HELLENISM: What We Believe, What We Stand For

HELLENIC ETHNIC RELIGION AND HONOUR

HELLENISM:
What We Believe, What We Stand For

Hellenism (ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΣΜΟΣ) is not simply a Religion and Cosmotheory, it is a certain form of human consciousness and an everyday ethos. It is a strong adversary of the so-called “Monotheism” and this not only due to its being the most well-documented of the ancient polytheistic nature-Religions, but also because it is the cultural product of a civilization much higher -on all levels- than the one which created and spread the worship of a Desert “God” throughout the world.

Hellenism perceives Cosmos (ΚΟΣΜΟΣ, i.e. the Universe) as an ever-existing Being, which not only was not created by some “creator” God out of nothing (ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ), but on the contrary allowed the Gods themselves to be created through its procedures. Hellenism understands Cosmos as ΑΠΕΙΡΟΝ (Apeiron, Infinity) in great, wonderful order and therefore in Hellenic language Cosmos means also jewel (ΚΟΣΜΟΣ, ΚΟΣΜΗΜΑ). Gods were born inside the Cosmos and live inside it -they are part of it. This is our REAL dispute with the so-called “Monotheism;” not the number of Gods (One or Many, Mono- or Poly-) but where the God or Gods stand in relation to the Cosmos. For the “Monotheists” the Cosmos was created by an ever -existing Being outside it (so in this macro-historical level it is nothing more than a mortal creation). For the “Monotheists” Cosmos is a creation that has to obey the laws of its “creator”. For us Hellenes, the eternal Cosmos emerges always from inside of itself (ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΑΦ’ ΕΑΥΤΟΥ) and is the creator of all Gods, which have to obey its own laws. In the Hellenic Cosmotheory, these laws are :

ΑΝΤΙΠΕΠΟΝΘΟΣ ("Antipeponthόs", untranslatable to English, but roughly meaning "all events influence others" thought without "cause and effect"),

ΝΟΜΟΣ ("Nόmos", the entirey of the universal physical Laws), and

ΑΝΑΓΚΗ (“Anάngee” Need and Fate), which all Gods respect and obey.

Due to the eternal nature of the Cosmos itself, the Hellenic perception of ΧΡΟΝΟΣ ("Chrόnos", Time) is not linear (as the followers of Yahweh or the modern "rationalists" declare), nor circular (as many judeo-born occult dogmas teach) through the ΟΥΡΟΒΟΡΟΣ symbol ("Ourobόros”, tail-eater snake), but spiral and leading to ΑΠΕΙΡΟΝ. Through this shape of Time, the annual circles, the lunar circles, the human (and all) life, and the art of Prophecy, are fully interpreted. History is never "repeated", just similar to the point that identical events happen but always under different circumstances. And the death of humans (and of all mortal forms of life) happens as the philosopher ΑΛΚΜΑΙΩΝ (Alkmaion) declared, simply "because it is impossible for the end of the circle to touch the beginning". In other words, because it is impossible for the old to become infants again.

For the Hellenic Tradition, or at least its part not yet influenced by the "moral" ideas brought over from eastern civilizations by some famous philosophers as Pythagoras and Plato, no such thing as the "karma" of the eastern theocrats exists, and no "judges" exist in the skies or elsewhere. All dead become automatically holy and then they are born again until through ΑΡΕΤΗ ("Aretee" Virtue) one day their ΨΥΧΗ (Psyche) escapes from the spiral of Time, thus becoming primitive God, ΔΑΙΜΩΝ ("daimon") a word with a positive meaning for Hellenes, in contrast with Judeo-Christain superstition. ΗΡΑΚΛΗΣ (Hercules) is the ultimate symbol of this struggle of each mortal to make his / her way to Olympus, among the Immortal Ones. Hercules is the ultimate symbol for all Hellenes of the past and the present. No, we do not believe in ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΙΣ ("Metempsyhosis" Re-incarnation) suffering or prospering in this life to pay for or be rewarded for the bad or good actions of previous lives, but instead simply in ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ("Paligenesίa", Rebirth). This perspective distinguishes us from the theocratic dogmas that terrify their believers with "punishments" e.t.c. We love or hate completely outside the Judeo-Christian or karmic designs and dualisms. No dualism of "Good and Evil" exists in the Immortal Cosmos, nor such things as the miscellaneous "moralities" that all the dualistic dogmas spread among humanity. We become virtuous only because we choose to be such.

Our Gods are many and we understand them as completing the make-up of the Universal Sphere of Cosmos to its maximum potential and whole. Thus, from the ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟΝ ("Dodekάhedron") geometric shape (that fills up the sphere to its maximum) we imagine twelve planes, each one presenting a God inside the Cosmos and we define our Hellenic ΠΑΝΘΕΟΝ (Pάntheon, ΠΑΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, All The Gods) as ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΝ ("Dodekάtheon", Pantheon of The Twelve Gods).The Twelve Gods of ours live inside the Shpere of Cosmos and form its various behaviors. In the same way, the twelve Zodiacs represent twelve "energies" that reach Earth and live inside the humans and animals, thus forming various behaviors as well.


Our Twelve Gods are also called ΟΛΥΜΠΙΟΙ ("Olympioi", The Olympians) not because, as many want to believe, they.. dwell on Mt. Olympus, as the mountains with this name numbered not one but eighteen throughout the Hellenic World. This is just a poetic conception, similar to the one that wants Pan to dwell in the forests of Arcadia. The word "Olympus" comes from the verb ΛΑΜΠΩ ("lάmpein", shining). Our Twelve Gods are the "Shining Ones", and the real "Olympus" is not a geographical but a spiritual place, where the Gods really exist.

Another fact worth noting is that these Twelve Gods are not the same Twelve Gods for all Hellenes as some leave Dionysos out, some leave Hestia, e.t.c., replacing them with others. It is the number that counts, not the names of the Gods which in any case number in the thousands- and we must underline here that Hellenism honors and worships not only conscious forces and energies of Nature (as almost all Pagan religions do) but also abstract Ideas, such as Harmony, Eunomia, Justice, Freedom, Beauty, e.t.c. For us, the Ideas are alive and have form and consciousness; they are real deities that simply show themselves through the functions of the human mind.

A basic (“for beginners”) form of invocation of the Twelve Olympian Gods, a Pantheon that was worshiped at least since the 16th Century before the Judeo-Christian Era (they are named U-ru-pa-ja-jo in the Linear B inscription of Pylos), and openly until the 9th Century of our times (when the last remains of worship of the ethnic Hellenic Gods were exterminated in Lakonia, under the persecutions by "Saint" Nikon the so-called "Metanoite" i.e. "Repent") is the following:

(The Gods are being invoked in "couples" according to the elements and functions that each "couple" supervises).

* Hestia (the power or denization and of common ethos: all invocations start with her named first: " ΑΦ’ ΕΣΤΙΑΣ")
* The honored God or Goddess of the hellenic lunar month
* Hephaistos - Hestia (alternatively: Hermes - Hestia)
* Ares - Aphrodite
* Apollo - Artemis
* Hermes - Athena (alternatively: Hephaistos - Athena)
* Poseidon - Demeter
* Hera - Zeus

We must emphasize here that the "male" and "female" terms inside the Hellenic Pantheon have nothing to do with the sexism and dualism dwelling in the minds of narrow-minded followers of alien cultures. Our Gods have no genitals. The existence of six Gods and six Goddesses inside the Hellenic Pantheon only serves to declare the total balance of all elements and characteristics inside the Sphere of Cosmos. Understanding the structure, nature and distribution of the Cosmos in this way, Hellenism comes in open opposition to all one-sided and partial dogmas on Cosmos, such as "Monotheism", "Bitheism" e.t.c. Because of this, for centuries now, it has been attacked with all the weapons that the arsenal of its enemies contains, from the burnings and crucifixions by the christianized Romans of Contantinoupolis to the disinformation and slander of the modern servants of the Desert "God" Yahweh (in all their disguises). And it may sound odd, but both we and our enemies know that the power of Hellenism is more than that of a Cosmotheory or of a Religion. It's above all a political and social "how to" theory that means to "haunt" the Every Day Life with its high principles: Dignity, Freedom, Beauty, Honesty, Variety, Tolerance, Candor, Virtue.......

We represent an ethos and a cosmotheory, both deeply admirable, for they never allowed the existence of priestly castes, unquestioning obedience, fear or guilt (Hellenism knows nothing about the word "sin"), dogma, or "sacred" books. We are fighting for the Hellenic Dignity in a country totally dominated by an alien culture and cosmotheory, inside a world which is totally dominated by an alien culture and cosmotheory. We speak a language in which most of its deep meanings are impossible to translate into the widely spoken languages of today, a language that almost nobody can understand (nobody outside Greece can read our journal and books). From a strictly "strategic" perspective, we appear almost insane or, at least, "defeated in advance". But we know that we tread the correct path and that the Gods support us. Just by existing we are victorious !

We are the revenge of the Ancient Psyche. We call into question almost every thought and act of this dying world enslaved to the Desert "God" Yahweh, almost every single behavior. And we are in full solidarity with all groups and movements all around the Globe, which work for the restoration of their traditional / indigenous ethos and religions, and also with all the others which fight the multi-faceted war for Freedom, Tolerance, Respect for Nature and Democracy in all levels of Every Day Life.

Summarizing :

We believe the Cosmos has always existed; there was no beginning, just as there is no end.

The Gods of the Hellenes are the laws of the Cosmos (Universe), they are the laws that govern and maintain the harmony in the Cosmos.

We know the Cosmos exists, we can see it, touch it, feel it, and in fact we live it every second of our lives.

Whereas the God of the Jews, Muslims and Christians is this mythical God that already existed in a sphere of nothingness and supposedly created out of nothing everything in six days.

We can rightfully then ask, who or what created the God that created everything, who or what created the God that created the God that created everything and so on???

The Hellenic belief can be held up to scientific scrutiny and welcomes it.

The Jewish religion (its’ beliefs) and its’ off shoots cannot be evaluated scientifically for it is founded on a theory, an assumption, an imagination and at best guess work.

It does not want scrutiny of any kind; it is opposed and frightened of scientific scrutiny because it is based on lies, fear, blind faith and false promises.

We Hellenes are very proud of our forefathers, their intellect and their brilliant philosophy. Our forefathers gave the world an enormous wealth of knowledge that enabled mankind to go forward.

We are dedicated to bringing back the dignity to the Hellenic people, the dignity that was taken away by the Roman State Sponsored Christian genocide of our forefathers, simply for refusing to convert to the Roman States’ Christian religion.

We are now free to express ourselves without the fear of being tortured or put to death for our Hellenic beliefs; we are determined to clear the good name and reputation of our ancestors.

We strongly believe in the "Brotherhood", in the co-operation, solidarity, networking and co-ordination of all Hellenes, all over the world.


Πιστεύουμε ακράδαντα στην «Αδελφότητα», σε συνεργασία, την αλληλεγγύη, τη συνεννόηση, συνεργασία, δικτύωση και το συντονισμό όλων των Ελλήνων, σε όλο τον κόσμο.

..............................................................................................................................
..............................................................................................................................




Our movement (group) is not a member of YSEE (ΥΣΕΕ), however we are proud to pay tribute to one of the founders of YSEE, Mr. Vlassis G. Rassias.

Το κίνημά μας (ομάδα) δεν είναι μέλος του ΥΣΕΕ, όμως είμαστε περήφανοι να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν από τους ιδρυτές του ΥΣΕΕ, τον κ. Βλάση Γ. Ρασσιά.

Υπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (www.ysee.gr )

Γενικός Γραμματέας - Βλάσσης Ρασσιάς, είναι μια σημαντική έμπνευσης για του ευρύτερου κινήματος της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και την επανελληνιση του Ελληνικού Λαού. (Vlassis G. Rassias is on facebook)

Ο Βλάσης Γ. Ρασσιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (νυν Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Υπήρξε συνιδρυτής και συνεργάτης των περιοδικών «Speak Out» (1979), «Ανοιχτή Πόλη» (1980 - 1993) και «Διιπετές» (1991 - 2012), ενώ κατά την περίοδο 1983-1986 εξέδωσε το Mail-Art περιοδικό «Είναι Αύριο» και επίσης διοργάνωσε την πρώτη διεθνή Mail-Art έκθεση στην Ελλάδα με τίτλο «1984» (αναφορά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όργουελ). Το 1981 ίδρυσε το Αρχείο Εναλλακτικής Κουλτούρας και Κοινωνικής Ιστορίας, ανέπτυξε φιλία με πολλές προσωπικότητες της διεθνούς εναλλακτικής λογοτεχνικής και μουσικής σκηνής και το 1989 ήταν ένας από τους διοργανωτές του εναλλακτικού φεστιβάλ «Ευρώπη Ενάντια στο Ρεύμα» («Europe Against the Current»), στην πόλη του Άμστερνταμ υπό την αιγίδα του εκεί Πανεπιστημίου. Ασχολήθηκε από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 επισταμένως με τον αγώνα των αυτοχθόνων λαών (κυρίως της αμερικανικής ηπείρου) για την διάσωση της παράδοσής τους και για την εθνική τους αξιοπρέπεια, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 εξέτεινε το ενδιαφέρον του σε όλες τις ζώσες, απειλούμενες ή ήδη εξαφανισμένες κουλτούρες και παραδόσεις των εθνών του πλανήτη, με ιδιαίτερη έμφαση στην αρχαιοελληνική Παράδοση. Έχει δώσει περισσότερες από 100 διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με θέμα την κοσμοαντίληψη και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, κείμενα και συνεντεύξεις του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά, φιλοσοφικά και κοινωνιολογικά περιοδικά και επιθεωρήσεις της Ελλάδος και του εξωτερικού, υπήρξε δε συνιδρυτής του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ, 1997) και του Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών (World Congress of Ethnic Religions, WCER, 1998). Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει 18 βιβλία και πιο συγκεκριμένα 15 ιστορικά και δοκίμια (εκ των οποίων τα 13 αναφέρονται στην Αρχαία Ελλάδα), 1 φιλοσοφικό λεξικό (το «Θύραθεν Φιλοσοφικό Λεξικό», Αθήνα 2006) και 2 ποιητικές συλλογές, ενώ έχει επίσης αποδώσει στην νεοελληνική γλώσσα 2 έργα της Ελληνικής Γραμματείας, τα «Εγχειρίδιον» του Επικτήτου και το «Περί των Θεών και του Κόσμου» του Σαλούστιου. Στα 6 αμιγώς ιστορικά βιβλία του, έχει επιλέξει την αυστηρή χρονολογική παράθεση, η οποία βοηθάει πολύ τον αναγνώστη να κατανοήσει πλήρως την αλληλουχία των ιστορικών γεγονότων. Θεωρεί απαραίτητο στοιχείο για την όποια πολιτιστική ή πολιτική δράση το Ήθος και την Αρετή, δίνει δε ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα «Παιδεία». Κεντρική θέση στο όλο έργο του είναι ότι η κοινωνία μας χρειάζεται να περάσει έναν Διαφωτισμό, ανάλογο με εκείνον που πέρασε η Ευρώπη τον 18ο αιώνα, καθώς και ότι κάθε έθνος που δεν του επιτρέπεται να εκφράζεται μέσα από την δική του ιδιαίτερη Παράδοση είναι ουσιαστικά υπόδουλο ή θύμα εθνοκτονίας. Από τις φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητας θεωρεί χρησιμότερες για τον σύγχρονο άνθρωπο εκείνες των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρόνων, δηλαδή δύο εποχών πολιτικής «ετεροθέσμισης», όμοιων πολύ με την δική μας. Ο ίδιος δείχνει προτίμηση στους στωϊκούς, στους οποίους άλλωστε έχει αφιερώσει το βιβλίο του «Θεοίς Συζήν. Εισαγωγή στον Στωϊκισμό». Vlassis G. Rassias, is an important inspiration to the broader movement of the Hellenic National Religion and for the re-hellenization of the Hellenic people. (Vlassis G. Rassias is on facebook) Vlassis G. Rassias was born in Athens on 22. 4. 1959 and graduated the Αthenean University of Econοmics. He was co-founder and contributor of the magazines SPEAKOUT (1979), ANICHTI POLI (Open City, 1980-1993) and DIIPETES (Sent by Zeus, 1991- 2012). On 1981 he founded the Archive of Alternative Culture "The Alternative Gallery" and from 1983 till 1986 he edited the Mail-Art magazine "C' EST DEMAIN..". Since the mid Eighties he focuses on the living, threatened or extinct polytheistic ethnic religions of the globe with special focus on the pre-christian Hellenic Tradition. From 1990 till today he has given nearly 100 lectures, in Greece and abroad, on the hellenic religion, philosophy and ethos. In the summer solstice of 1998 he took part in the founding of The World Congress of Ethnic Religions (WCER) in Vilnius, Lithuania. He has submited numerous articles in greek and foreign magazines and journals and till today he has also written 18 books(16 of them on Ancient Greece) and 2 poetry collections.    ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟ ΟΝΤΩΣ ΟΝ Η πιο σημαντική  έννοια για εμάς τους ‘Ελληνες είναι το «’Οντως Ον», δηλαδή το αληθινό και όλο Ον. Το «’Οντως Ον» είναι αγέννητο και αιώνιο («ουκ έχει αρχήν, ουδέ τελευτήν»), μία  δεδομένη και άφθαρτη ολότητα που απλώς φιλοξενεί μέσα της μία ατελείωτη αλλαγή μορφών και καταστάσεων. Το «’Οντως Ον» είναι μοναδικό, ομοιογενές, ακίνητο, άπειρο και τέλειο. Τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά του δεν έρχονται σε σύγκρουση με το ότι αυτό είναι ποσοτικά δεδομένο και εξελισσόμενο στο εσωτερικό του. Το «’Οντως Ον» αποτελεί αξιωματικώς την εκάστοτε εικόνα της  απειροσύνης και τελειότητας, αφού τίποτε δεν υπάρχει έξω από αυτό ώστε, συγκερινόμενο, να κριθεί «πεπερασμένο» και ατελές». Εξαιτίας του ότι τίποπτε δεν υπάρχει έξω από το «’Οντως Ον» αυτό, επίσης αξιωματικώς, ταυτίζεται με  την Θεότητα. Εδώ εμείς οι ‘Ελληνες διαφέρουμε από τις λεγόμενες «αβρααμικές» θρησκείες (δηλαδή τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιαμισμό και τον Ισλαμισμό), που θέλουν τον δικό τους Θεό πριν και έξωα από το αληθινό και όλο Ον, το οποίο προσπαθούν βέβηλα να υποβιβάσουν σε «κτίσμα» και «πλάση». Κάθε τι που υπάρχει ή υφίσταται, βρίσκεται μέσα στο «’Οντως Ον» και μοιράζεται την δική του σταθερή και αναλλοίωτη Ουσία. Ο ΚΟΣΜΟΣ ‘Οσα τμήματα του όλου ‘Οντος διέπονται από ευταξία αποτελούν τον εκάστοτε «Κόσμο» (τα ελάχιστα υπόλοιπα αποτελούν τον «Τάρταρο», αμόρριζο του όρου «ταραχή», ο οποίος ωραία μυθολογείται ως «αδελφός» του «Κόσμου» με κοινό πατέρα το «Χάος», δηλαδήτην Ουσία που έχει ακόμα ακαθόριστες τις ποιότητες της). Εμείς οι ‘Ελληνες ορίζουμε τον «Κόσμο» ως τμήμα του απείρου ‘Οντος που έχει αποκτήσει αρμονία και  ομορφιά («άπειρον διαταγμένο και κεκοσμημένο»). «Κόσμος» στην αρχαιοελληνική γλώσσα σημαίνει κόσμημα, στολίδι. ‘Οπως ακριβώς και το «’Οντως Ον», ο «Κόσμος» είναι άφθαρτος και αγέννητος, έχει σχεδιάσει ο ίδιος την εσωτερική του τάξη και αποτελεί ένα λογικά οργανωμένο σύνολο. ‘Οπως και το «’Οντως Ον» έτσι και ο «Κόσμος» δεν είναι «προσωπο» αλλά πρώτος μερισμός του όλυ ‘Οντος. Για εμάς τους ‘Ελληνες, ο «Κόσμος» είναι στο σύνολό του ζωντανός και υλικός (ζώσα ύλη)  και αποτελείται από δύο επίπεδα ζωής που διαφέρουν μόνον στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινής Ουσίας. Το ένα  επίπεδο είναι ο άδηλος κόσμος της αφθαρσίας (δηλαδή των αθανάτων πραγμάτων που δεν έχουν αποκοπεί από το δημιουργικό  «‘Αίτιο» και χαρακτηρίζονται από αθανασία, απεραντοσύνη και γνώση) και το άλλο ο φανερωμένος κόσμος της φθαρτότητας (με όντα που έχουν αποκοπεί από το δημιουργικό  «Αίτιο» και χαρακτηρίζονται από θνητότητα, όψη και πεπερασμένη ή μηδενική γνώση). ΟΙ ΘΕΟΙ Οι Θεοί έχουν αναδυθεί από το όλο Ον με απλή πλήθυνση του εαυτού του σε επιμέρους οντότητες, γι’ αυτό και διατηρούν όλες του τις ιδιότητες, δηλαδή αθανασία, απεραντοσύνη και γνώση. ‘Εργο των Θεών είναι η εγκαθίδρυση και διατήρηση της συνοχής  και ευταξίας του εκάστοτε «Κόσμου». Οι αληθινοί, φυσικοί Θεοί είναι λοιπόν τέλεια και ταξιθετικά όντα που κατέχουν την αθανασία και την γνώση και διαποτίζοπυν απρόσκοπα όλον τον κόσμο, επιδρώντας επάνω του. Υποκείμενοι στη νομοτέλεια του κόσμου και πιστά υπηρετούντες τους νόμους του, οι Θεοί συμμετέχουν στην αειγενεσία, δηλαδή στην συνεχή σύνθεση και αποσύνθεσητωμ μορφών. Ως προς την φύση τους, οι αληθινοί, φυσικοί Θεοί είναι τέλειοι, αγαθοί, αθάνατοι, αμετάβλητοι, άπειροι, δίκαιοι, πάνσοφοι, αοώνιοι, απρόσωποι, άνευ γένους, συνεκτικοί, αιθέριοι στην ύλη τους και ικανοί να διαπερνούν την υπόλοιπη ύλη. Αυτονόητο είναι ότι αυτοί οι πραγματικοί, φυσικοί Θεοί, δεν «αποσύρονται», δεν «συνενώνονται σε ένα πρόσωπο», δεν «αντικαθίστανται», δεν «παύουν να υπάρχουν», ούτε και «νικώνται», σύμφωνα με τις ορέξεις ή τις προσδοκίες ασεβών θνητών ή οργανωμένων συστημάτων ασεβείας. ΤΑ ΘΝΗΤΑ ΟΝΤΑ Κάθε ζωντανό ον, δηλαδή κάθε τι που υπάρχει στον φανερωμένο κόσμο της φθαρτότητας, έχει σωματικά γεννηθεί. Το σώμα του δηλαδή έχει μία χρινική αφετηρίς άρα και  ένα  χρονικό τέλος, είναι συνεπώς φθαρτό και θνητό. Οι ιδιότητες της φθαρτότητας και της θνητότητας είναι άσχετες προς την ταχύτητα με την οποία εκδηλώνονται. ‘Ανθρωποι, ζώα, φυτά και πέτρες είναι μηδενός εξαιρουμένου φθαρτά ως προς το σώμα τους και άρα θνητά.  Ο θάνατος, για τον οποίο μιλάμε παρακάτω, διαλύει και διοχετεύει την σωματική  ύλη τους προς σύνθεση νέων μορφών και παράλληλα αποδίδει στα Αθάνατα την επίσης υλική ψυχική τους ποσότητα. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο  άνθρωπος είναι ένα βιολογικό είδος που συνδέεται ισχνά αλλά αμερότερα με την Θεότητα λόγω του ότι η Φύση έχει ενεργοποιήσει στον εγκέφαλό του τον Λόγο, καθιστώντας τον έτσι το μοναδικό από τα θνητά όντα που είναι ικανό για λογική και ασφαλή γνώση («μόνον των όντων επιστήμης της κατά λόγους δεκτικόν» κατά τον Σπεύσιππο). Ως έλ-λογο ον, ο άνθρωπος διαφοροποιείται από τα άλλα «πρωτεύοντα» βιολογικά είδη που κοινωνικοποιούνται βάσει των φυσικών νόμων στο ότι αυτός δημιουργεί σύνθετες κοινωνικέςσυλλογικότητες (από οικογένειες έως έθνη) και θετό δίκαιο και θεσμούς. Επίσης ως έλ-λογο ον, ο άνθρωπος δείχνει διαρκή περιέργεια στο να εξετερευνήσει και να κατανοήσει το είδος του και το περιβάλλον του, αλλά και κατασκευάζει και εφευρίσκει αδιάκοπα,αναπτύσσοντας ολοένα και πιο εξελιγμένα εργαλεία και δεξιότητες. Ο άνθρωπος παράγει λοιπόν δίκαιο, πολιτισμό και τεχνολογία. Η μεγαλύτερη κατάκτηση της Ελληνικής Θρησκείας και διαχρονικό δώρο προς την ανθρωπότητα είναι ο «Ανθρωπισμός», δηλαδή το σέβας  προς την ανθρώπινη  υπόσταση. Για εμάς τους ‘Ελλνηνες, ο άνθρωπος αποτελεί μία αυταξία, όλοι δε οι άνθρωποι θεωρούνται συγγενείς λόγο της κοινής τους έλλογης φύσης. Με την Θεότητα συνδέονται ωστόσο μόνον όσοι άνθρωποι ενεργοποιούν ηθικά την έλλογη φύση τους μέσω της Αρετής. Η ΖΩΗ Κάθε  όν στον άδηλο κόσμο της αφθαρσίας, από το ίδιο το «’Οντως Ον» έως τις πάμπολλες  πληυύνσεις του (Θεοί, κ.λ.π.), είναι αθάνατο, άρα αιώνια ζωντανό. Από την άλλη, κάθε ον του φανερωμένου κόσμου της φθαρτότητας, από τα πιο μεγάλα έως τα πιο μικρά, από τα ορατά έως τα μη ορατά από το ανθρώπινο μάτι, συμμετέχει μέσα από τον ατομικό βίο του στο εκεί φαινόμενο της ζωής. Ζωή στο επίπεδο του φανερωμένου κόσμου είναι συνεπώς το σύνολο των εντός αυτού βιοφυσιολογικών εκδηλώσεων. Η ζωή στο επίπεδο του φανερωμένου κόσμου στηρίζεται αποκλειστικά επάνω σε νόμους που έχει θέσει η Φύση, αναρίθμητους άκαμπτους, απαραβίαστους νόμους που παράλληλα έχουν με λεπτή ακρίβεια ρυθμιστεί. Αδιάκοπη ενέργεια της Φύσης είναι η μέσω των άκαμπτων νόμων της γέννηση, αύξηση, υποστήριξη και επαναδιάλυση (θάνατος) των επιμέρους θνητών όντων. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ Σκοπός («τέλος») του βίου των επιμέρους ότων είναι η διατήρηση και περαιτέρω τελειοποίση του όλου ‘Οντος. Ο όρος «τέλος» σημαίνει ολοκλήρωση, σκοπός, τελείωση, εκπλήρωση, έκβαση. Κατ’ εξαίρεση, σκοπός του βίου του έλλογου όντος (άνθρωπος) είναι η επιμέρους τελειοποίησή του («τελείωσις») με εργαλείο την ισχνή αλλά άμεση εγγύτητα του προς την Θεότητα μέσα του Λόγου. Για εμάς τους ‘Ελληνες, σκοπός του έλλογου όντος είναι να ατενίζει  την αλήθεια και ευταξία του «Κόσμου», να τις κατανοεί και να συντελεί σε αυτές μέσω της αγαθοπραξίας, όσο του επιτρέπει η θνητή, περιορισμένη φύση του. Αποτέλεσμα αυτού του έργου είναι η εξομοίωση με τους Θεούς, η ηθική λαμπρότητα και η τελειοποίηση της δικής μας φύσης μέσω ενός τέλειου βίου. Ο Σωκράτης είχε πει ότι σε όλα  του τα σημεία ο ανθρώπινος βίος πρέπει να μιμείται την ομορφιά και τελειότητα των αριστουργημάτων («του βίου καθάπερ αγάλματος πάντα τα μέρη καλά είναιδει»). Η ΑΡΕΤΗ Το εργαλείο για την ανθρώπινη τελείοτητα και ομοίωση προς τους Θεούς είναι η Αρετή, δηλαδή η συνειδητή και έμπρακτη τελείοτητα και υπεροχή. Αυτή η συνειδητή και έμπρακτη τελειότητα και υπεροχή επιτυγχάνεται όταν οι ιδιότητες των Θεών, που έχουν προηγουμένως κατανοηθεί από τον άνθρωπο, μεταφερθούν ως αξίες και ηθικά πρότυπα μέσα στον ανθρώπινο βίο προς διαρκή εφαρμογή. Ο φιλόσοφος του 15ου αιώνα Γεώργιος Γεμιστός-Πλήθων, στον οποίο χρωστά πολλά η Ελληνική Εθνική Θρησκεία για την επιβίωσή της μέχρι και σήμερα, έχει δώσει έναν πολύ καλό οροσμό της Αρετής με τα ακόλουθα λόγια: «Αρετή είναι η έξη μέσω της οποίας γινόμαστε αγαθεί. Αγαθό βεβαίως είναι στην πραγματικότητα μόνον  το Θείον, οι δε άνθρωποι γινόμαστε αγαθοί με το να το μιμούμαστε στα πλαίσια των ανθρώπινων δυνατοτήτων μας». Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Το κάθε τι στον φανερωμένο κόσμο της φθαρτότητας είναι επιμερισμένη σωματικότητα και ψυχική ύλη, όπως ακριβώς στον άδηλο κόσμο της αφθαρσίας το κάθε τι είναι επιμερισμένη Θεότητα. Εμείς οι ‘Ελληνες αντιμετωπίζουμε γαλήνια τον θάνατο ως έναν από τους πολλούς φυσικούς νόμους αυτού ακριβώς του φανερωμένου κόσμου της φθαρτότητας. Ο θάνατος υπηρετεί την εξέλιξη, ανανεώνοντας αδιάκοπα τις μορφές της φανερωμένης ζωής. Μόνον οι αδαείς αγωνιούν για το εάν ή όχι θα απωλέσουν το πρόσκαιρο όσο και ασήμαντο σύμπλεγμα χαρακτηριστικών προσωπικότητας που εκλαμβάνουν λανθασμένα ως «εαυτό». Σε συμπαντικό επίπεδο, η «απώλεια», η «ανυπαρξία» και όλοι οι ανάλογοι όροι, στερούνται νοήματος, αφού τίποτε μέσα στο Ον δεν μπορεί να «απωλεσθεί». Καμία απολύτως «απώλεια» δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε ένα δεδομένο και άφθαρτο σύνολο, το οποίο απλώς φιλοξενεί μέσα του μία ατελείωτη αλλαγή μορφών και καταστάσεων. Ο θάνατος διακόπτει απλώς έναν «βίο», διοχετεύει σε νέα χρήση την σωματικότητα και επιστρέφει στα Αθάνατα την ψυχική ύλη, ενώ η συνείδηση του όλου ‘Οντος εμπλουτίζεται με την ανάμνηση μιας ακόμα βιογραφίας. Αυτό που ζει στον ‘Αδη των Ελλήνων δεν είναι η πραγματική ψυχή των τεθνεώτων, αλλά η «σκια» της βιογραφίας τους, μία αποθήκευση στην συνείδηση του «’Οντως ‘Οντος», η οποία ανακαλείται μόνον όταν υπάρξει, από όμοια «εν ζωή»όντα, μία μνημόνευση με απόδοση τιμών ή με τελετή. Η ΨΥΧΗ Ψυχή είναι η αόρατη αιτία των βιοφυσιολογικών εκδηλώσεων,ή, με διαφορετικά λόγια, το  αιθέριο συνεκτικό στοιχείο των όντων του «φανερωμένου» κόσμου. Για εμάς η ψυχή είναι αθάνατη, συμπαντική και δεν υπάρχει περί αυτής καμία απολύτως εκκρεμότητα για το εάν ή όχι θα...... «σωθεί». «Φανερωμένη» απλώς στον κόσμο της φθαρτότητας με το να «ζωντανεύει» την βαριά ύλη των θνητών όντων, περνάει μετά τον βιολογικό «θάνατο» τους στην αφάνεια, επιστρέφοντας στα Αθάνατα έως ότου «φανερωθεί» ξανά και ξανά, αιώνια, για την διαιώνιση της ζωής αλλά και την ολοένα και μεγαλύτερη τελειοποίηση του όλου Όλου Όντος. Κάθε επιμέρους ον («πρόσωπο») του φανερωμένου κόσμου της φθαρτότητας, περιέχει μεγάλη ή μικρή, ισχυρή ή ισχνή, ποσότητα του κόσμου της αφθαρσίας. Όπως ήδη ειπώθηκε, η ολοένα και μεγαλύτερη τελειοποίηση του όλου Όντος εξυπηρετείται μέσω της τελειοποίησης των επιμέρους ψυχικών ποσοτήτων. Κάποιοι από εμάς πιστεύουν επιπροσθέτως ότι εντός των ελλόγων όντων η ψυχική ποσότητα αποκτά «προσωπικά» στοιχεία τα οποία διατηρεί όταν επίστρέφει στο επίπεδο των αφθάτων.