστεί κάτι το τόσο απλό και αυτονόητο!

«Ορίζουμε το Ελληνικόν, ως ολοκληρωμένο σύστημα αξιών, ολοκληρωμένο τρόπο σκέψεως, αλλά και τρόπο θεάσεως και αντιλήψεως του Κόσμου («κοσμοθέαση» - «κοσμοαντίληψη»), που δόθηκε από τους προγόνους μας στην ανθρωπότητα, ως ενιαίο και αιώνιο πνευματικό κληροδότημα.

Αυτονόητο είναι ότι απορρίπτουμε την έκπτωση αυτής της Ελληνικότητας σε απλή υπηκοότητα ενός κράτους, το οποίο θέλει να λέγεται «Ελληνικό», ή σε πρώτο συστατικό διαφόρων ιδεολογημάτων και ιδεοληψιών.

Ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα αξιών, ένας ολοκληρωμένος τρόπος σκέψεως, αλλά και τρόπος θεάσεως και αντιλήψεως του Κόσμου («κοσμοθέαση – «κοσμοαντίληψη»), το Ελληνικόν υπηρετείται από, αλλά και ισόποσα υπηρετεί, κάθε άνθρωπο που συνειδητά επιλέγει να κινηθεί στα πλαίσια της Λογικότητας, του Ανθρωπισμού και του Πολιτισμού.

Ενσαρκώνοντας διαχρονικά, εξαιτίας των πιο πάνω πλαισίων, τα ανώτατα επίπεδα της πολιτισμικής και πολιτικής εκφράσεως του Ανθρώπου, το Ελληνικόν αποτελεί, για τον δυτικό τουλάχιστον άνθρωπο, τον μοναδικό ασφαλή και πνευματικό οδηγό για την λογική διαχείριση του δημοσίου και προσωπικού καθημερινού βίου.

Ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα αξιών, ένας ολοκληρωμένος τρόπος σκέψεως, αλλά και τρόπος θεάσεως και αντιλήψεως του Κόσμου («κοσμοθέαση» - «κοσμοαντίληψη»), το Ελληνικόν δεν χρειάζεται «συμπλήρωση» από άλλα αξιακά συστήματα, νοοτροπίες και θρησκείες, τουλάχιστον για εκείνους που συνειδητά επιλέγουν να κινηθούν στα πλαίσια της Λογικότητας, του Ανθρωπισμού και του Πολιτισμού.

Το Ελληνικόν είναι το πολιτισμικό προϊόν ενός συγκεκριμένου έθνους, του έθνους των Ελλήνων, κατά την εποχη που εκείνοι ήσαν ελεύθεροι και είχαν το δικαίωμα του αυτοκαθορισμού και της αυτοθεσμίσεως.

Όπως έχει καταδείξει έως σήμερα η Ιστορία, κάθε φορά που η ανθρωπότητα χρειάσθηκε να κάνει ένα βήμα προόδου (Αναγέννηση, Διαφωτισμός, κ.ά), στράφηκε υποχρεωτικά σε εκείνο το πνευματικό κληροδότημα των Ελλήνων. Σε εκείνο ακριβώς το κληροδότημα στρεφόμαστε και εμείς, οι φυσικοί και πνευματικοί απόγονοί τους, τώρα που επιτέλους οι καιροί απαιτούν να κάνουμε βήματα προόδου».


Υ.Γ.   

Να πούμε ότι μόνο εκείνοι της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας δικαιούνται την ταυτότητα του  Έλληνα  είναι το μεγαλύτερο ΥΒΡΙΣ ή βλασφημία που μπορεί κανείς να εκφράσει. Τι γίνεται με τους λαμπρούς αρχαίους Έλληνες που υπήρχαν εδώ και χιλιάδες χρόνια πριν από την υποτιθέμενη ζωή και το θάνατο του χριστού, αυτοί δεν ήταν Έλληνες;;;

ROMAION "HELLENISM"
WITHOUT A TRACE  OF HELLENICITY

The "Hellenic State" proved itself to be totally ridiculous from the outset, and of course ridiculous it has remained to this day, not being able to give an elementally valid definition of Hellenism, which it is supposed to try to represent. At the moment it is in a state of being an 0XY - MORON state.

An elementally valid definition of the type "The Greek is the one who effortlessly and unselfishly considers himself a member of the historically continuous Greek nation, commemorates the entire history of his known history without identifying it with the history of his foreign conquerors; and pragmatically honors the Greek nationalities historical identification and nomizomena".

Of course, not to mention the Orthodox theocratic ... "idolatry", national beliefs as legitimate, the "Greek State", adopting the tricks of Makraki, preferring to identify the "Greek", with Romio and the Christian Orthodox.

In the Legal Decree in the very early days of 1821, we read the insane view "those who reside in Greece and believe in Christ are Greeks", in the "Temporary Constitution" of (1822), is added to the madness the stupid blockade of the diaspora, with "all the indigenous people of the Greek State believing in Christ, are Greeks and are entitled to enjoy without any difference all the civil rights”.

The "Epidaurus Law" came along in 1823, which tried to solve the problem with the Diaspora with the term of "similar" Greeks, "those who come from abroad" are entitled to the same rights enjoyed by permanent residents as long as they have the same Fatherly beliefs in Christ. 

 The local Greek provincial authority is asked to settle the matter for the citizens.

And the climax came with the "Political Constitution" of 1827, which once again identified Hellenism with the faith in the Nazarene:

"Greeks are:(a) All those who are indigenous to the Greek state and who believe in Christ; (b) Those  under the Ottoman yoke who believe in Christ who came or will come to the Greek Territory to compete or dwell in it; (c) those who are aliens from a foreign  state and are born from a Greek father,  d)those who are in a foreign territory before the publication of this Constitution and who come to the Greek territory and willing to swear the oath to  Greece., e) all those foreigners who come and take out citizenship.

Beyond that, and with the added damage of the organizations and fraternities of darkness, the future of the New Hellas was outlined and destined. No political man dared to unleash Hellenism from the Nazareth's unrelenting faith. No one!

This writer, wrote in February 2007, a "Political Position (discussion paper) for Education" on behalf of a short-lived political group, the "Greek Renewal", which, within a few months, plunged into its "Romaiko pathogenesis" and disintegrated. That political position on Education, the leadership of this political group has never enabled it to be   published. 

However, when one reads the chapter "How to Define the Hellene", one wonders why no one from the countless politicians of this place has ever dared to do anything like that.

 The answer is of course, that none of them, during the nearly two centuries of this state, had the elemental self-respect needed to come out and defend something so simple and obvious!

"We define the Hellenic as an integrated system of values, an integrated way of thinking, but also a way of seeing and perceiving the world (worldview - cosmotheasy), which was given by our ancestors to mankind as a single and eternal spiritual inheritance".

It goes without saying that we are rejecting the decline of this Hellenic state into a simple nationality of a state that wants to be called "Hellenic", or as a first component of various ideologies and obsessions.

As a complete system of values, an integrated way of thinking, but also a way of seeing and perceiving the cosmos ("cosmotheasis"), the Greek is served by, but equally serving, every person who consciously chooses to move within the framework of Logic, of Humanity and Civilization.

Incorporating the highest levels of the cultural and political expression of Man, the Hellene is for the western world at least, the only safe and spiritual guide for the logical management of public and personal everyday life.

As an integrated system of values, an integrated way of thinking, but also a way of seeing and perceiving the world (Hellenic "cosmotheasy" - "worldview", concept and interpretation), the Hellene  does not need to be "complemented" by other value systems, mindsets and religions, at least for those that consciously choose to move within the framework of Logic, Humanism and Civilization.

Hellenism is the cultural product of a particular nation, the nation of the Greeks, at the time when they were free and had the right to self-determination and self-expression.

As history has shown...

P.S.
 To say that only those of the Eastern Orthodox Christian religion are entitled to the identity of being a Greek or a Hellene is the greatest IVRIS or blasphemy that one can express. What about those brilliant ancient Greeks that existed for thousands of years before the supposed life and death of Jesus, were they not Hellenes? 

.....................................................

One (Apollo) was a Divine God of the Universe, a Divine Universal God, the Divine laws of the Universe, who govern and control everything in the Universe, who maintain the harmony and balance in the Universe; the other (JESUS) was just a mortal human being!!

 

Ο ένας (Απόλλωνας) ήταν ένας Θεϊκός Θεός του Σύμπαντος, ένας Θείος Συμπαντικός Θεός, οι Θεϊκοί νόμοι του Σύμπαντος, που κυβερνούν και ελέγχουν τα πάντα στο Σύμπαν, που διατηρούν την αρμονία και την ισορροπία στο Σύμπαν, ο άλλος (ΧΡΙΣΤΟΣ) ήταν απλώς ένας θνητός άνθρωπος!!

 

Με προσέγγιση και αντιγραφή από τον Θεό του Ελληνικού Πανθέου που έκαναν αυτοί που επινόησαν τον Χριστιανισμό!!

 

With a copy and paste approach from the Hellenic Pantheon of the Gods by those that invented Christianity.

 

* Can my Christian friends please define and describe the God of the TORAH and the OLD TESTAMENT, the God they claim is the father of Jesus?

 

* Μπορούν οι Χριστιανοί φίλοι μου να ορίσουν και να περιγράψουν τον Θεό της ΤΟΡΑ και της ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, τον Θεό που ισχυρίζονται ότι είναι ο πατέρας του Χριστου;


.......................................

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΒΕΒΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΝΙΓΜΕΝΟ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΠΡΟΣΦΑΤΟ - ΠΑΡΕΛΘΟΝ

(Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Άρδην»,

τεύχος 28, Χειμώνας «2000»)

«Ουκ έστιν αδικούντα... και ψευδόμενον

 δύναμιν βεβαίαν κτήσασθαι... τώι χρόνωι

δε φωράται και περί αυτά καταρρεί»

(Δημοσθένης, «Ολυνθιακός Β», 10)

Σελ.127

Η φιλαλήθεια ήταν κατ’εξοχήν απαιτούμενο στην Εθνική (δηλ. προχριστιανική) Ελληνική βιοφιλοσοφία, τόσο για την ηθική όσο και για την λογική της διάσταση. Είναι γνωστό άλλωστε, ότι αποδεικνύεται πολύ σκληρή για τον κάθε ψεύτη, η ώρα που «τελειώνουν τα ψέματα». Για αυτό, ο κάθε συγκροτημένος και λογικός άνθρωπος, πόσω μάλλον το κάθε Έθνος, φροντίζει επιμελώς να οικοδομήσει την ατομική (ή εθνική του, αντιστοίχως υπόσταση, αποκλειστικώς επάνω στην ειλικρίνεια, την διαύγεια και την αλήθεια.

Αγνοώντας λες, αυτή την βασική αρχή, το Νεοελληνικό Κράτος κατέφυγε, με την ίδρυσή του, στο χονδροειδές ψέμα για να διατυπώσει μία σταθερή εθνοψυχολογική ταυτότητα για τους υπηκόους του, ωσάν να εστερείτο παντελώς μίας τέτοιας, την ώρα μάλιστα που οικειοθελώς αυτό, είχε λάβει το όνομα «Ελληνικό». Και συνέβη η γνωστή τερατογένεση, με πρώτους σπασμούς της την γελοιότητα τού «Έλλην είναι όποιος είναι Ορθόδοξος Χριστιανός». Ενώ κατά τα πρώτα έτη ελευθερίας των νεο-Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό, εκυριαρχούσε λίγο – πολύ η ελληνοκεντρική αντίληψη, την οποία είχε διατυπώσει ο Αδαμάντιος Κοραής, μία αντίληψη που κατεδίκαζε απερίφραστα το οπισθοδρομικό Βυζάντιο και επέμενε ότι η Νέα Ελλάδα έπρεπε να στραφεί σαφώς και ολοκληρωτικώς προς τον Αρχαιοελληνικό Κόσμο εαν ήθελε να μεγαλουργήσει, πολύ συντόμως, αμέσως δηλαδή μετά τους Βαυαρούς, επεκράτησε πλήρως, υπό τις διαταγές της δικτατορευούσης Εκκλησίας, η ακριβώς αντίθετη αντίληψη.

Η αρχή της δεολογικής εκτροπής έγινε με την συντονισμένη έξαρση των λεγομένων  «Βυζαντινών Μελετών» ταυτοχρόνως στην Νεοελλάδα και την θεοκρατική, τσαρική Ρωσία (Granovsky, Vasilievsky κ.λπ.). Ο πρώτος Νεοελλην διανοούμενος που σχολήθηκε σοβαρά με το λεγόμενο Βυζάντιο, υπήρξε, ο λευκαδίτης Σπυρίδων Ζαμπέλιος τ 1857 («Βυζαντιναί Μελέται»), ο ίδιος άνθρωπος δηλαδή, που πέντε έτη πιο πριν, το 1852, είχε ΕΦΕΥΡΕΙ τον οξύμωρο όρο «Ελληνοχριστιανισμός», όρο κατεξοχήν υπεύθυνο για τον «μεγαλοϊδεατικό» νανισμό της νεοελληνικής πολιτισμικής (και όχι μόνον...) υποθέσεως και στην συνέχεια, ακολούθησαν στο μονοπάτι του «βυζαντινισμού», οι Κ. Παπαρρηγόπουλος, Π. Καλλιγάς και άπειροι άλλοι.

Με την εφεύρεση του «Ελληνοχριστιανισμού»,  τρελοκομείο και το ψευτοκομείο άνοιξαν τις πύλες και επλημμύρισε η Νεοελλάδα από παραλογισμό και ψέματα. Η κουτοπόνηρη και διαστρεβλωτική μυθολογία περί... «Κρυφού Σχολείου» (όπου το «Ψαλτήρι» και το... «Οκτωήχι» ανεβαπτίσθηκαν σε... Παιδεία και μάλιστα... Ελληνική), μαγικώ τώ τρόπω έγινε ιστορικό γεγονός, άξιο μάλιστα αναμεταδόσεως στις επόμενες γενεές. Μία λογοτεχνική ρομαντική αφήγηση του Γάλλου φιλέλληνος Puqueville, μετετράπη επίσης σε ιστορικό γεγονός, και η απολύτως εχθρική προς την Επανάσταση του ’21 και τουρκόδουλη Εκκλησία μεταμορφώθηκε σε... ευλογήσασα τον αγώνα και... υψώσασα τα λάβαρά του. Έκτοτε, δεκαετίες επί δεκαετιών, η Νεοελλάδα και η Ρωμιοσύνη που την εξουσιάζει, έμαθαν να ζουν με το ψέμα, να κτίζουν εφησυχασμένα επάνω στον αέρα και φυσικά, να μισούν θανασίμως κάθε τι που απειλεί ή μοιάζει να απειλεί αυτή την μοναρχία του Ψευδούς. Επιμελώς και εναγωνίως, ακόμη και στους πρόσφατους καιρούς της νεο-ορθοδόξου «χιλιοστής επιθέσεως», εσκέπαζαν με κάθε τρόπο την ιστορική αλήθεια και την ασυμβατότητα  Ελληνισμού και Χριστιανισμού και καλώς επικρατούσε ο χορός, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 90, όταν κάποιοι γενναίοι άνθρωποι εβγήκαν και εφώναζαν όσο πιο δυνατά ήταν εφικτό κάτι τέτοιο, ότι όχι απλώς ο Χριστιανισμός δεν έχει σχέση με τον πραγματικό Ελληνισμό, αλλ’αντιθέτως αποτελεί θανάσιμο εχθρό του τελευταίου και αποκλείει και την απλή μόνον ύπαρξή του. Το ψέμα περί ειρηνικής τάχα προσχωρήσεως του Ελληνικού Έθνους στην ιουδαϊκή σχιματική και διεθνιστική αίρεση του Χριστιανισμού, έγινε θρύψαλλα και στο σύστημα αποβλακώσεως και εξουσιασμού αυτής της χώρας έμεινε αμήχανο, μέσα στην συνειδητοποίηση ότι δεν ήταν πολύ ευφυές να ελπίζει σε εσαεί αντοχή του ψέματος σε μία δύσκολη εποχή, όπως ο νύν καιρός τής υπερταχύνσεως και απελευθερώσεως των πληροφοριών.

Είναι δεδομένη, λοιπόν, μία απέραντη αγωνία των κρατούντων μπροστά στην διαπίστωση ότι έχει οριστικά ξεπερασθεί η εποχή που προσπαθούσαν να κρατήσουν ακίνητα τα πάντα για να κρατήσουν εν ζωή κάτι που έχει προ πολλού πεθάνει. Είναι γνωστό στον προσεκτικό παρατηρητή της κοινωνικής (και όχι μόνον) Ιστορίας ότι η εξέλιξη των κοινωνιών συμβαίνει μέσα από την εκτίναξη, επάνω από τα εκάστοτε μέσα μεγέθη τους, διαφόρων προσωπικοτήτων ή κοινωνικών δυνάμεων, που με την εντός ολίγου επικράτηση ή κοινή αποδοχή των θέσεών τους, τραβούν προς τα επάνω ολόκληρη την κοινωνία, μέσα στην οποία δρουν. Από συστάσεως του Νεοελληνικού Κράτους, αυτό που βλέπει ο αντικειμενικός και αποστασιοποιηθείς παρατηρητής είναι, ότι η συγκεκριμένη κοινωνία, την οποία αυτό διαμοφώνει (και επίσης διαμορφώνεται με τη σειρά του από αυτήν), εξοντώνει συστηματικά όλες τις δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν και την ελάχιστη ακόμη πιθανότητα να παρασυρθεί προς τα άνω αυτή η κοινωνία, προς έναν στοιχειώδη εξανθρωπισμό της. Η νεοελληνική κοινωνία, υπήρξε μέχρι σήμερα μία κοινωνία που αυτοκαταδικάζεται στο να επιστρέφει διαρκώς στο μηδέν, ασχέτως αν κινείται επάνω σε ημίονο ή τρέχει μέσα σε BMW με αναμμένους τους προβολείς «ενάντια στον μπροστινό», ασκεί το άθλημα του... clubbing και διαθέτει επί συνόλου 10 εκατομμυρίων ανθρώπων 5,5 εκατομμύρια «κινητά».

Αυτή η μοντέρνα γελοία νύν κοινωνία των υποκριτών, των απατεώνων, των αμοραλιστών, των χαμερπών και εκπονηρευθέντων σε όλα τα επίπεδα της προσωπικής και συλλογικής ζωής, είναι ωστόσο, που με νύχια και δόντια υπερασπίζεται όπως και η κάθε προγονική της από ιδρύσεως του Νεοελληνικού Κράτους, την ίδια ακινησία και πνευματική κλειστότητα. Υπερασπίζεται το έκτρωμα του Βυζαντινισμού, ό,τι χειρότερο παρήγαγε δηλαδή, η περιβόητη σκοτεινή περίοδος που όλοι γνωρίζουμε ως Μεσαίωνα. Υπερασπίζεται την ιδιαίτερη πλευρά εκείνης της εποχής, η οποία, παρά το ότι μοιράσθηκε με την «δυτική» εκδοχή της την ίδια βαρβαρότητα, αγροικία και αθλιότητα, δεν κατόρθωσε ποτέ της να αναδείξει τουλάχιστον την πολεμική αρετή της Ιπποσύνης, περιοριζόμεννη απλώς, κατά την «κορύφωση» μάλιστα της «ποιότητός» της, στην παθολογική επιδίωξη των εκατοντάδων χιλιάδων μοναχών της, να δουν το... «Άκτιστο Φώς» (...). Υπερασπίζεται εν τέλει, αυτό που «στοίχειωσε» και εχρησιμοποίησε το Βυζάντιο, αλλά και το οδήγησε στον αφανισμό του, υπερασπίζεται εν τέλει, αυτό που επέζησε προκλητικώς του πολύ αδόξου θανάτου του δουλικού του: την Ορθοδοξία, την πιο απόλυτη και δύσκαμπτη δηλαδή αίρεση της ιουδαϊκής σχιματικής αιρέσεως που αποκαλείται Χριστιανισμός.

Είναι τραγικό, αλλα αιώνες πλέον μετά τιν περίφημη «Ελληνική Νομαρχία» (1806), τα λόγια του ανωνύμου συγγραφέως της παραμένουν επίκαιρα περισσότερο ίσως παρά ποτέ: «δύο είναι τα αίτια, ώ ακριβοί μου Έλληνες, οπού μέχρι σήμερον μας φυλάττουσιν δεδεμένους εις τας αλύσους της τυραννίας: είναι το αμαθές ιερατείον και η απουσία των αρίστων συμπολιτών». Η ακινησία αυτή της Νεοελληνικής κοινωνίας, θαυμαστή, αφού εδώ και δύο αιώνες, μπορεί και να αναδεικνύει επίκαιρη μία φράση που αγωνιά εν έτει 1806 για αλλαγή, φθάνει ωστόσο στο τέλος της, υπό το φάσμα της Ευρωπαϊκής ολοκληρώσεως που δεν αφήνει ούτε τα ελάχιστα περιθώρια για διαιώνιση της ακινησίας και απάτης. Οι Ρωμιοί, καλούνται λοιπόν να βγουν από τον λήθαργο και αυτισμό στον οποίο τους έχει καταδικάσει η γνωστή τυραννική πνευματική Αρχή και να αντιμετωπίσουν την αμείλικτη πραγματικότητα, που απειλεί να τους εξαφανίσει σαν κονιορτό κάτω από άγριο άνεμο.

Για όσους έχουμε την απαιτούμενη διαύγεια πνεύματος είναι πασιφανές, ότι δεν θα μπορεί για πολύ ακόμη να ακροβατεί ο Νεοέλληνας, με το ένα πόδι στη λέμβο της Βυζαντινορθοδοξίας και με το άλλο σε εκείνη της Ελληνικής Εθνικής Παραδόσεως και πολύ σύντομα θα κληθεί να επιλέξει με ποιόν θα πάει και ποιόν θα αφήσει. Θα κληθεί να διαλέξει ανάμεσα στον ανατολίτη Ρωμιό και τον ευρωπαίο (με την αρχαία έννοια) Έλληνα. Με όποιο κόστος συναισθήματος και όποιο πολιτισμικό σοκ απαιτηθεί. Διαφορετικά θα σβήσει μαζί με αυτό που τώρα εκπροσωπεί. Όχι βεβαίως μαζί με τον Εθνικό Ελληνισμό, που ούτως ή άλλως έγινε αθάνατος μέσα από τις πυρές των χριστιανών και θα είναι διαθέσιμος στους αιώνες των αιώνων σε όσους αυτοβούλως στρέφονται προς αυτόν, αλλά μαζί με την μίζερη, ζηλόφθονα, εσωστρεφή και «ησυχαστική» Ρωμιοσύνη, η οποία μπορεί να επιζεί μόνον μέσα από ψέμματα, ταυτολογίες και σαθρά ιδεολογήματα.

Υπάρχουν βεβαίως και οι υστερικές κραυγές κατά της λεγόμενης «Παγκοσμιοποιήσεως», οι οποίες τελευταίως χρησιμοποιούνται, έως ναθμού υπερβολής μάλιστα, ως αντίδοτο μάλλον στην διαπίστωση ότι τα ψέμματα έχουν τελειώσει. Υστερικές και υποκριτικές κραυγές. Γιατί απαιτεί μεγάλο θράσος να ομιλούν κατά της νύν επιχειρούμενης εσχάτης «Παγκοσμιοποιήσεως», εκείνοι που προ πολλού προεκάλεσαν την πραγματική Παγκοσμιοποίηση, με την επί αιώνες πλήρη καταστροφή της Εθνόσφαιρας του πλανήτη, την εξαφάνιση των Εθνικών Θρησκειών βιοηθικών συστημάτων και Παραδόσεων, στο όνομα του ραβίνου Τζεσουά ή του προφήτη Μωχάμεντ.

Κατανοώντας την σαφή απελπισία της Ρωμιοσύνης, αλλά όπως μας διδάσκουν οι μεγάλοι Στωϊκοί μας φιλόσοφοι, ελάχιστα λυπούμενοι για την λογική κατάλιξη του απατεωνίστικου δρόμου, που η ίδια επέλεξε εδώ και δύο περίπου αιώνες, εμείς οι λιγοστοί εμμένοντες και επιμένοντες Έλληνες, τής απλώνουμε χείρα, υπό όρους βεβαίως, βοηθείας. Οι όροι αυτοί είναι οι ελάχιστοι δυνατοί για μία στοιχειώδη μεταξύ μας συζήτηση: η αναγνώριση δηλαδή του δικαιώματος υπάρξεως των κατά τα πάτρια Ελλήνων και ο πλήρης ανενδοίαστος σεβασμός της μνήμης των πραγματικών προγόνων μας, των αβάπτιστων και απροσκύνητων προγόνων μας. Όταν αυτό γίνει, είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε τους Ρωμιούς να μη σβήσουν αναδόξως μέσα στις νέες κοινωνίες, που θέλουμε δεν θέλουμε, έρχονται με βήμα υπερταχύ.

Ώς Έλληνες εξ Ελλήνων, εμείς έχουμε το ανάστημα, έχουμε επίσης τις θέσεις και τις συνταγές. Μόνο που δεν είμαστε ιεραπόστολοι και μισούμε την αντίληψη, ότι πρέπει να τρέχεις συνεχώς και πιεστικώς προς τους άλλους για να σε ακούσουν. Είμαστε αυτό που είμαστε και αφήνουμε στους άλλους την αποκλειστική ευθύνη για το αν θα πεισθούν ή όχι από τη βάση των προτεινομένων μας. Ομοίως έπρατταν άλλωστε και οι Εθνικοί Θεοί μας. Η Θεά Αθηνά, απευθυνόμενη στον Αχιλλέα απλώς λέει: «έρχομαι από τον Όλυμπο, ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, ακουσέ με...»

...............................................................................

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ σε ορισμένες πτυχές του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ έρχονται σε αντίθεση με τον Αβραάμαϊκό ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ...


Στην Αβρααμαϊκή θρησκεία του Χριστιανισμού υπάρχει η ιδέα ότι στην αρχή υπύρχε ένα απόλυτο τίποτα, εκτός από αυτόν τον μαγικό Θεό που επινόησαν οι Εβραίοι και τον ονόμασαν Γιαχβέ. Αυτός ο Θεός που μας λένε στις ιερές γραφές τους δημιούργησε τα πάντα σε έξι ημέρες και στη συνέχεια έπρεπε να ξεκουραστεί στην έβδομη.

Έτσι, οι Χριστιανοί σύμφωνα με την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη τους έχουν τον Πατέρα Θεό, τον γιο Ιησού και το Άγιο Πνεύμα. Ο Ιησούς μας λένε ότι είναι Θεός. (Δεν θα επικεντρωθούμε εδώ στον Θεό "Σατανά" που επίσης έχουν). Μαζί συνθέτουν την Αγία Τριάδα κλπ .... Επίσης στη χριστιανική παράδοση οι πασίγνωστοι Πατέρες της Εκκλησίας διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στον Χριστιανισμό. Έχουν επίσης τους Εκκλησιαστικούς επινοημένους αγίους με τα εκκλησιαστικά επινόημενα θαύματα.

Mε άλλα λόγια οι Χριστιανοί πιστεύουν στη θεωρία της δημιουργίας.

Μας λένε ότι ο θνητός εβραίος γεννημένος άνθρωπος, o Χριστός είναι ένας θεός και ότι έκανε πολλά θαύματα.

Ερωτήσεις:

Πώς γίνετε αυτός ο πολυγνωστός άνθρωπος που έγινε Θεός - ήταν -  Θεός, δεν έκανε μια ανακάλυψη, δεν άφησε πίσω του μια εφεύρεση σε κανένα πεδίο για το καλό της ανθρωπότητας;

Πώς γίνετε οι άγιοι που υποτίθεται ότι έκαναν θαύματα δεν έκαναν μια ανακάλυψη, δεν άφησαν πίσω τους μια εφεύρεση σε κανένα πεδίο για το καλό της ανθρωπότητας;

Πώς γίνετε οι πασίγνωστοι Πατέρες της Εκκλησίας, που είναι αναγνωρισμένοι για τη συμβολή τους στη δημιουργία μιας εκλεπτυσμένης έκδοσης από την πρώιμη πρωτόγονη χριστιανική θρησκεία από τον 4ο αιώνα μ.Χ. και μετά, δεν έκαναν μια ανακάλυψη, δεν άφησαν πίσω τους μία εφεύρεση σε οποιοδήποτε πεδίο για το όφελος και το καλό της ανθρωπότητας;

The only thing the Church Fathers did was to invent fairy tales and fake stories.

Το μόνο που έκαναν οι Πατέρες της Εκκλησίας ήταν να εφευρέσουν παραμύθια και ψεύτικες ιστορίες.

Στην ελληνική θρησκεία, δεν πιστεύουμε ότι κάτι μπορεί να δημιουργηθεί από το τίποτα, πιστεύουμε (η αξιολόγησή μας, το NOMIZOMEN μας μετά την παρατήρηση και τη μελέτη του Σύμπαντος) ότι οι Θεοί είναι οι νόμοι που κυβερνούν και ελέγχουν το Σύμπαν και όλα τα πραγμάτα μέσα στο Σύμπαν. Ότι το Σύμπαν και όλα τα πραγμάτα μέσα στο Σύμπαν υπήρχαν πάντα. Επομένως οι Θεοί μας υπήρχαν πάντα. Ότι υπάρχουν όσοι Θεοί χρειάζονται από το Σύμπαν.

Στο Ολυμπιακό Πάνθεον των Θεών μας έχουμε έξι αρσενικούς Θεούς και έξι θηλυκούς θεούς. Αυτό συμβολίζει ότι χωρίς την αρσενική και θηλυκή συνιστώσα σε όλα τα πράγματα, και σε ισορροπία και αρμονία μεταξύ τους τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ότι οι προπάτορές και πρόγονοι μας είχαν επίσης ισότιμο σεβασμό για τους άνδρες και τις γυναίκες.

Οι Έλληνες προπάτορες και πρόγονοί μας αποθηκεύαν μερικές από τις έννοιες της θεολογίας μας στους μύθους τους, έτσι έχουμε τη μυθολογία, δηλαδή το λογό της αλήθειας που αποθηκεύεται μέσα στον μύθο. Για να κατανοήσουμε αυτό το λογό πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε το μύθο.

Συνεπώς, όταν διαβάζουμε τη μυθολογία μας συναντάμε μερικά αποσπάσματα που εκφράζουν τους Θεούς που βρίσκονται σε κατάσταση "Έρως" ή αγάπη, δεν πρόκειται για σεξουαλική επαφή, καθώς οι Θεοί δεν έχουν σεξουαλικά όργανα, δεν είναι ένα όντος, όπως είναι ο "άνθρωπος" . Ο "Έρως" σημαίνει και περιγράφει ότι οι αρσενικοί και θηλυκοί νόμοι έρχονται σε επαφή μεταξύ τους για να εκπληρώσουν και να δημιουργήσουν τις ανάγκες του Σύμπαντος, καθώς το Σύμπαν είναι μια ζωντανή όντοτητα και συνεχίζει να εξελίσσεται. Αυτή είναι και η κατανόησή μας για την εξέλιξη του Σύμπαντος.

Οι πρόγονοί μας χρησιμοποίησαν τη μυθολογία και επίσης μας έδωσαν απλές εκφράσεις των Θεών για να τις κατανοήσουμε με ευκολία. Έτσι βλέπουμε τους Θεούς συμβολισμένους σε μορφή του αγάλματος. Τα αγάλματα εκφράζουν τους Θεούς σε απόλυτα όμορφη μορφή. Αυτό συμβαίνει επειδή στην Ελληνική παράδοση οι Θεοί είναι "τέλειοι" και η ομορφιά στα αγάλματα εκφράζει και συμβολίζει αυτή την τελειότητα.

Η ελληνική μας θρησκεία εξηγείται εξάλλου πολύ λεπτομερώς στα πολλά ιερά κείμενα των «φιλοσόφων και θεολόγων» μας που θεωρούμε ως τους Πατέρες του ελληνικού έθνους. "Αυτοί ήταν και είναι ισοδύναμοι για μας σε αξία όπως π.χ. είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι Άγιοι για τους Χριστιανούς και τη θρησκεία τους".

Οι Έλληνες Πατέρες μας μας λένε ότι δεν πιστεύουμε σε θαύματα. Επομένως, τα θαύματα δεν αποτελούν μέρος της ελληνικής μας θεολογίας. Οι Έλληνες Πατέρες του Ελληνικού Έθνους δεν ήταν μόνο φιλόσοφοι και θεολόγοι, αλλά ήταν ευφυής άνθρωποι που έκαναν πολλές ανακαλύψεις και εφευρέσεις στους τομείς των μαθηματικών, της επιστήμης, της ιατρικής, της αρχιτεκτονικής, της μουσικής και πολλά άλλα! Μας άφησαν πραγματικά και όλη την ανθρωπότητα μια τεράστια ποσότητα γνώσης και εφευρέσεις για το όφελος και το καλό της ανθρωπότητας.

Ως εκ τούτου, ας είναι γνωστό ότι η καταγγελία που έγινε εναντίον τους ότι άφησαν μια τεράστια κληρονομιά πίσω σε όλα τα γνωστά πεδία της γνώσης αλλά έσφαλαν στο θέμα της θρησκείας, είναι μια τεράστια εσφαλμένη αντίληψη και ψέμα που διαιωνίστηκε τα τελευταία 1700 χρόνια από της Αβραάμικες θρησκείες.

Η πραγματικότητα είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ποια θρησκεία είναι απολύτως σωστή και εκφράζει την απόλυτη αλήθεια. Οι Εβραίοι ισχυρίζονται ότι η θρησκεία τους εκφράζει τη μόνη αλήθεια, όπως και το Ισλάμ και ο Χριστιανισμός. Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ισχυρίζεται ότι μόνο αυτή εκφράζει την αλήθεια όπως κάνουν και μερικές από τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες.

Εμείς οι Έλληνες λέμε ότι οι πρόγονοί μας έχουν εκφράσει την πλησιέστερη γνώση στην αλήθεια που μπορεί να κάνει κανείς, από όλους τους άλλους λαούς στο θέμα της θρησκείας!

The truth is that in the matter of religion and the "Divine", the ancient Jews, the Christians and the Muslims got it wrong, and the ancient Greeks got it right !!

Η αλήθεια είναι ότι στο ζήτημα της θρησκείας και του "Θείου", οι αρχαίοι Εβραίοι, οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι  έσφαλαν και οι αρχαίοι Έλληνες είσαν σωστοί !!

Η ελληνική θρησκεία μας διδάσκει έναν τρόπο ζωής. Ότι στόχος και καθήκον μας στη ζωή είναι να προσπαθήσουμε να φτάσουμε στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αρετής. Για να ζήσουμε μια ζωή της αρετής!

Κάνοντας έτσι καλές πράξεις. Ζούμε μια καλή και τίμια ζωή. Τα 147 Δελφικά παραγγέλματα είναι ένας πολύ καλός οδηγός για το πώς να ζήσουμε μια ζωή της αρετής.

Όταν κάνουμε καλό, βοηθούμε να φροντίζουμε τις ψυχές μας, κάνουμε τις ψυχές μας πιο υγιείς. Όταν κάνουμε κακά ή άδικα πράγματα, τότε δηλητηριάζουμε και βλάπτουμε τις ψυχές μας. Αυτό, με τη σειρά του, βλάπτει την δική μας ευημερία. Οι ψυχές μας είναι οι πνευματικοί σύντροφοι μας στη ζωή και εξαρτάται από εμάς να κάνουμε αυτό που είναι σωστό.

Στην Ελληνική παράδοση θεωρούμε επίσης το σώμα μας ως το κάτι ιερό. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε το καθήκον να σεβόμαστε και να το φροντίζουμε. Να το προστατεύσετε από τυχόν βλάβη και ζημιά. Και πάλι οποιαδήποτε βλάβη στο σώμα μας βλάπτει και τις ψυχές μας.

Γι 'αυτό στην ελληνική μας παράδοση δεν επιτρέπουμε την περιτομή ή τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η θρησκεία μας ποτέ δεν μας υπαγορεύει τι πρέπει να κάνουμε ή να μην κάνουμε με τα μαλλιά μας, τι ρούχα να φορέσουμε κλπ. Για μας δεν υπάρχει μέρα κρίσης, και δεν εχουμε καμία έννοια του Παράδησου και την αιώνια καύση τις Κόλασης.

Η ελληνική μας θρησκεία δεν βασίζεται στον φόβο και την δεισιδαιμονία.

Όταν εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στους Θεούς, κρατάμε ψηλά τα κεφάλια και τα χέρια μας στον ουρανό. Στην ελληνική παράδοση ποτέ δεν σκήβουμε τα κεφάλια μας ή δεν γονατίζουμε στους Θεούς, δεν σκήβουμε ούτε γονατίζαμε σε βασιλιάδες, βασίλισσες, πρόεδρους ή πρωθυπουργούς.

Το να υποκύψουμε ή να γονατίσουμε στους Θεούς για μας είναι μια βλασφημία και μια προσβολή προς στους Θεούς. Οι θεοί δεν επιθυμούν και δεν έχουν ανάγκη από τέτοια αηδιαστική δράση.

Οι θεοί θέλουν την ανθρωπότητα να έχει αξιοπρέπεια και ανά πάσα στιγμή να είναι αξιοπρεπής, υπερήφανη και να έχει ελεύθερη βούληση και να είναι σεβαστή και υπεύθυνη με αυτή την ελεύθερη βούληση. Οι Θεοί δεν θέλουν να υποκύψουμε, να γονατίσουμε ή να σέρνομαστε στα τέσσερα και να τους ικετεύουμε.

Στην ελληνική παράδοση, η μόνη φορά που υποκύπτουμε ή γονατίζουμε είναι όταν είμαστε δίπλα στους τάφους των προγόνων μας, ενώ τους τιμούμε με τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μας για αυτά που έχουν επιτύχει και συνέβαλαν στην πατρίδα και στο έθνος.


UNDERSTANDING SOME ASPECTS OF HELLENISM that are in contrast to Abrahamic Christianity.

In the Abrahamic religion of Christianity there is the concept that there in the beginning there is an absolute nothingness, except for this magical God which the Jews invented and they named Yahweh. This God they tell us in their holy scriptures created everything in six days and then had to rest on the seventh.


Thus the Christians according to their Old and New Testament have the Father God, the son Jesus and the Holy Ghost. Jesus we are told is a God. (We will not focus here on the God “Satan” they also have). Together they make up the Holy Trinity etc …. Also in the Christian tradition the all-knowing Church Fathers play a very significant part in Christianity. They also have the Church invented saints with the Church invented miracles.


In others words the Christians believe in the creation theory.


We are told that the mortal Jewish born man Jesus is a god and that he performed many miracles.


Questions: How is it that this all knowing man that became a God - was - God, did not make one discovery, did not leave behind one invention in any field for the good of mankind?


How is it that the saints who supposedly performed miracles did not make one discovery, did not leave behind one invention in any field for the good of mankind?


How is it that the all-knowing Church Fathers who are held in awe for the contribution they made in creating a sophisticated version out of the early primitive Christian religion from the 4^th century A.D. onwards, did not make one discovery, did not leave behind one invention in any field for the benefit and the good of mankind?


The only thing the Church Fathers did was to invent fairy tales and fake stories.



In the Hellenic religion (Hellenism), we do not believe that something can be created out of nothing, we believe (our assessment, our NOMIZOMEN after the observation and the study of the Universe) that the (our) Gods are the laws that govern and control the Universe and everything in the Universe. That the Universe and everything in the Universe has always existed. Therefore our Gods have always existed. That there are as many Gods as are needed by the Universe.


In the Olympic Pantheon of our Gods we have six male Gods and six female Gods. This symbolizes that without the male and female component in all things, and in equilibrium and harmony with each other nothing can function. That our forefathers also had an equal respect for males and females.


Our Hellenic forefathers and ancestors stored some of the meanings of our theology in their myths, thus we have mythology i.e. the logos and the word of truth is stored in the myth. To understand this logo one has to decode the myth.


Therefore when reading our mythology we come across some passages expressing the Gods being in a state of EROS or love making, this is not sexual intercourse, as the Gods do not have sexual organs, they are not an ontos as is a “human person – being”. “Eros” in this case means and describes that the male and female laws come into interaction with each other in order to fulfill and create the needs of the Universe, as the Universe is a living organ and continues to evolve. This is our understanding of the evolution of the Universe.


Our forefathers and ancestors used mythology and also gave us mythical expressions of the Gods so that we may easily understand and comprehend the Gods. We thus see the Gods symbolized in statue form. The statues express the Gods in total beautiful form. This is done because in the Hellenic tradition we see the Gods as being “perfect” and the beauty in the statues expresses and symbolizes this perfection.


Our Hellenic religion is also explained in much detail in the many sacred texts of our “philosophers and theologians” who we consider are the Fathers of the Hellenic nation. “These were and are the equivalent to us in value as were and are the Church Fathers and the Saints for the Christians and their religion.”


Our Hellenic Fathers tell us that we do not believe in miracles. Miracles are therefore not part of our Hellenic theology. Our Hellenic Fathers of the Hellenic nation were not only philosophers and theologians but were learned men and women who made many discoveries and inventions in the fields of: mathematics, science, medicine, architecture, music and so much, much more!  They actually left us and all humanity an enormous amount of knowledge for the benefit and the good of mankind.


Therefore let it be known that the accusation made against them that they left a huge legacy behind in all the known fields of knowledge but got the issue relating to religion wrong, is a huge misconception and a lie which has been perpetuated over the last 1700 years by the other major Abrahamic religions.


The reality is that no one can prove which religion is absolutely correct and expresses the absolute truth. The Jews claim that their religion expresses the only truth, as does Islam and Christianity. The Eastern Orthodox Church claims that only its brand of Christianity expresses the truth as do some of the others Christian denominations.


We Hellenes say that our forefathers and ancestors have expressed the closest knowledge to the truth that one can get, than all the others in the matter of religion!


The truth is that in the matter of religion and the "Divine", the ancient Jews, the Christians and the Muslims got it wrong, and the ancient Greeks got it right !!

The Hellenic religion teaches us a way of life. That our aim and duty in life is to try to reach the highest possible level of virtue. To live a life of virtue!


In doing so we do good deeds. We live a good and honest life. The 147 Delphic maxims are a very good guide as how to live a life of virtue.


When we do good, we assist in looking after our souls, we make our souls healthier so as to speak. When we do evil or unjust things we poison and do harm to our souls. This in turn does harm to our own well being. Our souls are our spiritual partners for life and it is up to us to do what is right.


In the Hellenic tradition we also consider the body as being sacred. This means that we have a duty to respect and look after it. To protect it from any willful or un-willful damage.  Again any damage to the body does harm to our souls.
This is why in our Hellenic tradition we do not allow circumcision or any genital mutilation. This is why our religion never dictates to us what we should do or not do with our hair, what clothes to wear etc. for us there is no judgement day, no concept of Heaven and an everlasting burning Hell.

Our Hellenic religion is not founded on fear and superstition.

When we express our gratitude to the Gods, we hold our heads and hands high to the sky. In the Hellenic tradition we never bow our heads or kneel to the Gods, we never ever bow or kneel to kings, queens, presidents or prime minister.


To bow or to kneel to the Gods for us is a blasphemy (IVRIS) and an insult to the Gods. The Gods do not desire and do not have a need of such disgusting and degrading action.
The Gods want mankind to have dignity and at all times to be dignified, proud and to have free will and to be respectful and responsible with that free will. The Gods do not want us to bow, kneel or grovel and beg to them.


In the Hellenic tradition, the only time we bow or kneel is when we are by the side of the graves of our ancestors whilst we are honouring them with our thanks and gratitude for what they have achieved and contributed to their families, the homeland and to the nation.

ΞΑΝΑΓΙΝΕ ΈΛΛΗΝΑΣ ΤΡΈΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΈΑ

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας φοβερός υπολογιστής... Είναι ο μόνος υπολογιστής στο ζωικό βασίλειο με δυνατότητα ελεύθερης σκέψης και βούλησης. Τα ζώα λειτουργούν με βάση την ανταμοιβή και τιμωρία. Μόνο ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ελεύθερα με βάση την συνείδηση του, την κριτική του ικανότητα, ανωτέρα ιδανικά κτλ.. Οι μονοθεϊστικες θρησκείες μετατρέπουν αυτό το θαύμα του ανθρώπινου εγκεφάλου σε εγκέφαλο ερπετών, πτηνών, προβάτων ή γιδιών...Δηλαδή τον κάνουν να λειτουργεί όπως και τα ζώα με βάση την ανταμοιβή και τιμωρία ενός ανύπαρκτου Θεού. Οι Αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν το Θείο χωρίς να έχουν θρησκεία με την σημερινή δυτική έννοια του όρου. Η ελληνική θρησκεία ειναι πανθειστικη και προάγει την ανθρώπινη σωστή λειτουργεία του εγκεφάλου μας...

ΤΟ ΟΝΤΩΣ ΟΝ

Η πιο σημαντική έννοια για εμάς τους Έλληνες είναι το

<(Οντως Ον», δηλαδή το αληθινό και όλο Oν

Το <(Οντως Ον» είναι αγέννητο και αιώνιο («ουκ έχει

αρχην. ουδέ τελευτην»), μία δεδομένη και άφθαρτη

ολότητα που απλώς φιλοξενεί μέσα της μία ατελείω­

τη αλλαγη μορφών και καταστάσεων.

Το <(Οντως Ον» είναι μοναδικό, ομοιογενές, ακίνη

το. άπειρο και τέλειο. Τα δύο τελευταία χαρακτηριστι

κά του δεν έρχονται σε σύγκρουση με το ότι αυτό εί­

ναι ποσοτικά δεδομένο και εξελισσόμενο στο εσωτερι­

κό του. Το <(Οντως Ον» αποτελεί αξιωματικώς τnν εκά­

στοτε εικόνα της απειροσύνης και τελειότητας, αφού

τίποτε δεν υπάρχει έξω από αυτό ώστε, συγκρινόμενο,

να κριθεί «Πεπερασμένο» και «ατελές».

Εξαιτίας του ότι τίποτε δεν υπάρχει έξω από το

<(Οντως Ον» αυτό, επίσης αξιωματικώς, ταυτίζεται με

την Θεότητα. Εδώ εμείς οι Έλληνες διαφέρουμε από

τις λεγόμενες «αβρααμικές» θρησκείες (δηλαδη τον

Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό). που

θέλουν τον δικό τους υποτιθέμενο Θεό πριν και έξω από το αληθινό και όλο Ον ,το οποίο προσπαθούν βέβηλα να υποβιβάζουν σε (κτίσμα) και (πλάση) Κάθε τι που υπάρχει η υφίσταται, βρίσκεται μέσα στο (όντος Ον) και μοιράζεται την δική του σταθερή και αναλοίωτη ουσία.

Πέρα από το δέος και το θάμβος που προκαλεί το θείον, η Ελληνική θρησκεία εμφανίζεται ως μία ευρύτατη συμβολική κατασκευή, σύνθετη αλλά με συνοχή, που επιτρέπει στη σκέψη, όπως και στο συναίσθημα, να εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδά της, περιλαμβανομένης της λατρείας.
Ο μύθος παίζει κι αυτός τον ρόλο του σ' αυτό το σύνολο, όπως και οι τελετουργικές πρακτικές και οι μορφές με τις οποίες εικονίζεται το θείον. Μύθος, τελετουργία, εικαστική αναπαράσταση, αυτοί είναι οι τρεις τρόποι - λόγος, δράση, εικόνα - μέσω των οποίων δηλώνεται η θρησκευτική εμπειρία των Ελλήνων.

Κάθε Πάνθεον, όπως το Ελληνικό Πάνθεον, προϋποθέτει ένα πλήθος θεοτήτων, κάθε θεότητα έχει το δικό της ρόλο, το δικό της πεδίο, τους ιδιαίτερους τρόπους δράσης της, τη δική της μορφή εξουσίας. Οι θεότητες αυτές, οι οποίες στις μεταξύ τους σχέσεις συγκροτούν μια ιεραρχημένη κοινωνία Θεών, όπου οι ιδιότητες και τα προνόμια αποτελούν αντικείμενο μιας αρκετά αυστηρής κατανομής, αναγκαστικά περιορίζουν η μία την άλλη, ενώ ταυτόχρονα αλληλοσυμπληρώνονται.

Το θείον στον Πολυθεϊσμό δεν συνεπάγεται τη μοναδικότητα, αλλά ούτε την και την παντοδυναμία, την παντογνωσία, την αιωνιότητα ή το απόλυτο. Το πλήθος αυτό των Θεών βρίσκεται εντός του κόσμου, αποτελεί μέρος του. Οι Θεοί δεν δημιούργησαν τον κόσμο με μια πράξη η οποία, στην περίπτωση του ενός και μοναδικού θεού, δηλώνει την απόλυτη υπερβατικότητά του ως προς ένα έργο του οποίου η ύπαρξη εκπορεύεται ολοκληρωτικά από αυτόν. Οι Θεοί γεννιούνται από τον κόσμο. Το γένος εκείνων στους οποίους οι Έλληνες αφιερώνουν μια λατρεία, τη λατρεία των Ολύμπιων Θεών, εμφανίζεται ταυτόχρονα με το σύμπαν. Καθώς διαφοροποιείται και ταξινομείται, παίρνει την τελειωμένη μορφή του οργανωμένου κόσμου.

Υπάρχει, επομένως, μέρος του θείου στον κόσμο, όπως υπάρχει μέρος του κοσμικού στις θεότητες. Με τον τρόπο αυτό η λατρεία δεν θα μπορούσε να αναφέρεται σε ένα ον ριζικά υπερκόσμιο, του οποίου ο τρόπος ύπαρξης δεν θα είχε τίποτα κοινό με οτιδήποτε ανήκει στη φυσική τάξη, στο φυσικό σύμπαν, στην ανθρώπινη ζωή, στην κοινωνική ύπαρξη. Αντίθετα, η (πολυθεϊστική) λατρεία μπορεί να απευθύνεται σε κάποια άστρα, όπως η Σελήνη, ή στην Αυγή, στο φως του Ήλιου, στη Νύχτα, σε μια πηγή, σε ένα ποτάμι, σε ένα δένδρο, στην κορφή ενός βουνού, όπως και σε ένα συναίσθημα, ένα πάθος (Αιδώς, Έρως), σε μια ηθική ή νομική έννοια (Δίκη, Ευνομία). Όχι ότι πρόκειται κάθε φορά για θεότητες στην κυριολεξία, αλλά όλες, στον χώρο που τους ανήκει, δηλώνουν το θείον με τον ίδιο τρόπο που παριστάνει την θεότητα το λατρευτικό είδωλο.

Με την παρουσία του σε έναν κόσμο πλήρη Θεών, ο Έλληνας άνθρωπος δεν διακρίνει ως δύο αντίθετους χώρους το φυσικό και το υπερφυσικό. Και τα δύο παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένα. Μπροστά σε κάποια φαινόμενα του κόσμου βιώνει το ίδιο αίσθημα ιερότητας που δοκιμάζει στη συναλλαγή του με τους Θεούς, κατά τις τελετές που τον φέρνουν σε επαφή μαζί τους.

Δεν πρόκειται για μια θρησκεία της φύσης, οι Θεοί των Ελλήνων δεν αποτελούσαν προσωποποιήσεις φυσικών δυνάμεων ή φαινομένων. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ο κεραυνός, η καταιγίδα, οι υψηλές κορυφές δεν είναι ο Δίας, αλλά του Διός. Του Διός που είναι πέραν αυτών, εφόσον τα περικλείει όλα στους κόλπους μιας Δύναμης που αγγίζει πραγματικότητες, όχι πλέον φυσικές, αλλά ψυχολογικές, ηθικές ή θεσμικές. Αυτό που κάνει μια Δύναμη θεότητα είναι το γεγονός ότι συγκεντρώνει υπό την εξουσία της μια πληθώρα «εκδηλώσεων», εντελώς διακριτών για μας, τις οποίες όμως ο Έλληνας οικειοποιείται διότι βλέπει σε αυτές την έκφραση μιας και μόνης εξουσίας που ασκείται στα πιο διαφορετικά πεδία. Αν ο κεραυνός ή υψηλές κορυφές είναι του Διός, αυτό συμβαίνει διότι ο Θεός εκδηλώνεται στο σύνολο του σύμπαντος κόσμου με όλα εκείνα τα στοιχεία που φέρουν την σφραγίδα μιας εμφανούς ανωτερότητας, μιας υπεροχής. Ο Δίας δεν είναι φυσική δύναμη. Είναι άρχων κυρίαρχος, κάτοχος εξουσίας με όλες τις μορφές που αυτή μπορεί να λάβει.

Ο πολυθεϊσμός των Ελλήνων δεν στηρίζεται σε κάποια «θεϊκή αποκάλυψη».
Η προσκόλληση στη θρησκευτική παράδοση στηρίζεται στη χρήση (στα προγονικά ανθρώπινα έθιμα, τους νόμους). Όπως η γλώσσα, ο τρόπος ζωής, τα έθιμα του φαγητού και της ένδυσης, η στάση και η συμπεριφορά των ανθρώπων στις ιδιωτικές και δημόσιες συναναστροφές τους, έτσι κι η λατρεία δεν έχει ανάγκη άλλη αιτιολόγηση από την ύπαρξή της. Από την στιγμή που οι άνθρωποι την ασκούν, είναι ήδη αιτιολογημένη. Εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες κατάφεραν εξαρχής να οργανώσουν τη σχέση τους με το θείον. Το να αποκλίνουν από αυτό θα σήμαινε αυτομάτως ότι παύουν ξαφνικά να είναι ο εαυτός τους.

Ανάμεσα στο θρησκευτικό από τη μία και το κοινωνικο-ιδιωτικό και πολιτικό από την άλλη, δεν υπάρχει, επομένως, αντίθεση ή ξεκάθαρη τομή, όπως επίσης δεν υπάρχει ανάμεσα σε υπερφυσικό και φυσικό, θεϊκό και κοσμικό. Η Ελληνική θρησκεία δεν συνιστά ένα τμήμα ξεχωριστό, κλεισμένο στα όριά του, το οποίο θα ερχόταν να επιβληθεί πάνω στην οικογενειακή, επαγγελματική, πολιτική ζωή ή πάνω στον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων, δίχως να συγχέεται με αυτά. Αν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε, όσον αφορά την αρχαϊκή και κλασσική Ελλάδα, για «θρησκεία της πόλεως», είναι διότι σε αυτήν το θρησκευτικό περιλαμβάνεται μέσα στο κοινωνικό και, αντίστοιχα, το κοινωνικό, σε όλα τα επίπεδα και στην ποικιλία των εκφάνσεών του, διαποτίζεται από το θρησκευτικό.
........................................................

ΠΑΡΑΔΟΣΗ:

Η παράδοση δεν έχει να κάνει με «τοπικό χρώμα» ή «φολκλόρ», ούτε με τα διάφορα έθιμα που καταγράφουν οι λαογράφοι. Έχει να κάνει με την προέλευση και την μεταβίβαση μέσα από τους αιώνες, ενός πλέγματος εννοιών, οπτικών γωνιών και αντιλήψεων που βοηθούν τον κοινωνό της να ερμηνεύσει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τον εαυτό του και το φυσικό και ηθικό του περιβάλλον.

Η παράδοση είναι τρόπος θέασης και γνώση που μεταδίδεται από γενεά σε γενεά, περνάει μέσα από τα φίλτρα των κοινωνικών και ηθικών διαφοροποιήσεων και άρα φθάνει στους εκάστοτε κοινωνούς της πάντοτε ορθή και σεβαστή. Ενσαρκώνει μία εσωτερική γνώση που συνυπάρχει αρμονικά με την ζωή σε κάθε της επίπεδο, προσωπικό, συλλογικό, πολιτικό, είναι καθολική μετάδοση και καθολικό βίωμα, αφού το μόνο που ουσιαστικά διαφοροποιείται στον κάθε κοινωνό της είναι το μέγεθος και η ποιότητα αυτής της μετάδοσης - βιώματος.

Η παράδοση είναι πάντοτε αντικειμενική (σε αντιδιαστολή προς την υποκειμενική, ατομική αντίληψη και θέση) και επίσης πατροπαράδοτη και εθνική και δεν επιβάλλεται ποτέ από ένα έθνος επάνω σε άλλο, ούτε υπάρχει παράδοση που μοιράζεται σε περισσότερα του ενός έθνη. Δεν υπάρχει συνεπώς χριστιανική ή μωαμεθανική παράδοση, αφού είναι σαφές ότι αυτό μάς σέρνει σε ένα χονδροειδές οξύμωρο σχήμα (αποδοχή δύο αντι-παραδόσεων, που απαιτούν την κατάργηση όλων των παραδόσεων καθώς και οποιουδήποτε άλλου στοιχείου παραδοσιακότητας, δηλαδή εθνισμού).

Σε μια παράδοση, ισχύουν μόνο τα παραδεδομένα και τα παραδεδομένα περιορίζονται σε κείμενα μόνο όταν μια παράδοση είναι νεκρή. Όταν είναι ζωντανή και με αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια, τότε μεταδίδεται ως σκυτάλη, από τη μια γενιά μελών στην επόμενη. Εάν αρκεστούμε στα κείμενα, τότε ο Πλήθων ήταν ένας αιθεροβάμων που αποπειράθηκε μια αυθαίρετη σύνδεση με ένα αρχαίο ανεπίστρεπτο παρελθόν και εμείς αιθεροβάμονες που αποπειραθήκαμε μια αυθαίρετη σύνδεση με εκείνον. Η απόλυτη ονείρωξη των τυράννων του ελληνισμού. Δυστυχώς όμως γι αυτούς δεν είναι έτσι. Ο ελληνικός εθνισμός δεν γνώρισε ποτέ ασυνέχεια ως τις μέρες μας και αυτός είναι ο εφιάλτης των εχθρών του και των δουλικών τους.

Ένα έθνος είναι ελεύθερο και ζωντανό όταν έχει πλήρη συνείδηση των πολιτισμικών, ιστορικών και λατρευτικών ριζών του, αποδίδει μεγάλη σπουδαιότητα στην ελευθερία του και είναι ικανό να συσπειρωθεί γύρω από αφηγήσεις, πρόσωπα ή σύμβολα που εκφράζουν την ιδιαίτερη ταυτότητά του. Ξέρει ότι δεν γίνεται να μην έχει εχθρούς, έχει το απαιτούμενο θάρρος να τους προσδιορίζει με ασφάλεια και επίσης διαθέτει ζωντανές αξίες για τις οποίες ένα μέλος του θυσιάζει ακόμα και τη ζωή του.

«Το λευκό φως του αδύτου σου τιμώ, αγία Παράδοση νικημένων προγόνων, έθνους δουλωθέντος, δολοφονημένη Παράδοση, σαν πρόμαχος πισώπλατα τοξευμένος με των αιμάτων σου τη λίμνη να μαγαρίζουνε ραβίνοι, παπάδες, μουλάδες και άθεοι και τη σορό σου να σκυλεύουνε ειδήμονες κι εξηγητές, φιλόλογοι κι απατεώνες»

Βλάσης Ρασσιάς

.........................................................

ΔΥΣΤΥΧΩΣ  ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ  ΚΑΙ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ.

Ναι αγαπητοί Συνέλληνες δυστυχώς πτωχεύσαμε, και είναι λάθος να επιρρίπτουμε τις ευθύνες σε άλλους. Την ευθύνη για το χάλι μας την φέρνουμε αποκλειστικά εμείς. Και ακόμη θα είναι λάθος να επιρρίπτουμε τις ευθύνες αποκλειστικά στους πολιτικούς. Ναι οι πολιτικοί φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη, αλλά και ιδανικούς πολιτικούς να είχαμε αν δεν αναλογιστούμε και εμείς οι πολίτες τις ευθύνες μας, δεν πρόκειται να αλλάξουμε την δημιουργηθείσα κατάσταση. Αν ο κάθε πολίτης δεν είναι διατεθειμένος να πράξει αυτά που του επιβάλλουν η δυνατότητες του, οι απαιτήσεις των καιρών, και οι οδηγίες των ειδικών, τότε θα έχουμε μόνιμα τεταμένο το χέρι ζητώντας την βοήθεια των εταίρων μας στην Ευρώπη. 
Ο μεγάλος δάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε υποδείξει πως θα ελευθερωθούμε πως θα δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο κράτος πως θα ανακτήσουμε την χαμένη Αίγλη των προγόνων μας, με το πασίγνωστο «Δράξασθε παιδείας». 

Το σχολείο πρέπει να αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Ειδικά το δημοτικό, και το Γυμνάσιο, όπου σε αυτήν την ηλικία διαμορφώνετε χαρακτήρας του παιδιού. Έχουμε ακούσει όλοι μας παιδιά του δημοτικού να λένε «το είπε ο δάσκαλος». Καταλαβαίνετε, την δυνατότητα που έχει ο δάσκαλος, στον οποίο πρέπει να του δοθεί η δυνατότητα περισσότερης ελεύθερης συζήτησης, όπως έκαναν και οι φιλοσοφοι μας στην αρχαιότητα. Προσαρμόζοντας την στα σύγχρονα δεδομένα. 

Να προγραμματίσουμε τι θέλουμε από αυτό, στη συνέχεια να γίνει κατάταξη των προτεραιοτήτων. Το επόμενο βήμα θα είναι ο καθορισμός τις διδακτέας ύλης. 

Επειδή θα παρουσιαστεί μεγάλος όγκος ύλης, να γίνει ξεκαθάρισμα τι είναι το απαραίτητο. 

Παρατηρείτε να διδάσκετε ύλη που δεν πρόκειται ποτέ να χρειαστεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις να γίνει επιλογή τι είναι απαραίτητη. 
Υπάρχει ύλη που είναι παντελώς άχρηστη. Ποιος ο λόγος να φορτώνουνε τους νέους με τις ξένες θρησκευτικές ανοησίες, ζούμε στον αιώνα των επιτευγμάτων του ανθρωπίνου πνεύματος, ενώ η Ελληνική Θρησκεία διδασκει τον Ελληνικό πολιτισμό, την Ελληνική παράδοση και κληρονομιά. Δεν ζούμε στον μεσαίωνα, που το ιερατείο είχε γίνει «κράτος εν κράτη». Εδώ είναι Ευρώπη δεν είναι Ιραν.

Ανέφερα όλα αυτά για να καταλήξω τι πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι μας. Και τι χαρακτήρα θα διαμορφώσουν. 
Ναι να δημιουργήσουμε ένα κράτος από την αρχή με τα νέα δεδομένα. Στα σχολεία το πρωτεύον μάθημα να είναι η «αγωγή του πολίτη». Όπου θα περιλαμβάνει πλήθος επί μέρους θεμάτων. Όπως:

1 ) Πως λειτουργεί ένα κράτος
2 ) Πως εκπληρώνει το κράτος τις υποχρεώσεις του για την Υγεία την Παιδεία την Άμυνα, κ. τ.λ.π. 
3 ) ποιες είναι οι τρεις ανεξάρτητες εξουσίες και ο ρόλος εκάστης.
4 ) ποιες είναι οι υποχρεώσεις του πολίτη στο κράτος
5 ) ποιες είναι οι υποχρεώσεις του κράτους στον πολίτη.
6 ) Οι υποχρεώσεις του στη δημοτική αρχή και ο ρόλος αυτής 
7 ) Οδική συμπεριφορά είτε ως οδηγός είτε ως πεζός
8 ) Τι είναι Λαϊκισμός και τι Αμοραλισμός
9 ) Το πώς να ξεχωρίζει τον «λαοπλάνο» πολιτικό. 
10 ) Συμπεριφορά του πολίτη σε αλλοδαπούς, είτε σε τουρίστες είτε σε πρόσφυγες.
11 ) Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.

O Νους, η Γνώση, και ο Ορθός Λόγος

Αυτό που μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα θνητά ως ανθρώπινο είδος, είναι ο Νους, η Γνώση, και ο Ορθός Λόγος. Αυτές οι τρεις ιδιότητες στοιχειοθετούν και τη διαφορά του Λογικού από το Άλογο, τα τρία αυτά χαρακτηριστικά του λογικού όντος χρειάζονται τον Λόγο για την καλλιέργειά τους, δίχως αυτόν μένουν χωράφι χέρσο, είναι δε ο Λόγος που δίνει τη δυνατότητα στα όντα να έχουν συνείδηση της χρήσης των εντυπώσεων και να μπορούν ν ’απευθύνονται προς τους Θεούς για να επικοινωνούν μαζί τους καλύπτοντας μια ανάγκη κατά βάση ανθρώπινη.

Μπορεί αυτή η αναφορά στον Λόγο να φέρνει στο νου το ρηχό “βιβλικό” “εν αρχήι ήν ο Λόγος” που υποτίθεται ήταν η πρώτη κουβέντα του Ιαχωβά προς τους κατασκευασμένους από αυτόν σημίτες ανθρώπους. Όμως στην προχωρημένη ιουδαιοχριστιανική εκδοχή του μύθου, αυτό μετατρέπεται σε θεϊκή προσταγή για σιωπή, σημαίνοντος “όταν εγώ ο Μέγας και Μοναδικός και Παντοδύναμος Σαβαώθ μιλάω, εσύ ο τιποτένιος άνθρωπος οφείλεις μόνο ν' ακούς και να εκτελείς τις εντολές μου, δίχως αντίλογο, δίχως ν’ αντιμιλάς”. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη θεϊκή προτροπή για να ταυτίσουν οι απολυταρχίες, οι τυραννίες, και οι αυταρχίες την θεϊκή, κοινής τάχα καταγωγής με τον δικτάτορα "Θεό’, εξουσία τους.

Στην καπηλευτική και ρηχή χριστιανική εκδοχή του Λόγου έχουμε μόνο φωνή, χωρίς λογικό περιεχόμενο, έχουμε την μετάλλαξη της παλαιοδιαθηκικής απόκοσμης φωνής του Ιαχωβά, να διατάσσει τυφλή υπακοή και πίστη. Ό,τι ακριβώς ζητούν και οι εντεταλμένοι του στις Εκκλησίες του, ένας συνεχής μονότονος και ένρινος μονόλογος σαν ψιλόβροχο υπενθύμισης των αμαρτημάτων, σαν ραδιενεργή βροχή ύστερα από ατομική έκρηξη.
Ας ξαναγυρίσουμε στον ’ειδωλολάτρη" διδάσκαλο, αφήνοντας τον Ιαχωβά στην ανυπόφορη για τον ίδιο σιωπή του, μιας κι όπως λέει ο Πλάτων Δρακούλης “από την ποιότητα των στοχασμών μας εξαρτάται και ο βαθμός της ολβιότητός μας“.

Γράφει λοιπόν ο Επίκτητος ..”Εσύ όμως έχεις σκοπό τον εαυτό σου, εσύ είσαι κομμάτι του Θεού. Μέσα σου έχεις κάποιο μέρος εκείνου. Γιατί, λοιπόν, δεν αντιλαμβάνεσαι τη συγγένεια σου με τον Θεό; Γιατί δεν γνωρίζεις από πού έχεις έλθει; Δεν Θέλεις, όταν τρως, να Θυμάσαι ποιος είσαι εσύ που τρως και ποιόν θρέφεις; Οταν έρχεσαι σε επαφή ερωτική ποιος είσαι που το κάνει αυτό; Οταν συναναστρέφεσαι, όταν γυμνάζεσαι, όταν συνδιαλέγεσαι, δεν ξέρεις ότι θρέφεις τον Θεό, ότι γυμνάζεις τον Θεό; Φέρεις παντού μαζί σου τον Θεό, δύστυχε, και δεν το γνωρίζεις. Νομίζεις ότι μιλάω για κάποιον εξωτερικό Θεό, που είναι φτιαγμένος από ασήμι ή χρυσό; Μέσα σου τον φέρνεις τον Θεό, και δε νοιώθεις ότι τον μολύνεις, από τη μια με τις ακάθαρτες σκέψεις σου, και από την άλλη με τις ρυπαρές σου πράξεις.”

Η περιγραφή του φιλοσόφου, δείχνει την υγιά σχέση του όντος με τον κόσμο των Θεών μέσω της θεότητας που εμψυχώνει τον άνθρωπο και τον συνδέει με τον Ορθό Λόγο. Η σχέση αυτή, σχέση ξεκάθαρα προσωπική δεν απαιτεί μεσάζοντες, παπάδες και ειδικούς απεσταλμένους. Το μόνο που απαιτεί είναι η καλλιέργεια της θεότητας που φέρουμε εντός μας, ώστε η ποιότητά της να πλησιάζει την συμπαντική δύναμη της λογικής, της συγκρότησης και της ευθυκρισίας. Ο πολίτης, για τον φιλόσοφο, καλλιεργεί μια προσωπική ιδιαίτερη σχέση με την θεότητα, η οποία σχέση ατιμάζεται μόνον όταν παρακάμπτεται ο Ορθός Λόγος και οι πράξεις γίνονται με γνώμονα το άλογο, τις ορμές και τα πάθη. Αντίθετα ενδυναμώνεται αυτή η σχέση όταν γυμνάζεται ο εσωτερικός Θεός ώστε να ομοιάζει και μέσω της ποιότητάς του να συνδέεται με την πηγή της αγαθότητος και της σωφροσύνης.

Αυτή η ιδιαίτερη, προσωπική σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, ενώ θα περίμενε κανείς να οδηγεί στην ιδιώτευση, αντίθετα οδηγεί στο συλλογικό και τη συμμετοχή. Διότι οι επιμέρους σχέσεις μοιράζονται μία κοινή θεία οντότητα. Αυτό που συνέχει τους ανθρώπους σε πολίτες και τους μορφώνει σε διαλεκτικά όντα είναι η συνδιαλλαγή τους με τον συμπαντικό νόμο του Ορθού Λόγου. Αυτός είναι και ένας από τους κύριους λόγους που οι Έλληνες κατάφεραν τη Δημοκρατία. Το ομότροπο της προσέγγισης του θείου κόσμου, λειτουργεί ως συγκλίνων φακός και προβάλλει με μια αμφίδρομη κατεύθυνση τα ανθρώπινα προς τα θεϊκά, και τα θεϊκά προς τα ανθρώπινα. Δημιουργείται έτσι ένα πλέγμα αλληλεγγύης και κοινής πόρευσης ανάμεσα στους πολίτες μίας πόλεως.
Ανάλογα, φτιάχνεται ένα νέο πλέγμα μεταξύ των πόλεων, ώστε να σχηματίζεται ένα επίπεδο υψηλότερο και στο οποίο συγκεντρώνονται οι σχέσεις των πόλεων μεταξύ τους και με τους Θεούς, κάτι που συσπειρώνει τις πόλεις στην ιδέα της κοινής Εθνικής Ταυτότητας και της επίσης κοινής τους πόρευσης. Η ιδιαίτερη προσωπική σχέση Θεού και Ανθρώπου που περιγράφει ο Επίκτητος, μετά-σχηματίζεται σε σχέση του πολίτη με την πόλη του και κατ' επέκταση σε σχέση μεταξύ πόλεως και εθνικής αυτογνωσίας. Ένα επίπεδο πιο πάνω, δημιουργείται το πλέγμα μεταξύ των εθνών φτιάχνοντας την εθνόσφαιρα, η οποία εδράζεται στην κοινή πολυθεϊστική αντίληψη για τον Κόσμο και ταυτόχρονα στο ιδιαίτερο και διαφορετικό. Και αν κοιτάξουμε ένα επίπεδο ψηλότερα, θα δούμε την σφαίρα των Ιδεών και τις αποχρώσεις εκφάνσεις του Θείου. Αν λοιπόν η αντίληψη για τον Κόσμο μεταξύ των Εθνών είναι κοινή λόγω της πολυθεϊστικής όρασης, η πρόσληψη των Ιδεών είναι πολυποίκιλα διαφορετική λόγω των επιδράσεων των εθνικών ιδιαιτεροτήτων.

Αν λοιπόν θέλουμε η περιλάλητη έννοια της “πολυπολιτισμικότητας” ν’ απηχεί κάτι το όποιο όντως θα σέβεται τα επιμέρους ιδιαίτερα, οφείλουμε να ξαναφτιάξουμε τα προχριστιανικά Έθνη, ξεκινώντας από την προσωπική, ιδιαίτερη σχέση του εαυτού μας με τον κόσμο των Θεών όπως διδάσκει ο Επίκτητος. Και πώς θα γίνει αυτό; Ο φιλόσοφος έχει μια απάντηση και γι’ αυτό: “Αυτός δεν γνωρίζει τον Θεό που βρίσκεται μέσα του, αυτός δεν ξέρει με ποιόν πορεύεται μαζί. Αλλά το δεχόμαστε να λέει: “ήθελα να σε είχα εδώ”; Εκεί δεν τον έχεις τον Θεό; Και ενώ έχεις εκείνον ζητάς κάποιον άλλον;” Η κατανόηση του εαυτού και η παίδευσή του μειώνει και την απόσταση μας από τον Θείο κόσμο. Παράλληλα επιπλήττει και όσους αναζητούν τον Θεό εκτός της λογικότητάς τους, και αναζητούν θεϊκές επιφάνειες σε μάταια και μακρινά ταξίδια.

Η προσωπική σχέση Ανθρώπου - Θεού στον Πολυθεϊσμό, είναι το πρωταρχικό που οδηγεί στην άνθηση των Εθνών, ενώ η αντίστοιχη σχέση στο Μονοθεϊσμό οδηγεί στην ισοπέδωση της διαφορετικότητας. Στο Μονοθεϊσμό και ειδικότερα στην χριστιανική αίρεσή του, η επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό παραδίδεται σε κατά κανόνα άξεστους και απαίδευτους επαγγελματίες “απεσταλμένους”, τους λεγάμενους παπάδες. Από εκεί και πέρα, ο Χριστιανισμός είναι οι επιμέρους ατομικές ασύνδετες ιστορίες, προσωπικά δράματα, τα οποία βρίσκουν τη λύτρωση τους, μέσω των παπάδων μόνο, κατευθείαν στον εξωκοσμικό, άρα ανύπαρκτο, Θεό Ιαχωβά και τον “ενσαρκωθέντα” υιό του. Τους ανθρώπους στον Χριστιανισμό δεν τους συνέχει κάτι το κοινό, παρά μόνο η ατομική τους σωτηρία, που όμως είναι ιδιωτική και μόνον υπόθεση, δεν μεσολαβεί κάτι το κοινό όπως είναι η πόλη. Γι’ αυτό και απουσιάζει από τις σύγχρονες κοινωνίες η κοινωνική αλληλεγγύη, και όταν αυτή εμφανίζεται σαν εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, στρέφεται κυρίως προς τα συντεχνιακά και όμοια συμφέροντα.

Εφόσον απουσιάζει η οποιαδήποτε συλλογική έννοια η προβολή της οποίας θα θέσει στόχους και σκοπούς στο άτομο μέσω όμως της πραγμάτωσης μιας συλλογικότητας, και υπάρχουν μόνο επιμέρους ιδιωτικά δράματα που ζητούν απεγνωσμένα να επιλυθούν, δεν μπορεί να υπάρξει και το ιδιαίτερο, το διαφορετικό, αφού όλοι οι “'αμαρτωλοί” και μη θνητοί δίνουν στο τέλος λόγο μόνο στον “έναν” Θεό, και όχι στην συνείδηση τους και την πραγματοποίηση του κοινού σκοπού τους. Όπως ο Θεός των χριστιανών βρίσκει την πραγμάτωση του στην κατάλυση του Φυσικού Νόμου, έτσι και ο ίδιος ο Χριστιανισμός πραγματώνεται στην καταστροφή των Εθνών και την εξομοίωση των ανθρώπων της γης με “αμαρτωλούς” δούλους του Ιαχωβά που οφείλουν να αρνηθούν την εθνική φύση τους και να βαπτισθούν “προς δόξα Ισραήλ” για να “σωθούν”.

Στον Πολυθεϊσμό, κυριαρχεί η συγκροτημένη συνείδηση που αναδύεται μέσα από το συλλογικό, στο Μονοθεϊσμό κυριαρχεί η ασάφεια και η σύγχυση η οποία αναδύεται από την απομόνωση του ατομικού που κατρακυλά όλο και πιο βαθιά μέσα στο θυμικό και το ζωώδες, ως σημείο αναγνώρισης των ομοίων, για να μπορέσουν ν’ αναιρέσουν την φρικτή απομόνωση που επεφύλαξε στον άνθρωπο το τετραγράμματο δαιμόνιο (“ενσαρκωθέν” και μη, υιός και Πατέρας) των ιούδαιοχριστιανών.


Περιοδικό ΔΙΙΠΕΤΕΣ

Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ
 

Ο πέραν του ανθρωπίνου επιπέδου Πνευματικός Κόσμος (αυτούς τους οποίους οι Έλληνες ονομάζουν θεούς) προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους ώστε να γίνει δυνατή η απελευθέρωσή τους από τους κόσμους κατώτερης ενέργειας και η είσοδός τους σε Κόσμους θειότερης ενέργειας, καθιέρωσε τον Νόμο της Ειμαρμένης.

Διευκρινίζεται ότι η λέξη ειμαρμένη προέρχεται από το απρόσωπο ρήμα είμαρται που σημαίνει είναι πεπρωμένο. Η ειμαρμένη είναι το πεπρωμένο, το από την μοίρα διδόμενο, το αναπόφευκτο και ο Νόμος της Ειμαρμένης είναι Νόμος της Πνευματικής Δικαιοσύνης που καθιέρωσε ο πνευματικός κόσμος.

Ο Νόμος της Ειμαρμένης όχι μόνον δεν αντιστρατεύεται τον Νόμο της ελευθερίας της συνειδήσεως, αλλά, αντίθετα, βασίζεται σ’ αυτόν. Συγκεκριμένα στον άνθρωπο οι Μοίρες που καθορίζουν την ειμαρμένη, δίδουν ή στερούν δυνάμεις και καθορίζουν τις δοκιμασίες που πρέπει να περάσει. Έτσι ανά πάσα στιγμή τίθεται στον κάθε άνθρωπο το δίλημμα ποιόν δρόμο να ακολουθήσει. Αυτό το δίλημμα ετέθη και στον ήρωα Ηρακλή, ο οποίος μεταξύ του δύσκολου δρόμου της αρετής και του εύκολου της κακίας επέλεξε τον δρόμο της αρετής.

Οι δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται οι ψυχικές ατομικότητες είναι ανάλογες με τις πράξεις τις οποίες έκαναν, συνήθως σε προηγούμενη ενσάρκωση, δηλαδή πάσχουμε έναντι των πράξεών μας και αυτή την διαδικασία την ονόμασαν αντιπεπονθός. Η λέξη αντιπεπονθός προέρχεται από τις λέξεις αντί και πάσχω και έχει την έννοια του ότι υφίσταμαι τις συνέπειες των πράξεών μου. Το αντιπεπονθός αναφέρεται σε πολλά βιβλία με την σανσκριτική λέξη κάρμα δηλαδή «πράξη», που σημαίνει ότι οι πράξεις μου στην πορεία της ζωής μου δημιουργούν αποτελέσματα είτε στην συνέχεια της πορείας της ζωής μου είτε σε άλλη ενσάρκωσή μου. Επομένως το αντιπεπονθός ή το ανάλογό του κάρμα είναι ο γνωστός Νόμος του Αιτιατού ή καλύτερα ο Νόμος της σχέσεως του Αιτίου και του Αποτελέσματος. Ο άνθρωπος γεννιέται και ζει υπό τις επιδράσεις της μοίρας του, η οποία έχει καθορισθεί ως αποτέλεσμα των πράξεών του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις του

Οι δοκιμασίες αυτές είναι ανάλογες των παραβιαζόμενων Νόμων, ώστε να γίνει κατανοητό από τις ψυχικές αυτές ατομικότητες ότι η παραβίαση των Νόμων της θείας Φύσεως επιφέρει οδύνη και πίκρες. Τις δοκιμασίες αυτές τις υφίσταται κάθε άνθρωπος, συνήθως, σε επόμενη ενσάρκωση του για να μην ενθυμείται ποιες παραβιάσεις των νόμων της θείας φύσεως διέπραξε και με ποιο τρόπο τις διέπραξε, ώστε να μην θεωρεί τις δοκιμασίες ως πράξη εκδίκησης.

Ο δοκιμαζόμενος άνθρωπος στην κάθε ενσάρκωσή του, χωρίς σύνδεση με κάποιο παρελθόν του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις του αξιολογεί ελεύθερα την πίκρα που αισθάνεται από την σε βάρος του παραβίαση των φυσικών του δικαιωμάτων από άλλους ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να κατανοήσει την ανάγκη της εναρμόνισής του με τους νόμους της θείας φύσεως. Έτσι κατά την πορεία του στην ζωή ο δοκιμαζόμενος άνθρωπος γίνεται είτε θύμα και αυτός αναλόγων πράξεων των άλλων, ώστε να κατανοήσει την οδύνη που δημιουργεί η παραβίαση των Νόμων της Φύσεως, είτε τηρητής των Νόμων της Φύσεως στις σχέσεις του με τους άλλους ώστε να αισθανθεί την χαρά από την εναρμόνιση μ’ αυτούς. Συνεπώς η καλύτερη παιδεία για τον δοκιμαζόμενο άνθρωπο είναι είτε ο «πόνος» που αισθάνεται όταν οι άλλοι μας στερούν αυτό που του ανήκει είτε η «χαρά» που αισθάνεται όταν δίδει και αποδίδει στους άλλους ότι τους ανήκει.

Γενικά στην Ειμαρμένη πρέπει να αναζητηθεί η εξήγηση των ευτυχών ή των δυστυχών γεγονότων της ζωής μας. Επίσης στην ειμαρμένη πρέπει να αποδοθεί γιατί άλλοι γεννιούνται με φυσικά ελαττώματα ενώ άλλοι προικισμένοι με σωματικά προτερήματα, ή γιατί άλλοι γεννιούνται σε πλούσιες οικογένειες και άλλοι στη φτώχια και την δυστυχία και πρέπει να αγωνισθούν σκληρά για την επιβίωσή τους.

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι ο πλούτος και η φτώχια, η δύναμη του λόγου και η έλλειψη του κ.τ.λ. αποτελούν δυνάμεις που οι Μοίρες δίδουν ή στερούν αντίστοιχα προκειμένου να δοκιμασθούν οι ψυχικές ατομικότητας στην καλή ή κακή χρήση τους. Ο πλούτος για παράδειγμα αποτελεί μια σκληρή δοκιμασία που εύκολα οδηγεί την ψυχή στην στασιμότητα, αν γίνει κακή χρήση του. Η φτώχεια στον αντίποδα αποτελεί διπλή δοκιμασία γιατί, αφενός μεν διδάσκεται ο άνθρωπος ως θύμα πλέον τα αποτελέσματα της κακής χρήσης της δύναμης που λέγεται χρήμα από τους άλλους και αφετέρου δοκιμάζεται η καρτερικότητα και η υπομονή του.

Η Ειμαρμένη δεν αποτελεί πράξη εκδικήσεως αλλά έχει σαν σκοπό την εκπαίδευση των ψυχικών οντοτήτων ώστε να εξελιχθούν ταχύτερα.

Η ωφέλεια που προκύπτει σε κάθε άνθρωπο με την εφαρμογή του Νόμου της Ειμαρμένης εμφανίζεται μετά την μετάστασή του. Τότε η ψυχή μεταβαίνει σε ένα ενδιάμεσο επίπεδο όπου ανακεφαλαιώνει όλα τα γεγονότα που προέκυψαν εκ της εφαρμογής του Νόμου της Ειμαρμένης κατά την ενσάρκωσή της. Με την βοήθεια ανωτέρων πνευματικών οντοτήτων εξάγει τα συμπεράσματα που θα αποτελέσουν κίνητρα, αφενός μεν για τις Μοίρες για να καθορίσουν την Ειμαρμένη της επόμενης ενσαρκώσεως, αφετέρου δε για την ίδια η οποία θα κρατήσει στην συνείδησή της την πείρα που απέκτησε ώστε να αποφεύγει στην επόμενη ενσάρκωση να διαπράξει τα ίδια σφάλματα.

Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι ο Νόμος της Ειμαρμένης εφαρμόζεται όχι μόνον σε ανθρώπους αλλά και σε φυλές και λαούς, καθώς και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

............................................

A small number of our ancient philosophers and theologians of the Indigenous Hellenic Ethnic Religion  believed in the "reincarnation of the soul". They have expressed their  very deep theological studies and expressions on these issues in their various ancient texts. That is, in our ancient Greek literature. 

However not everyone is concerned about this aspect. Most of the followers of the Indigenous Hellenic Ethnic Religion today are more concerned about the issues in relation to our Hellenic Universal view and concept while we are alive.

Personally we have always maintained the view that claims made by various religions about the afterlife are speculative theories that can never be proven. Therefore it is a personal matter for each individual to make the choice best suited to their spiritual needs.

Ένας μικρός αριθμός αρχαίων φιλοσόφων και θεολόγων μας της Αυτόχθονης Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας πίστευε στη «μετενσάρκωση της ψυχής». Έχουν εκφράσει τις πολύ βαθιές θεολογικές τους μελέτες και εκφράσεις για τα θέματα αυτά στα διάφορα αρχαία κείμενά τους. Δηλαδή στην αρχαία ελληνική γραμματεία μας.

Ωστόσο, δεν ενδιαφέρονται όλοι για αυτή την πτυχή. Οι περισσότεροι από τους οπαδούς της Αυτόχθονης Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας σήμερα ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ζητήματα που σχετίζονται με την Ελληνική Συμπαντική άποψη και αντίληψη όσο είμαστε εν ζωή.

Προσωπικά διατηρούσαμε πάντα την άποψη ότι οι ισχυρισμοί που διατυπώνονται από διάφορες θρησκείες για τη μετά θάνατον ζωή είναι εικασιακές θεωρίες που δεν μπορούν ποτέ να αποδειχθούν. Επομένως, είναι προσωπική υπόθεση για κάθε άτομο να κάνει την επιλογή που ταιριάζει καλύτερα στις πνευματικές του ανάγκες.

..................................................


Ναι, η «σεξουαλική παιδοφιλία» και η ομοφυλοφιλία υπήρχαν από αμνημονεύτων χρόνων σε όλες τις εθνότητες σε αυτή τη γη μας.

Ωστόσο, αποτελούσαν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού, περίπου ίσως το 3% έως 5% του ενήλικου πληθυσμού σε κάθε εθνική ενότητα. Δεν ήταν ο φυσιολογικός τρόπος ζωής για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.

Αυτό ισχύει και στην αρχαία Ελλάδα, καθώς έχουμε δει κάποια γραπτά στοιχεία σχετικά με αυτό. Σε πολλές πολιτείες πόλεων της αρχαίας Ελλάδας υπήρχαν γραπτοί νόμοι για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων, ορισμένες πολύ σκληρές ποινές ίσχυαν επίσης σε ορισμένες πόλεις-κράτη και αυτοί οι γραπτοί νόμοι έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα για να τους διαβάσουμε.

Δυστυχώς αυτά τα θέματα έχουν προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον σε σχέση με τους αρχαίους Έλληνες προγόνους μας γιατί άφησαν πίσω τους μια ένδοξη κληρονομιά επιτευγμάτων και έναν μεγάλο πολιτισμό, δηλαδή οι πρόγονοί μας θαυμάζονται και θαυμάζονται πολύ μέχρι σήμερα.

Επίσης λόγω της τεράστιας αντίστασης που προέβαλε ο Ελληνισμός στην επιβολή του Χριστιανισμού από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. με τη βία, τα βασανιστήρια και το ολοκαύτωμα εκατομμυρίων Ελλήνων και εξελληνισμένων λαών που αρνήθηκαν να ασπαστούν τον Χριστιανισμό από την Χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (γνωστή και ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία) ένας ανταγωνισμός ιδεών, αρχών και αξιών έγινε περίοπτος μεταξύ του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού.

Σε αυτούς τους διαγωνισμούς η Εκκλησία και η χριστιανική της θρησκεία προωθούν την ανωτερότητά της έναντι του ελληνισμού κάνοντας τους τεράστιους ισχυρισμούς και ψέματα ότι τόσο η «Ομοφυλοφιλία όσο και η «Σεξουαλική Παιδοφιλία» ήταν ένας τεράστιος φυσικός τρόπος ζωής, ένας φυσιολογικός τρόπος ζωής στην αρχαία Ελλάδα. .

Οι άλλοι συνεισφέροντες στην λανθασμένη αντίληψη ότι «η ομοφυλοφιλία και η «σεξουαλική παιδοφιλία» ήταν ένας φυσιολογικός τρόπος ζωής στην αρχαία Ελλάδα έγιναν από διάφορους ομοφυλόφιλους ιστορικούς και συγγραφείς κ.λπ. που ήθελαν να προωθήσουν αυτές τις απόψεις για να δώσουν μια αίσθηση νομιμότητας στις τρόπο ζωής τους «ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ» τον μεγάλο αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τους σπουδαίους ανθρώπους του για τον σκοπό τους.

Επειδή η αρχαία Ελλάδα και οι πόλεις της τελικά περιήλθαν στην κατοχή - των Ρωμαίων το 146 π.Χ. (τελικά ακολούθησε και όλη η αρχαία ελληνική αυτοκρατορία) που διήρκεσε μέχρι το 1453 μ.Χ. όταν η πρωτεύουσά της «Νέας Ρώμης και Κωνσταντινούπολης» έπεσε στους Οθωμανούς Τούρκους μέχρι την εξέγερση των Ελλήνων το 1821 δεν ήμασταν σε καμία κατάσταση, ούτε είχαμε την «ελευθερία» και την ικανότητα να ανταγωνίστουμε τη Χριστιανική Εκκλησία και άλλους στην φαύλη προπαγάνδα τους ενάντια στον Ελληνικό λαό μας και τον Ελληνικό μας πολιτισμό.

Επίσης από τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους το 1830 δεν είχαμε την ελευθερία να ερευνήσουμε, να μελετήσουμε και να εκφράσουμε τις απόψεις μας, να υπερασπιστούμε την ελληνική άποψη σε αυτά τα θέματα στα πρώτα 150 χρόνια ύπαρξης των χωρών μας... λόγω των αυταρχικών καθεστώτων που κυβέρνησαν την Ελλάδα που επηρεάζονταν σε μεγάλο βαθμό από τη δύναμη της Χριστιανικής Εκκλησίας.

*** Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία μας δεν εξέφρασε ποτέ θεολογική άποψη για σεξουαλικά θέματα.

*** Η προσωπική μας άποψη για την «ομοφυλοφιλία» είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ομοφυλοφίλων γεννιούνται με ομοφυλοφιλικό DNA.

Ωστόσο, στην παρούσα συγκυρία, το φαινόμενο αυτό επιδεινώνεται και προωθείται από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ στην κοινωνία μας με την ιδιαίτερη άποψή τους για την πολιτική ορθότητα.

Yes "Sexual Paedophilia" and homosexuality existed from time immemorial in all ethnicities on this earth of ours.

However, they only constituted a very small proportion of the population, about maybe 3% to 5% of the adult population in each ethnic unit. It was not the normal way of life for the great majority of the population.

This is true also in ancient Greece as we have seen some written evidence pertaining to this. In many City States of ancient Greece there were written laws to deal with these matters, some very harsh penalties also applied in some city states and these written laws have survived until today for us to read.

Unfortunately, these issues have attracted a lot of interest in relation to our ancient Greek ancestors because they left behind a glorious legacy of achievements and a great civilization i.e. our ancestors were and are admired greatly to this day.

Also due to the huge resistance that Hellenism put up against the imposition of Christianity beginning in the middle of the 4th century A.D. with violence, torture and the holocaust of millions of Hellenes and Hellenized peoples who refused to convert to Christianity by the the Christian Eastern Roman Empire (also known as the Byzantine Empire) a competition of ideas, principles and values became prominent between Hellenism and Christianity.

It is in these competitions that the Church and its Christian religion went about promoting its superiority over Hellenism by making the huge claims and lies that both "Homosexuality and "Sexual Paedophilia" were a huge way of life, a normal way of life in ancient Greece.

The other contributors to the false notion that "Homosexuality and "Sexual Paedophilia" were a normal way of life in ancient Greece was done by various homosexual historians and writers etc. who wanted to promote these views in order to give a sense of legitimacy to their way of life by "USING" the great ancient Hellenic civilization and its great people for their cause.

Because ancient Greece and its City States eventually came under the κατοχή - occupation of the ROMANS in 146 B.C. (eventually also all the ancient Greek Empire followed) which lasted till 1453 A.D. when its capital "New Rome and Constantinople" fell to the Ottoman Turks until the uprising of the Greeks in 1821 we were in no condition, nor did we have the "freedom" and the capacity to compete with the Christian Church and others their vicious propaganda against our Hellenic people and our Hellenic civilization.

Also, from the creation of the modern Greek state in 1830 we did not have the freedom to dwell, to research, to study and to express our views, to defend the Hellenic point of view in these matters in the first 150 years of our country’s existence due to the authoritarian regimes that ruled Greece who were highly influenced by the power of the Christian Church.

*** Also, it must be stated that our ancient Hellenic religion never expressed a theological view on sexual matters.

*** Our personal view on "homosexuality" is that the great majority of people who are homosexuals are born with a homosexual DNA.

However, in the current situation, this phenomenon is being exacerbated and promoted by the politicians and the mass media onto our society with their particular view of political correctness. 

*** Ομοφυλόφιλοι πρωθυπουργοί, ομοφυλόφιλοι επίσκοποι, αρχιεπίσκοποι, μητροπολίτες και πατριάρχες, είναι αυτά τα πρότυπα που θέλουμε για τα παιδιά μας;;;

 

*** Homosexual prime ministers, homosexual bishops, archbishops, metropolitans and patriarchs, are these the kind of role models that we want for our children???

.......................................



1/2/2024

Μερικές σκέψεις σκόρπιες, λόγω των ημερών...

Πολύς ο λόγος περί της νομοθεσίας, δικαιωμάτων κάποιας μερίδας συνανθρώπων μας, που δεν θα ασχοληθώ, διότι δεν επηρεάζει το σύνολο της κοινωνίας. Θα σταθώ όμως σε δύο ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για τον γάμο και το δικαίωμα στην υιοθεσία (βεβαίως δεν καταλαβαίνω γιατί τον ρώτησαν. Ο γάμος είναι θέμα πολιτείας και η υιοθεσία θέμα διαφόρων ηθικών προϋποθέσεων ) αυτών των συνανθρώπων μας. Η πρώτη ενδιαφέρουσα τοποθέτηση ήταν: να γίνει δημοψήφισμα. Πολύ ενδιαφέρον. Η πρότασή του περιέχει και το να γίνεται δημοψήφισμα για όποιο ενδιαφέρον θέμα; δηλαδή θα τον ενδιέφερε να γίνει δημοψήφισμα για τον διαχωρισμό κράτους εκκλησίας; Να γίνει δημοψήφισμα για την εκκλησιαστική περιουσία και να αποδοθεί στον "λαό"; Περιουσία που δεν ξέρουμε καν πού την βρήκε και λέει ότι είναι δική της; Θα τον ενδιέφερε να γίνει δημοψήφισμα για τις αμοιβές και τις συντάξεις των χιλιάδων ιερέων (την στιγμή που η Υγεία και η Παιδεία φυτοζωούν); Θα τον ενδιέφερε να γίνει δημοψήφισμα για το αν πρέπει να τρέφονται στα μοναστήρια χιλιάδες μοναχοί που δεν έχουμε καταλάβει τι προσπαθούν να προσφέρουν πέρα από την σωτηρία της ψυχής τους, και πολλά να παίρνουν και επιδοτήσεις από το κράτος (βλέπε"Αγιον Όρος" κ.λπ.);

Το δεύτερο ενδιαφέρον ήταν ο μη νηπιοβαπτισμός των παιδιών των ζευγαριών που αυτοί δεν εγκρίνουν. Δηλαδή θα ήθελε να γίνει και γι΄αυτό δημοψήφισμα, αν θέλουμε να γίνεται αυτός ο βάρβαρος νηπιοβαπτισμός σε ένα πλάσμα που δεν καταλαβαίνει γιατί το βάζουν μέχρι πνιγμού σε νερό; Υπάρχει το δικαίωμα αυτό από την Πολιτεία, αλλά ποιος το κάνει, έτσι που έχει αναπτυχθεί σε πολλά επίπεδα ο νηπιοβαπτισμός μέσω του φόβου Θεού και της κοινωνικής αναγνώρισης;

Αναγνωρίζουν και δεν μιλάνε όταν υπάρχει ως επιλογή η αναφορά τρίτου φύλου μέχρι να αποφασίσει ο ίδιος ο άνθρωπος τι φύλου θέλει να είναι και δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμά του σε ποια "θρησκεία" θέλει να ανήκει; Όχι μόνο να ανήκει αλλά να είναι και αναγνωρισμένος και όχι δακτυλοδεικτούμενος; Να λέμε Έλληνας και να μην θεωρούμε μόνο τον Χριστιανό Ορθόδοξο;

Εδώ σάς θέλω δικαιωματιστές και εγώ μαζί σας.

A few scattered thoughts, due to the times we face...

There is a lot of talk about legislation, the rights of a certain portion of our fellow human beings, which I will not deal with, because it does not affect society as a whole. However, I will focus on two interesting positions of the Archbishop of Athens regarding marriage of homosexual people and the right to adoption (of course I do not understand why they asked him. Marriage is a matter of state and adoption a matter of various moral conditions) of our fellow human beings. The first interesting position was: to hold a referendum. Very interesting. Does his proposal include holding a referendum on any other interesting issue? that is, would he be interested in holding a referendum on the separation of church and state? Should a referendum be held on the church property and given to the "people"? Property we don't even know where the Church found it and says it belongs to it. Would he be interested in holding a referendum on the salaries and pensions of the thousands of priests paid by the state (at a time when Health and Education are in great financial need)?  Would he be interested in a referendum on whether thousands of monks who we have not understood what they are trying to offer beyond the salvation of their souls should be fed in the monasteries, and many of whom receive subsidies from the state (see "Mount Athos" etc. .)?

The second interest was the non-baptism of the children of the couples that they do not approve of. So, would he like a referendum to be held for this too, if we want this barbaric infant baptism to take place on a baby that does not understand why it is being drowned in water? There is this right from the State, so that infant baptism has developed on many levels through the fear of God and social recognition?

Do they recognize and not speak up when third gender reporting is an option until the person decides for themselves what gender they want to be and don't recognize their right to what "religion" they want to belong to? Not only to belong but to be recognized and not pointed at as being of a lower person. Should we say Greek and not only consider the Christian Orthodox as being Greek?

Here I want you who believe in human rightists to come forward and I too will be with you.


...........................................

Hanukkah - Χανουκά, η μεγάλη γιορτή των Εβραίων. The great celebration of the Hebrews.

How much of the historical account below is accurate?

One of the Hellenic empires of the five that came into being after the death of Alexander the Great when five of his generals carved up the empire between them supposedly committed these transgressions.

Generally speaking it was part of the Hellenic people's very important tradition to never ever impose their religion onto non Greeks either peacefully or with force. Alexander the Great very much respected this Hellenic tradition.

Therefore these supposed acts claimed in this text by one Greek emperor of one of the Greek empires is not truly representative of the Hellenic people and of Hellenism. It is a silly act of the decisions and orders of one individual to place a statue depicting one of our Gods in a Jewish religious temple and to try to enforce the Hellenic religion onto the ancient Hebrews of the time.

*** I wonder how much truth there is in these claims and that these matters have not been blown up and out of context - proportion of what really occurred in order to glorify and galvanize the Jewish people for the future since then?

****** Half truths. The revolt was more of a civil war between the fundamentalist Hebrews and the Hellenized Hebrews. At the time Judea was a mere vassal state to the Seleucid -Greek kingdom, with quite a bit of autonomy. When the fundamentalist Hebrews killed some Seleucid -Greek soldiers, Antiochos, took swift and rather extreme measures including the installation of a statue of Zeus in the temple, which of course enraged the fundamentalist Hebrews (led by the Maccabees) along with others, leading to a full scale revolt.

The Seleucid -Greeks were not so much defeated or driven out, rather, they left Judea to sort out its own mess- i.e. the civil war. The rest of the story, about the oil, the candelabra etc. are more invented folklore than fact, conjured up to solidify the narrative of the Maccabees. It is interesting to note, when the proverbial dust settled, the Maccabees re-established relations with the Seleucid -Greeks and sought their protection from other Hellenistic kingdoms and others.

#####

Πόσο από την ιστορική αναφορά παρακάτω είναι ακριβής;

Μία από τις ελληνικές αυτοκρατορίες από τις πέντε που δημιουργήθηκαν μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν πέντε από τους στρατηγούς του χώρισαν την αυτοκρατορία μεταξύ τους, υποτίθεται ότι διέπραξαν αυτές τις παραβάσεις.

Γενικά, ήταν μέρος της πολύ σημαντικής παράδοσης του ελληνικού λαού να μην επιβάλλει ποτέ τη θρησκεία του σε μη Έλληνες είτε ειρηνικά είτε με βία. Ο Μέγας Αλέξανδρος σεβάστηκε πάρα πολύ αυτή την ελληνική παράδοση.

Επομένως, αυτές οι υποτιθέμενες πράξεις που ισχυρίζονται σε αυτό το κείμενο ένας Έλληνας αυτοκράτορας μιας από τις ελληνικές αυτοκρατορίες δεν είναι πραγματικά αντιπροσωπευτικές του ελληνικού λαού και του ελληνισμού. Είναι μια ανόητη πράξη των αποφάσεων και των εντολών ενός ατόμου να τοποθετήσει ένα άγαλμα που απεικονίζει έναν από τους Θεούς μας σε έναν εβραϊκό θρησκευτικό ναό και να προσπαθήσει να επιβάλει την ελληνική θρησκεία στους αρχαίους Εβραίους της εποχής.

*** Αναρωτιέμαι πόση αλήθεια υπάρχει σε αυτούς τους ισχυρισμούς και ότι αυτά τα ζητήματα δεν ανατινάχτηκαν και δεν ξεφεύγουν από το πλαίσιο - αναλογία αυτού που πραγματικά συνέβη για να δοξαστεί και να κινητοποιηθεί ο εβραϊκός λαός για το μέλλον από τότε;

***** Μισές αλήθειες. Η εξέγερση ήταν περισσότερο ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των φονταμενταλιστών Εβραίων και των εξελληνισμένων Εβραίων.

Οι Σελεκοειδείς -Οι Έλληνες δεν νικήθηκαν ή εκδιώχθηκαν τόσο πολύ, παρά άφησαν την Ιουδαία για να τακτοποιήσει το δικό της χάλι- δηλαδή τον εμφύλιο πολέμο. Η υπόλοιπη ιστορία, για το λάδι, τα καντήλια κ.λπ. είναι περισσότερο θρύλος (επινοημένη λαογραφία) παρά γεγονός, που επινοήθηκε για να στερεοποιήσει την αφήγηση των Μακκαβαίων. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι όταν τα πράγματα διευθετήθηκαν, οι Μακκαβαίοι αποκατέστησαν σχέσεις με τους Σελεκοειδείς-Έλληνες και ζήτησαν την προστασία τους από άλλα ελληνιστικά βασίλεια και άλλους. ................................... Τα γεγονότα σύμφωνα με τους Εβραίους για αυτόν τον εορτασμό:

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντιόχου του Επιφανή στην Ιερουσαλήμ, τα γεγονότα γύρω από το Χανουκά και η ένταση μεταξύ Εβραίων και Ελλήνων έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Ακολουθεί μια σύντομη επισκόπηση της ιστορίας:

Ο Αντίοχος Επιφάνης ήταν βασιλιάς των Σελευκιδών που κυβέρνησε την ελληνιστική Συριακή αυτοκρατορία τον 2ο αιώνα π.Χ. Στόχος του ήταν να εξαπλώσει τον ελληνικό πολιτισμό και τη θρησκεία σε όλη την αυτοκρατορία του, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, η οποία βρισκόταν υπό τον έλεγχό του εκείνη την εποχή.

Ο Αντίοχος εφάρμοσε μια σειρά από καταπιεστικές πολιτικές που στόχευαν τον εβραϊκό πληθυσμό. Έθεσε εκτός νόμου τον Ιουδαϊσμό, βεβήλωσε τον Ιερό Ναό στην Ιερουσαλήμ και ανάγκασε τους Εβραίους να υιοθετήσουν ελληνικά έθιμα και πεποιθήσεις. Έστησε ακόμη και βωμό στον Δία στον Ναό και θυσίασε χοίρους, κάτι που αποτελούσε ευθεία παραβίαση των εβραϊκών θρησκευτικών νόμων.

Αυτές οι ενέργειες προκάλεσαν σημαντική αντίσταση στην εβραϊκή κοινότητα, οδηγώντας σε μια εξέγερση γνωστή ως εξέγερση των Μακκαβαίων. Της εξέγερσης ηγήθηκε μια ομάδα Εβραίων μαχητών, γνωστή ως Μακκαβαίοι, με επικεφαλής τον Ιούδα Μακκαβαίο.

Οι Μακκαβαίοι πολέμησαν με επιτυχία εναντίον των δυνάμεων των Σελευκιδών και τελικά απελευθέρωσαν την Ιερουσαλήμ το 164 π.Χ. Στη συνέχεια καθάρισαν και αφιέρωσαν εκ νέου τον Ιερό Ναό, ο οποίος είχε βεβηλωθεί από τον Αντίοχο και τις δυνάμεις του. Αυτός ο επαναπροσδιορισμός γιορτάζεται ως η γιορτή του Χανουκά.

Η γιορτή του Χανουκά τιμά το θαύμα που συνέβη κατά τη διάρκεια του επανιδρύματος του Ναού. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν οι Μακκαβαίοι προσπάθησαν να ανάψουν τη μενορά (ένα επτάκλαδο μανουάλι), βρήκαν μόνο μια μικρή ποσότητα λαδιού που θα έφτανε μόνο για μία ημέρα. Ωστόσο, το πετρέλαιο έκαψε ως εκ θαύματος για οκτώ ημέρες, επιτρέποντάς τους να ολοκληρώσουν τον επανιδρυμό.

Το μίσος των Εβραίων προς τους Έλληνες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν κυρίως αποτέλεσμα της καταπιεστικής πολιτικής που επέβαλε ο Αντίοχος Επιφάνης. Οι Εβραίοι αντιστάθηκαν στον αναγκαστικό εξελληνισμό και αγωνίστηκαν για να διατηρήσουν τη θρησκευτική και πολιτιστική τους ταυτότητα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σύγκρουση δεν βασιζόταν μόνο στις θρησκευτικές διαφορές, αλλά και στον αγώνα για πολιτική και πολιτιστική αυτονομία. Η εξέγερση των Μακκαβαίων συμβολίζει τον αγώνα των Εβραίων για θρησκευτική ελευθερία και αυτοδιάθεση.

Συνολικά, τα γεγονότα γύρω από το Χανουκά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντιόχου Επιφανή αναδεικνύουν την ανθεκτικότητα και την αποφασιστικότητα της εβραϊκής κοινότητας απέναντι στην καταπίεση και τη δέσμευσή της να διατηρήσει την πίστη και τις παραδόσεις της.

The facts according to the Hebrews about this celebration:

 

During the reign of Antiochus Epiphanes in Jerusalem, the events surrounding Hanukkah and the tension between Jews and Greeks played a significant role. Here is a brief overview of the history:

 

Antiochus Epiphanes was a Seleucid king who ruled over the Hellenistic Syrian empire in the 2nd century BCE. He aimed to spread Greek culture and religion throughout his empire, including in Jerusalem, which was under his control at the time.

 

Antiochus implemented a series of oppressive policies that targeted the Jewish population. He outlawed Judaism, desecrated the Holy Temple in Jerusalem, and forced the Jews to adopt Greek customs and beliefs. He even erected an altar to Zeus in the Temple and sacrificed pigs, which was a direct violation of Jewish religious laws.

 

These actions sparked significant resistance among the Jewish community, leading to a rebellion known as the Maccabean Revolt. The revolt was led by a group of Jewish fighters known as the Maccabees, led by Judah Maccabee.

 

The Maccabees successfully fought against the Seleucid forces and eventually liberated Jerusalem in 164 BCE. They then cleansed and rededicated the Holy Temple, which had been defiled by Antiochus and his forces. This rededication is celebrated as the festival of Hanukkah.

 

The festival of Hanukkah commemorates the miracle that occurred during the rededication of the Temple. According to tradition, when the Maccabees sought to light the menorah (a seven-branched candelabrum), they found only a small amount of oil that would last for just one day. However, the oil miraculously burned for eight days, allowing them to complete the rededication.

 

The hatred of Jews towards Greeks during this time was primarily a result of the oppressive policies imposed by Antiochus Epiphanes. The Jews resisted the forced Hellenization and fought to preserve their religious and cultural identity.

 

It's important to note that the conflict was not solely based on religious differences but also on the struggle for political and cultural autonomy. The Maccabean Revolt symbolizes the Jewish struggle for religious freedom and self-determination.

 

Overall, the events surrounding Hanukkah during the reign of Antiochus Epiphanes highlight the resilience and determination of the Jewish community in the face of oppression and their commitment to preserving their faith and traditions.


*** ΕΚΤΟΣ από τους παραπάνω ισχυρισμούς, εμείς οι Έλληνες δεν επιβάλαμε ποτέ την Ελληνική θρησκεία μας σε μη Έλληνες, είτε ειρηνικά είτε με βία.

Ωστόσο, η Χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, γνωστή σε πολλούς ως ΒΥΖΑΝΤΙΟ, επέβαλε τη χριστιανική θρησκεία στον Ελληνικό λαό μας με τη βίαια βία, βασανιστήρια και το ολοκαύτωμα περίπου19 εκατομμυρίων Ελλήνων και εξελληνισμένων στην Χριστιανική Ανατωλική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, καθώς και την ολοκληρωτική καταστροφή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού μας.

*** APART from the claims above we Hellenes never ever imposed our Hellenic religion onto non Greeks, either peacefully or with violence.

However the Christian Eastern Roman Empire known to many as BYZANTIUM imposed the Christian religion onto our Hellenic people with brutal violence, torture and the holocaust of about 19 million Hellenes and Hellenized people in the Christian Eastern Roman Empire as well as the total destruction of our ancient Hellenic civilization.