Ελληνική Ιερή Εβδομάδα - Hellenic Holy Week

Ελληνική Ιερή Εβδομάδα

Ελληνική Εθνική Θρησκεία και Τιμή

Τους αξίζει τους πρόγονούς μας !!!

Η Ελληνική Αυτοκρατορία κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους λίγες δεκαετίες  πριν κατακτηθεί  η Ελλάδα  από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. Από τα μέσα του 4ου αιώνα όταν το καθεστώς των Ρωμαίων έγκρινε των χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, και οι δοξασμένοι πρόγονοι μας περάσαν πολλές δυσκολίες, διωγμούς, φρικτά βασανιστήρια και γενοκτονίες.

Τέτοια βαρβαρότητα που λίγοι λαοί έχουν αντιμετωπίσει στην ιστορία τους.

Η πρόγονοι μας ηρωικά αντιστάθηκαν στον κατακτητή και τον εκβιασμό του να εγκαταλείψουν την πατρώα θρησκεία τους, των πολιτισμό τους και το "Ελληνικό Πνεύμα".

 Εκατοντάδες χιλιάδες ίσος και εκατομμύρια  'Ελληνες στα 1000 χρόνια αυτά δολοφονήθηκαν από τους χριστιανούς, επειδή δεν δέχτηκαν να αλλάξουν την θρησκεία τους, δηλαδή να γίνουν  Εβραίο - Χριστιανό - δούλοι - την - ολοκληρωμένη καταστροφή την γνωρίζομαι όλοι –

Μετά, το 1453 μ.Χ. άρχισε η μεγάλη κατάκτηση (400 χρόνια σκλαβιά) από τους Τούρκους με της γνωστές συνέπειες – βασανιστήρια, διωγμούς και γενοκτονίες –

Το 1821 άρχισε η επανάσταση για την ελευθερία της πατρίδας και την αναγεννήσει του Ελληνικού Έθνος.

Αγαπητοί φίλοι πιστεύω πώς είναι ιερό μας καθήκον να τιμηθούν όλοι οι πρόγονοι μας που θυσίασαν τα πάντα, με μια λαμπρή εορτή που θα κρατά μία εβδομάδα. Μία δική μας «Ελληνική Ιερή Εβδομάδα», που θα θυμόμαστε,θα τιμάμε και θα μνημονεύουμε τους προγόνους μας και της θυσίες τους.

Δηλαδή στους ναούς μας τα βράδια να γίνονται θρησκευτικές τελετές περίπου 30 λεπτά διαρκείας για περίπου μια (6 μέρες) εβδομάδα. Σε αυτές της τελετές θα αναφέρονται τα διάφορα γεγονότα με μια ιστορική σειρά. Με της κατάλληλες προσευχές, ύμνους και ότι άλω χρειάζεται.

Να μπορούμε εκείνη την εβδομάδα να ζήσουμε όλα αυτά που συνέβησαν στους προγόνους μας και την πατρίδα μας. Να ζήσουμε τον πόνο και την μαρτυρία τους!!!

Την 6τη μέρα η τελετή να αρχίσει στις 11-30 μ.μ. και να κράτησή 30 λεπτά. Δηλαδή στης 12 μ.μ. επίσημα να τελειών  το πένθος και την έβδομη (7η) μέρα ένα λεπτό π.μ.(αμέσως μετά τα μεσάνυχτα) αρχίζει η δοξολογία ελευθερίας και χαράς (30 λεπτά). Εκφράζονται ύμνοι και λόγια για την αρχή της επανάστασής για την ελευθερία της πατρίδας και του Ελληνικού λαού και για την αναγέννηση του «Ελληνικού Έθνους».

Η έβδομη (7η ) μέρα να είναι η συμβολική μέρα του ξεκίνημά της επανάστασής, δηλαδή 25η Μαρτίου.

Από μία μέρα, σε αυτήν την εβδομάδα οι ύμνοι και τα κείμενα των τελετών, να εξηγούν τα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα και των Ελληνισμό:
* ΕΠΙΣΗΣ...

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Ιερείς Εβδομάδας, την πρώτη Κυριακή που προηγείται της 25ης Μαρτίου δηλώνουμε την ημέρα αυτή ως Ελληνική Ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων .

Αυτή είναι η ημέρα που τιμούμε τη μνήμη όλων των Ελληνικών προγόνων μας, οι οποίοι αρνήθηκαν να ασπαστούν το Χριστιανισμό και γι 'αυτό είχαν βάναυσα βασανιστεί και δολοφονηθεί σε εκατοντάδες και χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια από τη χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το κατεστημένο της.

Τιμούμε τους προγόνους μας, οι οποίοι παρέμειναν πιστοί στον όρκο ... "Δόξα και τιμή σε θεούς και προγόνους".

Αμέσως μετά την κανονική Κυριακάτικη θρησκευτική τελετή το βράδυ, τα κεριά αναμμένα και τραγουδώντας ύμνους επαινώντας τους Θεούς μας για την δύναμή που προσέφεραν στους προγόνους μας σε αυτή την δοκιμασία, αλλά και με ύμνους προς τιμήν εκείνων που έχασαν τη ζωή τους κάνουμε πορεία γύρω από ναό μας ή το οικοδομικό τετράγωνο προς τιμήν τους.

* Τα αναμμένα κεριά συμβολίζουν τη δόξα της ζωής και τις ζωές εκείνων που χάθηκαν σε αυτή τη γενοκτονία. 

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Επειδή ο πολιτισμός αναμφίβολα αποτελεί βασικό παράγοντα της εξέλιξης του ανθρώπου και επειδή παραγωγός σημαντικού πολιτισμού είναι και η ελληνική αρχαιότητα,  και ποια είναι η ιδιαίτερη σχέση που συνέδεσε την κρατούσα -σήμερα- στη χώρα μας θρησκεία με τον αναφερθέντα πολιτισμό. Η έρευνα αυτή αποτελεί περίληψη περιλήψεων, λόγω της πληθώρας των γεγονότων και τον όγκο των διαθέσιμων στοιχείων. 

Ελληνικό Σύμβολο Ελευθερίας και Κατοχής.
Hellenic Symbol of Freedom and Occupation.

1 / Η μαύρη βάση μας θυμίζει την κατοχή της Ελλάδας από το 146 π.Χ. από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέχρι τα 320 μ.Χ. και μετά στην συνέχεια από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εως το 1453 μ.Χ. Μετά η Ελλάδα έμεινε υπό Τουρκικής κατοχής εως το 1821μ.Χ.

2 / Η βάση πάνω με χρυσό χρώμα μας θυμίζει την αρχή της «Ελευθερίας» της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού το 1821μ.Χ. από τους Οθωμανούς Τούρκους.

3 / Τα εννέα κεριά συμβολίζουν τα εννέα γράμματα στο ελληνικό αλφάβητο που γράφουν τη λέξη « Ελευθερία», από την κραυγή από τους ηρωικούς επαναστάτες «Ελευθερία ή Θάνατος!»

...........................................

1/ The bottom base in black reminds us of the occupation of Hellas from 146 B.C. by the Roman Empire until 320 A.D.

Then Greece and its former empire continued under the occupation of the Christian Eastern Roman Empire until its fall to the Ottoman Turks in 1453 A.D. Then Greece was occupied by the Ottoman Turks until 1821 A.D.

2/ The base above in gold colour reminds us of the beginning of the revolution for the "Freedom" of Hellas and the Hellenic people in 1821 A.D. from the Ottoman Turks.

3/ The nine candles symbolize the nine letters in the Hellenic alphabet spelling the word "Freedom - Ελευθερία", from the cry by the heroic revolutionaries' "Freedom or Death". 

.............................................................................................................

Την πρώτη μέρα (19 Μαρτίου )

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

Αγαπητοί φίλοι μου, καλός ήρθατε στην έναρξή της "Ελληνικής Ιερής Εβδομάδας".

Είμαστε εδώ όλοι μαζί για να θυμηθούμε, και να  ζήσουμε την αγωνία και τον πόνο τον προγονών μας. Επίσης να τιμήσουμε την μνήμη τους και την ανδρεία τους, που τόλμησαν να κάνουν την Υπέρτατη Θυσία για  Θεούς και προγόνους.

 Η Ελλάδα κατακτήθηκε   από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. δηλαδή από τα μέσα του 4ου αιώνα όταν το καθεστώς των Ρωμαίων έγκρινε των χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, και οι δοξασμένοι πρόγονοι μας περάσαν πολλές δυσκολίες, διωγμούς, φρικτά βασανιστήρια και γενοκτονίες σε όλη την αυτοκρατορία.

Τέτοια βαρβαρότητα που λίγοι λαοί έχουν αντιμετωπίσει στην ιστορία τους.

Η πρόγονοι μας ηρωικά αντιστάθηκαν στον κατακτητή και τον εκβιασμό του να εγκαταλείψουν την πατρώα θρησκεία τους, των πολιτισμό  και το "Ελληνικό Πνεύμα" τους.

{ Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος

είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.

Να καταστρέψεις τα βιβλία του,

την κουλτούρα του και την ιστορία του.

Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,

να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,

να επινοήσει μια νέα ιστορία.

Δεν θα χρειαστεί πολύ καιρός για να αρχίσει αυτό

το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.

Ο υπόλοιπος κόσμος γύρο του θα το ξεχάσει ακόμα γρηγορότερα.} 

Όλα αυτά και χειρότερα έπραξαν σε εμάς τους 'Ελληνες οι Χριστιανή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μόνο 3% με 5% από την πολύ σπουδαία αρχαία Ελληνική Γραμματεία κατάφερε να γλυτώσει από το πυρ των κατακτητών. Και  αυτά αγαπητοί μου 'Ελληνες είναι αρκετά για να ξανά ζωντανέψει ο περήφανος Ελληνικός Πολιτισμός, η ταυτότητά  μας και η λαμπρή Ελληνική Εθνική Θρησκεία μας.

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΠΟΔΟΎΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΣΤΟΥΣ ΡΩΜΑΊΟΥΣ 146 π.Χ.

Οι έριδες μεταξύ των επιγόνων του μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρξαν καταστροφικές και μετέβαλαν ολόκληρη την κραταία αυτοκρατορία και τη μητροπολιτική  Ελλάδα σε ένα τεράστιο πεδίο εμφυλίων συγκρούσεων.

Γύρω στο 220 π.Χ. εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι Ρωμαίοι, οι οποίοι επωφελήθηκαν  από τους εμφύλιους σπαραγμούς των Ελλήνων και υποδούλωσαν την Ελλάδα το έτος 146 π.Χ. Μετά χωρίς σημαντική αντίσταση επέκτειναν τις κατακτήσεις σε όλες τις χώρες της Μεσογείου και στην Ευρώπη.

Οι Ρωμαίοι έδειξαν στην Αθήνα μεγάλο σεβασμό για την ιστορία και τα ιερά της και της έδωσαν μια ξεχωριστή αυτονομία σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Θαύμαζαν τους ‘Ελληνες, υιοθέτησαν τους ίδιους θεούς,  και σαν κατακτητές δεν προσπάθησαν να επιβάλλουν τη δική τους διοίκηση στις ελληνικές πόλεις – κράτη, αλλά τις άφησαν να διατηρήσουν τους παραδοσιακούς θεσμούς τους.

Το 87 π.Χ. η Αθήνα επαναστάτησε εναντίον της Ρώμης για να αποκτήσει την ελευθερία της. Οι Ρωμαίοι έστειλαν στρατεύματα εναντίον της με το Ρωμαίο στρατηγό Σύλλα, που μετά από μακροχρόνια πολιορκία κατέλαβε την πόλη, την οποία κατάστρεψε ολοσχερώς, λεηλάτησε την Ακρόπολη, και κατάργησε την αυτονομία και την ελευθερία που της είχαν δώσει.

Το 66μ.Χ. ο αυτοκράτορας Νέρωνας επισκέφθηκε την Ελλάδα και γοητεύτηκε τόσο πολύ, που έδωσε στην επαρχία της Αχαΐας την ελευθερία της και την χαρακτήρισε «Ελεύθερη και Ατελή». Το έτος 67 μ.Χ. εγκαινίασε τα έργα διάνοιξης του Ισθμού της Κορίνθου.

Η Αθήνα άρχισε να γίνεται το πνευματικό κέντρο της αυτοκρατορίας κατά την εποχή του Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.), ο οποίος την επισκέφτηκε τρεις  φορές από θαυμασμό για τους φιλοσόφους της, τον πολιτισμό και τα ιερά της. Χρηματοδότησε την κατασκευή πολλών σχολείων και δημοσιών κτιρίων. Αποπεράτωσε το ναό του Ολυμπίου Διός. Κατασκεύασε υδραγωγείο και έχτισε βιβλιοθήκη. Κοντά στο ναό του Ολυμπίου Διός, κατασκεύασε  την Πύλη  του Αδριανού.Την ίδια εποχή ο πλούσιος Αθηναίος, Ηρώδης ο Αττικός, έχτισε δημόσια ιδρύματα, το Παναθηναϊκό στάδιο, το θέατρο και το Ωδείο στους πρόποδες της Ακρόπολης.

Επί εποχής Αντωνίνων (139 – 180 μ.Χ.), η Αθήνα ήταν το πνευματικό κέντρο όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά ολοκλήρου του τότε γνωστού κόσμου και είχε  ονομαστή για το πανεπιστήμιο της.

Εξελληνισμός της Ρώμης

Σε αυτό το μακρύ χρονικό διάστημα της Ρωμαϊκής κυριαρχίας οι ‘Ελληνες διατήρησαν τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, την παιδεία τους, τα ήθη και τα έθιμά τους, το δημιουργικό τους πνεύμα στην ανάπτυξη των επιστημών και των τεχνών, και διέδωσαν τον πολιτισμό τους στους Ρωμαίους, των οποίων υπήρξαν δάσκαλοι.

Οι Ρωμαίοι  προσπαθούσαν  με την εκπαίδευση να φθάσουν τους ‘Ελληνες, σπουδαίοι άντρες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έρχονταν στην ‘Ελλάδα για να σπουδάσουν, να αυξήσουν τις γνώσεις τους και να μάθουν την ελληνική γλώσσα.

Οι αυτοκράτορες και οι λόγιοι Ρωμαίοι θαύμαζαν τα εξαίρετα ελληνικά μνημεία, τους ναούς, τα αγάλματα, τα αγγεία και τα λοιπά έργα τέχνης. Δυστυχώς δεν περιορίστηκαν μόνο στο θαυμασμό, αλλά θέλησαν και να τα πάρουν, για να στολίσουν τη Ρώμη. Σήμερα πληθώρα έργων τέχνης του ελληνικού πολιτισμού κοσμούν μουσεία της Ιταλίας, που μεταφέρθηκαν εκεί τον καιρό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κυρίως από τους αυτοκράτορες Καλιγούλα και Νέρωνα.
Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής κατοχής, οι ‘Ελληνες συμμετείχαν με στρατό στους πολέμους που έκανε η Ρώμη εναντίον των εχθρών της.

Στη Ρώμη και σ’ όλη τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία – Μικρά Ασία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο και σ’ολα σχεδόν τα κράτη της Μεσογείου που την απάρτιζαν  -  τον πρώτο προ Χριστού αιώνα, είχαν ξεχάσει τη λατινική διάλεκτο και μιλούσαν σε όλα Ελληνικά.

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

Ο αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος και η Ιουλία Δόμνα στην ομιλία τους χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα αντί της λατινικής και η ελληνική έκφραση ήταν καταφανής σε όλες τις τέχνες και τα γράμματα. Ήταν μια ανεπίσημη μεταφορά της ελληνικής ζωής και σκέψης στη Ρώμη.
Όλο το συγγραφικό έργο του Μάρκου Αυρήλιου ήταν γραμμένο στην ελληνική γλώσσα.
Ο αυτοκράτορας Αδριανός ονομαζόταν δίγλωσσος, επειδή μιλούσε πιο πολύ την ελληνική γλώσσα από τη λατινική και χαρακτηρίστηκε  γραικύλος για την αγάπη του προς την Ελλάδα και την πίστη του στο δωδεκάθεο.

Επί εποχής του αυτοκράτορα Τραϊανού, όχι μόνο αυτός αλλά ακόμη και οι ζητιάνοι μιλούσαν ελληνικά.
Ο Βεσπασιανός μιλούσε Ελληνικά και ο γιος του ο Τίτος στιχουργούσε στα ελληνικά.
Ο Τιβέριος μιλούσε Ελληνικά και έγραψε ποιήματα στην ελληνική γλώσσα.
Ο Νέρωνας όχι μόνο θαύμαζε την Ελλάδα, αλλά μιλούσε πάντα Ελληνικά και προσπαθούσε να ελληνίζει.
Ο Στράβωνας (30 π.Χ. – 14μ.Χ.) γράφει ότι στην εποχή του η Ρώμη ήταν γεμάτη από ‘Ελληνες φιλοσόφους και είχε ελληνοποιηθεί τελείως.
Ο Οράτιος ο μεγάλος Λατίνος φιλόσοφος, έγραψε: « Η ηττηθείσα Ελλάς υπέταξε τον άγριο νικητή και εισήγαγε τις τέχνες στο αγροίκο Λάτιο».

Την λεγομένη εποχή του Χριστού στην Παλαιστίνη, Εβραίοι και Ρωμαίοι μιλούσαν και έγραφαν Ελληνικά και η Ιερουσαλήμ ήταν τελείως εξελληνισμένη.

Ο επίσκοπος Ευσέβιος Καισαρείας (275 – 339 μ.Χ.), βλέποντας όλη αυτή την κατάσταση και τυφλωμένος από το θρησκευτικό φανατισμό και το μισελληνισμό του, έπεισε τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ότι κινδύνευε η αυτοκρατορία να περιέλθει στα χέρια των Ελλήνων και αυτός να χάσει το θρόνο, ενώ ο ίδιος διέβλεπε ότι με τον Ελληνισμό το προσκήνιο ήταν αδύνατη η εξάπλωση της χριστιανικής πνευματικής πανούκλας, όπως την χαρακτήριζαν οι λόγιοι Ρωμαίοι.

Του τόνισε λοιπόν την ανάγκη να ληφθούν μέτρα κατά των Ελλήνων ειδωλολατρών για τη διάσωση της αυτοκρατορίας, αφού οι χριστιανοί ήταν μια σημαντική δύναμη, που μπορούσαν να προστατέψουν την εξουσία (την εποχή εκείνη δεν υπερέβαιναν το 5%).

Η συμφορά του Ελληνισμού άρχισε με το διάταγμα των Μεδιολάνων (Μιλάνου) περί – Ανεξιθρησκείας – το έτος 313 μ.Χ. από το Μεγάλο Κωνσταντίνο.
‘Όλες οι συγκρούσεις της εποχής ήταν ντυμένες με το θρησκευτικό μανδύα, ο οποίος παρουσίαζε σχίσματα και αιρέσεις τις οποίες ανέλαβε να τακτοποιήσει ο αυτοκράτορας και αργότερα η Ιερά Εξέταση.

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -
 Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -
ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Οι περισσότεροι Έλληνες μέσα από την παραπληροφόρηση τής εκκλησίας και της ανθελληνικής πολιτικής εξουσίας, αγνοούν παντελώς το τρόπο επιβολής του χριστιανισμού στην πατρίδα μας..
Αν τύχει και ρωτήσεις κανένα πιστό θα σου πει ότι οι "ειδωλολάτρες" Έλληνες έγιναν χριστιανοί με τον λόγο του Ιησού και με την διδασκαλία του Σαούλ!!

Αυτό είναι μεγάλο ψέμα γιατί ο χριστιανισμός αφού κοπτοράφτηκε απτις Εβραϊκές διαδόσεις κι επιβλήθηκε δια τής βίας στους Έλληνες και τους Ρωμαίους πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού τους ο οποίος -λένε- στάλθηκε για να σώσει τα πλάσματα του απτήν κατάρα του πατέρα του!!
Θα δούμε παρακάτω τα ιστορικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν όλη την αλήθεια..
Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι πολλά στοιχεία αποδείχνουν την άποψη είναι ότι ο Ιησούς είναι ένα μυθικό κατασκεύασμα του Ρωμαίου μαμόθρεφτου Αυτοκράτορα Βασιλιά Φλάβιου Βαλέριου Κωνσταντίνου που υπήρξε πατροκτόνος και συζυγοκτόνος κι ο οποίος διέταξε την Α' Οικουμενική Σύνοδο 325μ.Χ. προκειμένου να αποφασίσει και να κοπτοράψει στοιχεία των Εβραίων και να καθορίσει την Χριστιανική θρησκεία..

Τα παρακάτω είναι αυτοκρατορικά διατάγματα από την εποχή του Βυζαντίου με τα οποία δίνονται οδηγίες προς τους τοπικούς άρχοντες για το πως θα εξαλείψουν τους “Έλληνες”. Σαν Έλληνες θεωρούνται αυτοί που δεν ασπάστηκαν τον χριστιανισμό αλλά συνέχιζαν να εξασκούν την προγονική τους Ελληνική θρησκεία και να διαβάζουν και να μελετούν αρχαία κείμενα φιλοσόφων.
Εντύπωση προκαλεί η φράση “διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού“! Ο ορισμός του μίσους! Απολαύστε…:

“Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής θρησκείας. Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου”. (Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.)

“Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους της οικουμένης. Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτόν τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό“. (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11 : αυτοκράτωρ Κωνστάντιος Α’ προς Ταύρο. Έπαρχον του Πραιτωρίου, Δεκέμβριος 534 μ.Χ.)
Τέτοιου είδους πράξεις (λατρεία των ελλήνων θεών) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν(η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο των ιεροτάτων ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας) ενώ ο ιδιοκτήτης τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία”. (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.)”.

Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να αναζητούν σύμφωνα με το νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της Ελληνικής θρησκείας έτσι ώστε να μη συμβαίνουν, αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται. Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού. Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται. Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες, με τις οποίες οι προηγούμενοι βασιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την Ελληνική πλάνη, με τις οποίες προσπαθούσαν (οι προγενέστεροι χριστιανοί βασιλείς) να διασφαλίσουν την Ορθόδοξη πίστη. (Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3. Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού).

“Επειδή μερικοί συνελήφθησαν(αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας, αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας. Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών.

Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα. Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν(να ζητήσουν μόνοι τους δηλαδή το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής ούτε ακίνητης. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες. Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία(μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες.

Αν φανεί λοιπόν κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές. Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσα δε είναι μεγαλύτερα στην ηλικία θα πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους θείους (εβραιο-βιβλικούς) κανόνες.

Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά (αρχαίο-Ελληνική) πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών. Όσων δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν προσχήματα(προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έρθουν να βαφτιστούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά τους δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού είναι φανερό, ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη. Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες”. (Ιουστινιάνειος κώδικας 1.11.10).

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -
 Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

Σκυθόπολις,

(η σημερινή πόλη Μπετσηάν του Ισραήλ),

4ος αιώνας μχ γύρω στο 341.

 Στην αρχαία αυτή πόλη του δυτικού Ισραήλ

 λειτούργησε το πρώτο

στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταστροφής

 συνειδήσεων, το πρώτο "Άουσβιτς" της Ιστορίας. 

Για δύο δεκαετίες, καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής

 του βυζαντινού θρόνου απ' τον Κωνστάντιο το Β'

δευτερότοκο γιο του Κωνσταντίνου

η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης

και βασανισμού και θανάτωσης των Ελλήνων,

 όλων όσων αρνήθηκαν να ασπασθούν

 το δόγμα του χριστιανισμού. 

Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα

κατά της ανθρωπότητας, που συστηματικώς

απεκρύπτετο πάντοτε και εξακολουθεί

να αποκρύπτεται μέχρι και σήμερα,

 το διασώζει ο Ρωμαίος ιστορικός

 Αμμιανός Μαρκελλίνος, στο 19ο βιβλίο του έργου

του "Rerum Gestarum Libri XXXI". 

Μοναδική προηγηθείσα της παρούσης αναφορά

 στα περιγραφόμενα απ' τον Αμμιανό γεγονότα

 της Σκυθόπολης είναι εκείνη του Εμμανουήλ Ροΐδη,

που γράφει: 

Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία

 του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν.

"Αρκεί να κατηγορηθεί τις υπό κακόβουλου

κατασκόπου", ότι έφερε περί τον τράχηλο

 φυλακτήριον κατά του πυρετού ή

εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου,

 ίνα καταδικαστεί εις θάνατον

ως ειδωλολάτρης ή νεκρομάντις.

Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας

εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως

 και ηλικίας πολίται, ως οι μεν απέθνησκον

καθ' οδόν, οι δεν εν τοις δεσμωτηρίοις.

Οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν,

 απόκεντρον εν Παλαιστίνη πόλιν, όπου

 είχαν στηθεί τα βασανηστήρια και το σφαγείον.

Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά

τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος κτλ.

(Σημειώσεις εις την "Πάπισσαν 6-9 Ιωάνναν", σημ.200) 

Οργανωτής ένας εξολοθρευτής επίσκοπος 

Το σφαγείον της Σκυθόπολης υπήρξε επινόηση

ενός νοσηρού εγκεφάλου,

 του επισκόπου Αλεξάνδρειας Γεώργιου.

Σύμφωνα με τον Αμμιανό, "ο Γεώργιος

με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους

 των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας

κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας

τα πάντα"(Βιβλίον 17, κεφ 11). 

Είχε δε ανέλθει στον επισκοπικό θώκο εξοντώνοντας

 πολλούς ανθρώπους"(Βιβλίον 17, κεφ 11). 

Όμως οι Έλληνες ήσαν ακόμη η πλειοψηφία

των υπηκόων της αυτοκρατορίας,

κατείχαν μάλιστα όλες σχεδόν τις διοικητικές

 θέσεις των ρωμαϊκών επαρχιών.

Σκοπός του Γεώργιου ήταν η καθολική τους

 εξόντωση, η γενοκτονία, καθώς

εστέκοντο, ως αρνητές τους χριστιανισμού,

εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδιά

του, που δεν ήσαν άλλα απ' την απόλυτη επικράτηση

του δόγματος στην Ανατολή. 

Με πανουργία λοιπόν προσφέρθηκε να παίξει

 το ρόλο του υπερασπιστή του αυτοκράτορος,

 ζητώντας απ' αυτόν τη συνδρομή του,

για να καταπνίγει οποιαδήποτε συνωμοσία

εξυφαίνετο τάχα εναντίον του. 

Ο Κωνσταντίνος δέχθηκε και απέστειλε

στην Ανατολή τον αρχιγραμματέα της

Αυλής Παύλο, έναν επίσης επαγγελματία

 εξολοθρευτή, περιβόητο για τη

σκληρότητά του, αποκαλούμενο και "Τάρταρο". 

Αυτός και ο Γεώργιος σε συνεργασία οργάνωσαν

 το στρατόπεδο συγκέντρωσης

της Σκυθόπολης, μια πόλη της Παλαστίνης,

 έμοιαζε για δύο λόγους η πλέον

κατάλληλη από οποιαδήποτε άλλη,

"Ήταν η πλέον απομονωμένη και κυρίως

ευρίσκετο μεταξύ Αντιοχείας και Αλεξάνδρειας,

από τις οποίες προέρχεται

ο μεγαλύτερος αριθμός

 των κατηγορουμένων"(19,12). 

Οι κατηγορίες "επί εσχάτη προδοσία" σταδιακά

 άρχισαν να απαγγέλλονται

χωρίς προσχήματα εναντίον

 όλων των Ελλήνων.

Εχαρακτηρίζοντο ως υπονομευτές

 του αυτοκράτορος, σύμφωνα με το σχέδιο

 που είχαν καταστρώσει

κράτος και εκκλησία, με εκτελεστές τον Παύλο

και τον Γεώργιο. 

Στην τρίτη φάση του σχεδίου, απροκάλυπτα

 πλέον οδηγούνταν στη Σκυθόπολη

όλοι όσοι συλλαμβάνονταν επ'αυτοφόρω

να συνεχίζουν να διατηρούν κάποια

στοιχεία της παράδοσής τους.

"Έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα

φυλακτό κατά του ελώδους πυρετού ή άλλης

 ασθένειας, ή να κάθεται κοντά σε

τάφο (ειδωλολατρικό), για να κατηγορηθεί ότι

επικαλείται φαντάσματα και

δαίμονες και να θανατωθεί"(19,12, παρ.14) 

Θύματα απ' όλο τον Ελληνικό κόσμο. 

Ο τόπος αυτός των βασανιστηρίων

και του θανάτου πολύ γρήγορα έφτασε

 να δέχεται "άπιστους" όχι μόνο απ' την Ανατολή

αλλά από κάθε μέρος της

επικράτειας, "Απ' όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς

 ή απλοί πολίτες οδηγούνταν

αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη.

Μερικοί απ' το βάρος των αλυσίδων και την

ταλαιπωρία της φυλακής πέθαιναν

 πριν ακόμα δικαστούν"(19,12 παρ.7) 

Ελάχιστοι που γλύτωσαν την εκτέλεση είτε

διότι μεταγνώμησαν είτε διότι με

θάρρος και ψυχικό σθένος απέδειξαν

 την αθωότητά τους, οδηγήθηκαν στην

7-9 εξορία και κατασχέθηκαν οι περιουσίες τους. 

Τα κοινόβια των χριστιανών της εποχής

 ετρέφοντο αποκλειστικά από αυτές τις

κατασχέσεις. Μ' αυτές τις "επιεικείς" τιμωρίες

γλύτωσαν ύστερα από βασανιστήρια τον θάνατο

 ορισμένοι επιφανείς άνδρες, όπως ο Σιμπλίκιος,

 ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος και μερικοί ακόμη. 

Το ανθρωπόμορφο αυτό κτήνος, ο Παύλος,

διέθετε τόση εξουσία και δύναμη,

ώστε "με μια κίνηση του κεφαλιού του,

μ' ένα νεύμα του μόνο εξηρτάτο η ζωή

όλων όσον περπατούσαν στη γη"(19,12,παρ.13) 

Το παραπάνω απόσπασμα φανερώνει

την πρωτόγνωρη βαρβαρότητα που έζησε

ολόκληρος ο Ελληνικός

και Ελληνιστικός κόσμος.

Πρωτόγνωρη για την ανθρώπινη ιστορία

και σίγουρα μεγαλύτερη όλων όσες

μετέπειτα συνέβησαν. 

Άγνωστο παραμένει το πότε τελικώς

έκλεισαν τα σφαγεία της Σκυθόπολης.

Το πιθανότερο είναι να καταργήθηκαν

από τον Ιουλιανό το 361μχ. Ο όλεθρος όμως

και αφανισμός των πιο ζωντανών στοιχείων

 του Ελληνισμού ήταν πλέον γεγονός. 

Η Σκυθόπολις και τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν

εκεί επί 20 συνεχή έτη κατά τον 4ο μχ αιώνα,

αποτελούν μεγάλο σταθμό στην ιστορία του Ελληνικού

Έθνους, του Ελληνικού πολιτισμού αλλά και

 ορόσημο μεγάλο στην πνευματική

πορεία της ανθρωπότητας. Διότι αποκαλύπτουν

 τον τρόπο με τον οποίο επεβλήθη

ο χριστιανισμός στον Ελληνιστικό κόσμο

και την πραγματική αιτία που επήλθε ο Μεσαίωνας. 

Αποκαλύπτουν επίσης, γιατί τα μετέπειτα

αυτοκρατορικά διατάγματα,

που θεσμοθετούσαν την "επί ελληνισμώ"

 θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς

καμμιά αντίδραση ή εξέγερση, όπως χωρίς

καμμιά αντίσταση επήλθε και ο

αφανισμός των πόλεων της κυρίως Ελλάδος

από τον Αλάριχο σαράντα χρόνια

αργότερα. Μεγάλος αριθμός Ελλήνων-και σίγουρα

όλοι ήσαν υψηλού

πνευματικού, ηθικού αλλά

και οικονομικού επιπέδου-εξοντώθηκε. 

Τους εναπομείναντες, ο τρόμος και ο πανικός τους

οδήγησαν στο συμβιβασμό, με αποτέλεσμα

την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους

ταυτότητας. 

Αποκαλύπτουν πάλι, στην καλύτερη περίπτωση,

τη θλιβερή άγνοια ή τη δουλικότητα και,

 στη χειρότερη, τον ωμό ανθελληνισμό όσων σήμερα

εξακολουθούν, κωφεύοντας προς την Ιστορία,

να μιλούν για την "Ελληνικότητα

του Βυζαντίου" και για "ελληνοχριστιανικό πολιτισμό"

και να εμφανίζονται ως φορείς τους. 

Τα φώτα που πνεύματος έσβησαν σ' αυτούς

 τους ελεεινούς καιρούς, η εξόντωση

όμως των συνειδήσεων συνεχίζεται και σήμερα.

Η Ελλάδα ωστόσο, η ιδέα

Ελλάδα, αποδεικνύεται ότι παρέμεινε

και παραμένει αλώβητη, αλύγιστη

και αληθινή.

Στέκεται ως Λόγος πάνω απ' το Παράλογο,

ολοζώντανη ζει στο λογισμό

των διαλεχτών, στην συνείδηση

 των ελεύθερων ανθρώπων.  

Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές εκείνων

των Ρωμαιοβυζαντινών χρόνων

οι συνεχείς διώξεις και γενοκτονίες κατά

των Ελλήνων πήραν την ζωή 19.000.000+

Ελλήνων από τα 20.000.000 .

Λιγότεροι από 1.000.000 επέζησαν εφ΄ όσον μετά

βίας και τρόμου έσκυψαν κεφαλή

 προς το εβραιογενές θεό και το χριστιανικό του

δόγμα , όπου η κύρια εντολή αυτού ήταν και είναι : 

Λέγει ο Ιησούς Χριστός: *Όσο για τους εχθρούς μου,

 αυτούς που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους

φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου*.

*Κατά Λουκάν* (ΙΘ΄, 27) .

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

"ΕΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ ΠΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ " ...
ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ θα διαπραχτούν οι τρομακτικότεροι βανδαλισμοί κατά των αρχαίων ελληνικών μνημείων και έργων τέχνης με την επικράτηση του χριστιανισμού. Οι καταστροφές των κατακτητικών εκστρατειών και των πολεμικών συγκρούσεων από Πέρσες, Ρωμαίους, Φράγκους, Οθωμανούς είναι ασήμαντες αν συγκριθούν με τον αφανισμό ανεπιστρεπτί του σύσσωμου αρχαίου κόσμου στους πρώτους πέντε χριστιανικούς αιώνες. Πυρ και σίδηρος για τους αρχαίους ναούς και τα αγάλματα, για τα κλασσικά κείμενα και τις βιβλιοθήκες....ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΕΡΕΙΕΣ...ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ !
Ο αφανισμός της παλιάς θρησκείας φέρνει τον όλεθρο του αρχαίου πολιτισμού. Με εντολή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και της εκκλησίας, οι νεοπροσήλυτοι χριστιανοί συντρίβουν με σφύρες ή πυρπολούν έργα τέχνης, γκρεμίζουν μνημεία, ρίχνουν στο χυτήριο τα χρυσά και αργυρά καλλιτεχνήματα.
Και ηχούσε πάνω από τα ιερά των Ελλήνων και την βασανισμένη Γαία η βροντερή φωνή των χριστιανών τράγων σπέρνοντας τρόμο και απόγνωση στις ψυχές των προγόνων μας :
<<Τα αγάλματα να πελεκηθούν όπως τα δέντρα στο δάσος . Λέγει Κύριος Σαβαώθ: " ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ , ΓΙΑ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΟΛΟΤΕΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ".... Δεν θα καταστραφούν μόνο τα αγάλματα σας αλλά και οι θεοί σας. Ο βασιλιάς Ιωσίας αναλαμβάνει εκστρατεία αφα­νισμού των αλλόθρησκων λατρευτικών συμ­βόλων. ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ...ΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ...ΚΟΒΕΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΑΛΣΗ...ΘΕΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ...
ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ >>.....ξεφωνίζει εβραιοθεοπάλαβος Ησαϊας...και οι όμοιοί του βάρβαροι αιμοσταγείς "άγιοι" αφήνουν πίσω τους ματωμένα συγγράματα , αποκαλώντας τα "Κατά Ελλήνων"...
ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΜΟΝΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΜΑΡΙ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ , ΠΡΟΣΚΥΝΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΑΙΜΟΒΟΡΟ ΘΕΟ , ΧΛΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΏΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ...

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΜΝΟΣ ΝΥΚΤΟΣ
θυμίαμα δαυλοί.

Την Νύκτα, την γενέτειρα των Θεών, αλλά και των ανθρώπων θα εξυμνήσω’
η Νυξ είναι η γένεσις των πάντων, που και Κύπριδα ας την αποκαλέσουμε.
‘Ακουσε μακάρια Θεά, φωτερό σκτοτάδι, αστεροφώτιστη’
που χαίρεσαι με την ησυχία και την πολύυπνη ηρεμία’
εύφρόσυνη, τερπνή, φιλάγρυπνε, μητέρα των ονείρων,
ληθομέριμνη κι απαλή, που φέρνεις ανάπαυση από τους κόπους’
υπνοδότειρα, φίλη πάντων, που ελαύνεις τους ίππους σου, φωτερή σκοτεινά,
που κατέχεις το ήμιση του τέλους, που είσαι χθόνια, αλλά και πάλιν ουράνια’
εγκύκλια, που παίζεις με τις καταδιώξεις των αερόβιων οντοτήτων,
εσύ που στέλνεις το φως κάτω από την γη και πάλιν φεύγεις
στον ‘Αδη’ καθώς τα πάντα κυβερνά η φοβερή ανάγκη.
Τώρα εσέ, μακάρια, καλώ, πολυόλβια, σ’όλους ποθητή,
εύαπάντητη, ακούγοντας των λόγων την ικετευτική φωνή,
είθε να έλθεις εύμενής, και ν’αποδιώχνεις τους νυχτογέννητους φόβους.


ΤΕΛΟΣ  της πρώτης μέρας

.........................................................................................................................


 

Την δεύτερή μέρα (20 Μαρτίου)

Ο σκοταδισμός πρυτάνευσε, και η απίμαχη σκηνή αφαιρέθηκε. Ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και ο παραλογισμός επερίσχυσαν της γνώσης, της λογικής και της τέχνης και η Ελλάδα και ο Ελληνικός κόσμος στις αρχές της τρίτης χιλιετίας  σέρνεται θριαμβευτικά στο νέο Μεσαίωνα.

Την άνοιξη του έτους 415 μ.Χ., στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, η Εκκλησία των αγίων δολοφόνων διέπραξε ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά του πνεύματος και του Ελληνισμού, παρόμοιο του οποίου δεν έχει να επίδειξή η παγκόσμια ιστορία. Το έγκλημα αυτό είναι η κατακρεούργηση της Ελληνίδας φιλοσόφου Υπατίας, κόρη του αστρονόμου και μαθηματικού Θέωνα.

Μανέ ο ραγιάς τα σύντριψε τα σίδερα,
ζωή! Ο Τεχνίτης έκραξε,αλαλάζεις Νίκη!
φύγαμε τότε και τρυπώσαμε
μες’στην ερήμων τις μονιές και γίναμε οι λύκοι.
Και τώρα κάθε που απαντήσουμε
την Υπατία την άτρομη ιδεά την αστρομάτα,
τη σφάζουμε, τη χιλιοκομματιάζουμε,
και – ω λύσσα! – τα κομμάτια της τα ρίχνουμε στη στράτα.

μας υπενθυμίζει οι ποιητής...

 Η φιλόσοφος Υπατία ήταν ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής της. ‘Ένα βράδυ, καθώς επέστρεφε στο σπίτι της από το Σπουδαστήριο όπου δίδασκε ελληνική φιλοσοφία, φανατισμένοι καλόγεροι της ερήμου, καθοδηγούμενοι από το διάκονο Πέτρο που ήταν το πρωτοπαλίκαρο του πατριάρχη Κυρίλλου, την έσυραν έξω από την αμαξά της και την οδήγησαν μέσα στην πατριαρχική  Εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ της Αλεξάνδρειας. Οι αποκτηνωμένοι ρασοφόροι προσπάθησαν να την βιάσουν, της ξέσκισαν τα ρούχα, της έσπασαν τα κόκαλα, την έγδαραν με κογχύλια, και την κατακρεούργησαν κόβοντάς την σε μικρά κομμάτια, τα οποία περιέφεραν στους δρόμους της πόλης. Αφού ικανοποίησαν τα άγρια ένστκτά τους, πέταξαν τα κομμάτια της σε μια μεγάλη φωτιά, που άναψαν στη θέση Κυναρών της Αλεξάνδρειας, μαζί με τα συγγράμματα της, και τα έκαψαν κάτω  από τις ενθουσιώδεις ιαχές των φανατισμένων υπανθρώπων χριστιανών και των αιμοχαρών θηρίων, των καλόγερων.

Κατ’εκείνον δε τον καιρό πήραν εντολή από τον Κύριλλο οι Αλεξανδρινοί «Παραβολάνοι» με ξερά κλαδιά να κάψουν την Υπατία την περιβόητη φιλόσοφο.   (Μαλάλας – Χρονογραφία – Λόγος Δ)

Αιτία της άγριας δολοφονίας ήταν το γεγονός ότι η φιλόσοφος και μαθηματικός Υπατία δίδασκε ελληνική φιλοσοφία και ότι η Ελλάδα είναι πανταχού παρούσα. Κανένα από τα δίποδα κτήνη της δολοφονίας της δεν τιμωρήθηκε. Η ιστορία αγνόησε σκόπιμα τη σεπτή φιλόσοφο και η μνησίκακη θρησκεία μέχρι σήμερα δεν έχει ζητήσει συγγνώμη για το έγκλημα της, ούτε έχει πει έστω και μια λέξη συμπαθείας για τη μάρτυρα φιλόσοφο.

Μετά το φρικτώδη θάνατο της Υπατίας, ο Κύριλλος ανακηρύχθηκε άγιος, και ονομάστηκε Θεϊκός – Ιερός – Μακάριος – Θεσπέσιος – Θερμός εραστής της αλήθειας – Νικηφόρος – Σοφός και Δάσκαλος (Πατριάρχης Φώτιος – Βιβλιοθήκη).

Η Εκκλησία της Ελλάδας, προκλητική όπως πάντα αυτόν το θηριόψυχο Κύριλλο, που τον βρίζουν όλοι οι ιστορικοί, τον ανακήρυξε μεγάλο άγιο, για να φυλάει τους αμνήμονες και πάσχοντες από ιστορική αφασία ‘Ελληνες! Προβληματίζομαι, αν η μνήμη των Ελλήνων είναι άρρωστη ή κοιμάται βαθιά. Η Θεά Μνημοσύνη, μητέρα της έμπνευσης και των τεχνών, εγκατέλειψε τη χώρα που τη γέννησε και ντροπιασμένη αποσύρθηκε στη σκοτεινότερη γωνιά της Λήθης!

Η εβραιοχριστιανική Εκκλησία κήρυξε το έτος 1998 έτος του Κυρίλλου Αλεξανδρείας. (Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, εγκύκλιος 1^η Ιανουαρίου 1998 αρ. Πρωτοκόλλου 795). Δεν υπήρξε καμία αντίδραση κατά της απόφασης αυτής από κανένα ‘Ελληνα που να ξέρει δυο αράδες γράμματα! Ο Κύριλλος γράφει : Κύριλλου αγιότατου επισκόπου...
‘Ολη η Παλαια Διαθήκη είναι θεόπνευστη  και ωφέλιμη... ο Θεός δια του πανσόφου Μωυσή προστάχθηκε νόμος και παραγγέλνει – Μη έχεις άλλους θεούς πλήν εμού...Στα όρη τα ψηλά και στους λόφους και υποκάτω παντός δένδρου δάσους, κατασκάψτε τους βωμούς αυτών και συντρίψτε τις (λατρευτικές) στήλες αυτών. Κατακόψετε τα (ιερά) άλση τους και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακάψτε με πυρ και αφανίστε το όνομα αυτών εκ του τόπου εκείνου (Γ’ Σύνοδος κατά Νεστορίου – Επιστολή Κυρίλλου προς Ακάκιο). Επομένος τα εγκλήματα κατά της Ελλάδας τα έκαναν οι Χριστιανοί εφαρμόζοντας τις εντολές του θεού τους.

Η Εκκλησία, εχθρικότατη κατά της Ελλάδας και προκλητικότατη όπως πάντα, γιορτάζει δυο φορές το χρόνο τον κακούργο άγιο Κύριλλο (18/1 και 9/6), και παρά την προκλητικότατά της δεν κατάφερε να διεγείρει έστω και στο ελάχιστο την ιστορική μνήμη των Ελληνών!
Η Εκκλησία επέβαλλε τον απόλυτο πνευματικό ευνουχισμό των ελλήνων και οι ‘Ελληνες κοιμούνται ευτυχείς πάνω στις πληγές της ιστορίας τους και στα συντρίμμια των ελληνικών ιερών των προγόνων τους!

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους

.

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΜΝΟΣ ΚΡΟΝΟΥ
θυμίαμα στύρακα.

‘Αειθαλής είσαι, πατέρα των Θεών αλλά και των ανθρώπων,
ποικιλόβουλε, αμίαντε, μεγαλοδύναμε, ‘αλκιμε Τιτάνα,
συ που δαπανάς τα πάντα κι ίδιος πάλι τα αυξάνεις,
που έχεις άρρηκτους δεσμούς μέσα στον απέραντο κόσμο’
του αιώνος παγγενήτορα Κρόνε, ποικιλόγλωσσε Κρόνε’
βλαστέ της Γαίας και του αστερόεντος  Ουρανού’
είσαι γέννηση, ανάπτυξη, μείωση, σύζυγε της Ρέας, σεμνέ Προμηθέα,
που κατοικείς σε όλα τα μέρη του κόσμου, γενάρχη,
κυκλοσκεπτόμενε, άριστε’ ακούγοντας την ικετήρια φωνή μου
είθε να στέλνεις πάντοτε άμεμπτο τέλος εύδαίμονος βιου.

ΤΕΛΟΣ της δεύτερης μέρας

.............................................................................................................................

Την τρίτη  μέρα (21 Μαρτίου) *

Κάτω από την κυριαρχία των αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρώμης του Θεοδοσίου 379-395 και του Ιουστινιανού 527-565 φροντίσανε για τα μεγαλειώδη ανθελληνικά Νομοθετήματα και μ΄ αυτά την αυξανόμενη καταπίεση της Ελληνικής θρησκείας. Μεγαλοπρεπή αριστουργήματα κτιριακών οικοδομημάτων καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε εκκλησίες και οι τελετουργίες των αρχαίων απαγορεύτηκαν Παρά τούτων των διαπιστώσεων και γεγονότων οι αγώνες επιβιώσανε και επί των χριστιανικών χρόνων μέχρι το 393 μετά Χριστών
Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Τον Φεβρουάριο του 380 καθιέρωσε τον «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και υπέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία τον χριστιανισμό. Συγκάλεσε το 381 τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο για να αποβάλει τους αιρετικούς και να ρυθμίσει τις διάφορες ενδοεκκλησιαστικές έριδες. Υπό του Θεοδοσίου εγκαινιασθείς διωγμός εναντίον των αιρετικών επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ανατολής. Όλες οι εκκλησίες και όλα τα ιερά κτήματα δόθηκαν στους ορθοδόξους, απαγόρευσε στους αιρετικούς να κατέχουν πολιτικά αξιώματα, πολλούς από αυτούς τους έστειλε στην εξορία.

Επίσης εστράφη με φανατισμό εναντίον των επιμενόντων στην αρχαιοελληνική λατρεία, προέβηκε ακόμα περαιτέρω μεταξύ άλλων και στην κατάργηση των ολυμπιακών αγώνων και γενικά πανελλήνιων αγώνων, ως υποθάλποντων αυτήν την λατρεία. Οι φανατικοί χριστιανοί αφού έλαβαν θάρρος και αποθρασύνθηκαν από τη στάση του αυτοκράτορα, προέβησαν στην κατεδάφιση πολλών αρχαίων ναών. Μεταξύ άλλων κατεστράφη τότε ο περίφημος ναός του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια, ο περικαλλής ναός στην Απαμεία και πολλοί άλλοι. Κατ΄ αυτόν τον τρόπον θριάμβευσε επί της εποχής του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός επί των Ελλήνων εθνικών, και των αλλιώς σκεπτόμενων και επίσης η Ορθοδοξία επί των αιρετικών, έτσι που ανακηρύχτηκε από την εκκλησία ως Θεοδόσιος ο Μέγας.

324 Ο Κωνσταντίνος συντρίβει τον ανταγωνιστή του Λικίνιο και ανακηρύσσει τον Χριστιανισμό μόνη επίσημη λατρεία της Αυτοκρατορίας. Λεηλατεί το Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνος κοντά στην Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του. Στο ιερό όρος Άθως εξαπολύεται μέγας διωγμός κατά των Εθνικών και καταστρέφονται όλα τα εκεί ελληνικά Ιερά.

326 Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο Κωνσταντίνος εκθεμελιώνει το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας και χρησιμοποιεί τους κίονές του για κατασκευή εκκλησιών. Επίσης, καταστρέφει τον Ναό της Θεάς Αφροδίτης επάνω στον υποτιθέμενο τάφο του ραβί Τζεσουά, αλλά και άλλους Ναούς της ιδίας Θεάς όπως λ.χ. στην Άφακα Λιβάνου, την Μάμβρη, την Φοινίκη και την Βααλβέκ (Ηλιόπολη), και αυτές οι καταστροφές είναι βεβαίως μόνον όσες ομολογεί ο βιογράφος του Ευσέβιος.

335 Εγκαίνια της Εκκλησίας του. «Αγίου Τάφου», ο οποίος κτίσθηκε στη θέση του Ναού της Θεάς Αφροδίτης που ο Κωνσταντίνος κατέστρεψε το 326 – 327, και για τον διάκοσμό του λεηλατούνται όλα σχεδόν τα Εθνικά Ιερά της Παλαιστίνης και της Μικράς Ασίας. Με ειδικό αυτοκρατορικό διάταγμα σταυρώνονται ως τάχα… υπαίτιοι της κακής συγκομιδής εκείνου του έτους (…) όλοι οι «μάγοι και μάντεις», και ανάμεσά τους μαρτυρεί ο Νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος εξ Απαμείας, μαθητής του Ιαμβλίχου.

355 Στους «Αποστολικούς Κανόνες», συνταχθέντες εκείνη ακριβώς την εποχή, διαβάζουμε τα εξής ανατριχιαστικά:
«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες συγγραφές, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών;
Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού.
Αν επιθυμείς τραγούδια έχεις τους Ψαλμούς, αν επιθυμείς αρχαίες γενεαλογίες έχεις την Γένεση, αν νομικά βιβλία και επιταγές, έχεις τον ένδοξο Θείο Νόμο. Γι’ αυτό απόφευγε με επιμονή κάθε εθνικό και διαβολικό βιβλίο».

356 Κοινό έδικτο του Κωνσταντίου και του Κώνσταντος («Προς τον Φλάβιο Ταύρο, Έπαρχο του Πραιτωρίου»), την 20η Φεβρουαρίου ή κατ’ άλλους την 1η Δεκεμβρίου του έτους αυτού, διατάσσει την απομάκρυνση του Βωμού της Θεάς Victoria – Νίκης από την αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου (η Θεά αποτελούσε από την εποχή του Διοκλητιανού. τμήμα της ανωτάτης Τριάδος -Jupiter, Hercules, Victoria- του Πανθέου των Εθνικών), το σφράγισμα των Εθνικών Ιερών και την κατάσχεση των περιουσιών τους, καθώς και την θανάτωση δι’ αποκεφαλισμού όλων όσων ασκούν (ή και απλώς… ανέχονται !) την Παραδοσιακή Λατρεία

365 Έδικτο της 17ης Νοεμβρίου απαγορεύει στους Εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες. Άπειροι σωροί βιβλίων, όλα τους λογοτεχνικά, φιλοσοφικά κι επιστημονικά ελληνικά συγγράμματα -και όχι.. «εγχειρίδια μαγείας», όπως ήθελε η διαστροφή των ιεροεξεταστών- καίγονται στις πλατείες των αστικών κέντρων, ενώ μέσα στα πλήθη των διωκομένων Ελληνικώς θρησκευόμενων («ειδωλολατρών» κατά τους χριστισανούς), βρίσκονται όλοι σχεδόν οι εναπομείναντες αξιωματούχοι του Ιουλιανού, που είτε καθαιρούνται, όπως λ.χ. ο γνωστός Καίσαρ Σαλλούστιος (συγγραφεύς της θαυμαστής πολυθεϊστικής θεολογικής επιτομής «Περί των Θεών και του Κόσμου», ο οποίος και είχε επίσης προτρέψει τον Ιουλιανό στη θέσπιση της απολύτου ανεξιθρησκείας), είτε ρίχνονται στις φυλακές και οι πιο άτυχοι από αυτούς καίγονται ζωντανοί, αποκεφαλίζονται, ή στραγγαλίζονται μετά από φρικτά βασανιστήρια με την κατηγορία, φυσικά, της… «ασκήσεως μαγείας» (!), όπως λ.χ. ο ιατρός Ορειβάσιος, ο φιλόσοφος Σιμωνίδης που τον έκαψαν ζωντανό (στην πρώτη ιστορικά χριστιανική καύση, πολύ πριν τα περιβόητα «auto da fe» των παπικών), ο αρχιερεύς των Εθνικών Ναών της Τρωάδος κα πρώην χριστιανός επίσκοπος Πηγάσιος, κ.ά

373 Επαναλαμβάνεται η απαγόρευση των μαντικών πρακτικών και της Αστρολογίας, και πρωτοχρησιμοποιείται ο απαξιωτικός όρος «pagani» (παγανιστές, άνθρωποι της υπαίθρου) για μείωση των Εθνικών. Εφεξής, οι Εθνικοί δεν θ’ αναφέρονται πλέον στα έδικτα των αυτοκρατόρων ως «gentiles» ή «ethnici», αλλά με τον απαξιωτικό όρο «pagani» με τον οποίο το θράσος των χριστιανών προσπαθεί να παρουσιάσει τον Εθνισμό ως τάχα σύμφυρμα δεισιδαιμονικών αντιλήψεων αμόρφωτων χωριατών «.gentiles quos vulgo paganos vocamus» («Θεοδοσιανός Κώδιξ» 16. 3. 46).

380 Στις 27 Φεβρουαρίου, ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής. Όλοι οι μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται στο εξής «σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και τυφλοί». Ο επίσκοπος Μεδιολάνου Αμβρόσιος εξουσιοδοτείται να καταστρέψει όλους τους Ναούς των Εθνικών και να κτίσει επάνω στα θεμέλιά τους εκκλησίες. Οι αρχηγοί μερικών γοτθικών φυλών βαπτίζονται χριστιανοί. Καθοδηγούμενος από το μισαλλόδοξο ιερατείο, ο χριστιανικός όχλος επιτίθεται στο ελληνικό Ιερό της Ελευσίνος, το βεβηλώνει και απειλεί να λυντσάρει τους ιερείς Νεστόριο και Πρίσκο. Ο 95χρονος Ιεροφάντης Νεστόριος, γεμάτος θλίψη και αγανάκτηση, ανακοινώνει το οριστικό τέλος των πανάρχαιων Ελευσινίων Μυστηρίων και την απαρχή της επί γής βασιλείας του πνευματικού σκότους. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος αποκαλεί σε διάταγμά του «παράφρονες» όλους όσους διαφωνούν με το χριστιανικό δόγμα της Αγίας Τριάδος και απαγορεύει κάθε διαφωνία με τις θελήσεις της Εκκλησίας.

389 Κηρύσσεται εκτός νόμου κάθε μη χριστιανική μέθοδος χρονολογήσεως. Πλήθη μοναχών της ερήμου εισβάλουν στις πόλεις της Μέσης Ανατολής και καταστρέφουν με μανία αγάλματα, βωμούς και Ιερά, λυντσάρουν Εθνικούς και καίνε Βιβλιοθήκες. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος κινητοποιεί τον φανατισμένο χριστιανικό όχλο για να κάνει μεγάλους διωγμούς κατά των Εθνικών. Μετατρέπει σε εκκλησία τον Ναό του Θεού Διονύσου, πυρπολεί το Μιθραίο και καταστρέφει τον Ναό του Διός.
392 Νέος μεγάλος διωγμός κατά των Εθνικών σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Σβήνουν τα Μυστήρια της Σαμοθράκης μετά από κατασφαγή των ιερέων και όλων των θρησκευτών από απόσπασμα «διωγμιτών» που αποβιβάσθηκε στο νησί. Καταστροφή του Μαντείου του Άμμωνος Διός στην Άφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων «κυλούν ρυάκια αίματος», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Λιβάνιος. Στην Κύπρο, ο εβραϊκής καταγωγής επίσκοπος («Άγιος» και αυτός !) Επιφάνειος και ο «Άγιος» Τύχων εκχριστιανίζουν μαζικά και με την απειλή του φασγάνου και της πυράς χιλιάδες Εθνικούς και καταστρέφουν όλα τα Ιερά της νήσου. Παύουν οριστικά τα κυπριακά Μυστήρια της Αφροδίτης.

Το σχετικό διάταγμα του Θεοδοσίου δηλώνει κυνικά: «όποιος δεν υπακούσει στον πατέρα Επιφάνειο δεν έχει θέση πάνω στο νησί». Στις μεσανατολικές πόλεις Πέτρα, Αερόπολη, Ράφια, Γάζα και Βααλβέκ (Ηλιόπολη) ξεσπούν απελπισμένες εξεγέρσεις των Εθνικών κατά των διωγμητών, των χριστιανών οχλοκρατών και των μοναχών ροπαλοφόρων. Στην πόλη Σούφες της Β. Αφρικής, 60 χριστιανοί πληρώνουν με τη ζωή τους την προσπάθειά τους να γκρεμίσουν το εκεί άγαλμα του Ηρακλέους. Στη Γαλατία σφάζονται όλοι οι ιερείς και κατάσχονται οι περιουσίες όλων των Εθνικών Ναών που στη συνέχεια πυρπολούνται κι εκθεμελιώνονται.

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΜΝΟΣ ΠΡΩΤΕΩΣ
θυμίαμα στύρακα.

Τον Πρωτέα επικαλούμαι, που κατέχει τις κλείδες του πόντου,
τον πρωτογέννητο, αυτόν που φανέρωσε τις αρχές όλης της φύσεως,
αλλάσσοντας την ιερήν ύλη με πολύμορφες  ιδέες,
πάντιμος, πολύβουλος, που γνωρίζει καλά τα παρόντα,
και όσα έγιναν πριν, αλλά κι όσα πρόκειται να γίνουν ύστερα’
διότι αυτός, κατέχοντας τα πάντα, μεταμορφώνεται όσο κανείς άλλος
από τους αθάνατους, όσοι έχουν την έδρα του φωτεινού  Ολύμπου
και τον πόντο και την γαία κι όσοι πετούν στον αέρα’
διότι τα πάντα στον Πρωτέα η πρώτη φύσις εγκατέθεσε.
Άλλά, συ πατέρα, έλα στους μύστες με όσιες προνοήσεις,
πέμποντας στα έργα τους εσθλό τέλος ενός πλήρους βίου.


ΤΕΛΟΣ της τρίτης μέρας
....................................................................................................

Τετάρτη μέρα (22 Μαρτίου)ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΜΝΟΣ ΓΑΙΑΣ
θυμίαμα όλοι οι σπόροι εκτός από κουκιά και αρώματα.

Γαια Θεά, μητέρα των μακάρων και των θνητών ανθρώπων,
των πάντων τροφέ, των πάντων δώτειρα και ολέτειρα, τελεσφόρα,
αυξάνεις το θάλος, φέρεις τους καρπούς κι αφθονείς με τις καλές ώρες,
έδρα του αθάνατου κόσμου είσαι, πολυποίκιλη Κόρη,
που με ωδίνες λοχείας κυοφορείς τον πολυειδή καρπό’
πάντοτε ίδια, πολυσέβαστε, βαθύστερνη, ολβιόμοιρη,
που χαίρεσαι με τα ηδύπνοα φυτά, πολυάνθεμη θεότητα’
ομβροχαρής, γύρο απ’ την οποία πολυδαίδαλος κόσμος άστρων
περιστρέφεται σύμφωνα με την αέναη φύση και τα ισχυρά ρεύματα.
Αλλά μακάρια Θεά, είθε να αυξάνεις τους πολυγηθείς καρπούς,
έχοντας ευμενή καρδιά, μαζί με την ευκρασία των εποχών.

ΤΕΛΟΣ της τετάρτης μέρας
.................................................................................................

 

Πέμπτη μέρα (23 Μαρτίου)
ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

850-860 μ.ν.χ.
Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με τη φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και «άγιος» «Νίκων ο μετανοείτε». Ο Νίκων έχτισε τις πόρτες των εκκλησιών πολύ χαμηλές, ώστε όταν εισέρχονταν μέσα οι «νεοφώτιστοι» Λάκωνες να σκύβουν το κεφάλι τους. Έτσι στα μέσα του 9ου αιώνα παύει και η τελευταία λατρεία Ελλήνων θεών στην ίδια τη χώρα που γεννήθηκε.

Όπως είδαμε στον παραπάνω εξαιρετικά περιληπτικό χρονολογικό πίνακα, η χριστιανική θρησκεία αντιμετώπισε με μεγάλο φόβο και μίσος το ελεύθερο ελληνικό πνεύμα, για έναν απλό λόγο: βασιζόμενη στην αρχή του «πίστευε και μη ερεύνα» θεωρεί οτιδήποτε πέραν της δικής της ιδεολογίας «σατανικό» και καταδικαστέο (συνήθως σε θάνατο. Η «ιερά εξέταση» σταμάτησε δια νόμου μόλις το 1850).

Κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο για τους Έλληνες, που είχαν έμφυτα τα στοιχεία της αναζήτησης και του προβληματισμού. Ήταν επομένως απειλή για τους εκφραστές της θρησκείας της «αγάπης». Με δικαιολογία λοιπόν τον εκχριστιανισμό τους, κατέστρεψαν έναν πολιτισμό ανώτερο από κάθε άποψη. Έναν πολιτισμό, που έθεσε τις βάσεις της επιστημονικής σκέψης, της καλλιτεχνικής αναζήτησης και ενός ιδεώδους που δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι ζώο με προκαθορισμένη μοίρα, αλλά ένα ον νοήμον, ικανό να εξελιχθεί ελεύθερα και να μεγαλουργήσει, χωρίς το φόβο κανενός εξωσυμπαντικού «θεού».

Η καταγραφή αυτή μπορεί μεν να αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ του 324 και του 860 (536 έτη!), όπου έγινε και το μεγαλύτερο μέρος των διωγμών και εγκλημάτων κατά των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος, οι σποραδικές όμως καταστροφές και διώξεις του ελληνικού πολιτισμού συνεχίστηκαν.

Το 1729 μ.Χ. όταν ο Γάλλος αβάς Φουρμόν κατέστρεψε εκ θεμελίων την αρχαία Σπάρτη, την Τροιζήνα και την Ερμιόνη) και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Φυσικά τίποτα και ποτέ δε δημοσιοποιείται και κανείς ασφαλώς δεν τιμωρείται για τις πράξεις αυτές. Όπως πάντα, άλλωστε, αφού αρωγός των βαρβαρικών αυτών ενεργειών είναι, τις περισσότερες φορές, ο κρατικός μηχανισμός, δια των υπουργείων του και άλλων οργανισμών !!

Για του λόγου το ασφαλές, αναφέρω μόνο το υπουργείο «Πολιτισμού», το οποίο ελέγχει κατά το δοκούν τις αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλά και το υπουργείο «α-Παιδείας» που εντελώς απροκάλυπτα έχει ως συμπλήρωμα του τίτλου του «και Θρησκευμάτων»! Ερωτώ κάθε νοήμονα πολίτη αυτού του τόπου που λέγεται Ελλάδα και που έχει στο κρανίο του έστω μερικά ίχνη φαιάς ουσίας, πώς ανέχεται ακόμη να τον «δουλεύουν» έτσι άγρια και ξεδιάντροπα από κοινού Πολιτεία και «εκκλησία»;

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΜΝΟΣ ΝΙΚΗΣ
θυμίαμα μάννα.

Την παντοδύναμη Νίκη καλώ, την πολυπόθητη στούς θνητούς,
που μόνη αυτή καταλύει των θνητών την εναγώνια ορμή
και την αλγεινή διχοστασία στις μάχες μεταξύ των αντιπάλων,
στους πολέμους κρίνοντας για τα έργα που φέρνουν το τρόπαιο,
και σ’ όσα  τυχόν εφορμάς φέρνεις γλυκύτατο καύχημα’
διότι επικρατείς των πάντων και της κάθε έριδας το σπουδαίο  κλέος,
στην λαμπρή Νίκη εναπόκειται, με θριάμβους εορταζόμενο.
Αλλά, μακάρια, είθε να έλθεις περιπόθητη με βλέμμα φαιδρό,
φέροντας πάντοτε άριστο τέλος στα ευδόκιμα έργα.  

ΤΕΛΟΣ της πέμπτης μέρας

.................................................................................................................................................

 

Έκτη μέρα (24 Μαρτίου)


ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ

Είναι γνωστόν, πως κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, οι ρασοφόροι λειτούργησαν ως πέμπτη φάλαγγα, καλλιεργώντας είτε κλίμα ηττοπάθειας -αντιτιθέμενοι στην ένωση των Εκκλησιών- λέγοντας πως «είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει», είτε ερχόμενοι και σε απευθείας συνομιλίες με τους Οθωμανούς.

Τις προδοσίες των ρασοφόρων, προσπαθεί μέχρι και σήμερα η Εκκλησία να καλύψει με το παραμυθάκι της ξεχασμένης Κερκόπορτας (λες και επρόκειτο για μια απλή πόρτα που έκλεινε με ένα απλό πόμολο που δεν ασφάλισε καλά).

Βεβαίως, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ακόμη κι αν παρακάμψουμε το γεγονός, πως τουλάχιστον 30.000 ρασοφόροι «πέρδονταν κι έθρεφαν πρωκτό» (κατά την έκφραση του Δημήτρη Λιαντίνη) στα πάμπολλα μοναστήρια και τις εκκλησιές της περιοχής της Κωνσταντινούπολης (μόνο εντός της πόλεως υπήρχαν, όπως λέγεται, 300 μοναστήρια με 10.000 καλόγερους, ενώ διάφορες αναφορές και εκτιμήσεις ανεβάζουν τον συνολικό αριθμό έως και 300.000), όταν την ίδια στιγμή, την άμυνα της πόλης προσπαθούσαν να κρατήσουν μετά βίας 10.000 άνδρες, απέναντι στους 150.000 περίπου Οθωμανούς πολιορκητές, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και να παραγνωρίσουμε το γεγονός πως στο πλάι των ρασοφόρων αυτών συντάχθηκαν και πολλοί κοσμικοί, που βλέποντας το τέλος να πλησιάζει προσπάθησαν να περισώσουν ότι μπορούσαν.

Η Κερκόπορτα -που αξίζει να σημειωθεί ότι χρησιμοποιούνταν κυρίως από μοναχούς-, ότι κι αν συνέβη, δεν απέφερε το αποφασιστικό πλήγμα στην ήδη παραπαίουσα Κωνσταντινούπολη. Στην πραγματικότητα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε πάψει εκ των πραγμάτων να υφίσταται, αρκετά χρόνια πριν, και είχε περιοριστεί στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης. Οι Οθωμανοί είχαν ήδη κατακυριεύσει την άλλοτε κραταιά αυτοκρατορία και το μόνο που έμενε ήταν η χαριστική βολή· το κερασάκι στην τούρτα: Η τυπική κατάληψη της πρωτεύουσας. Και λέμε τυπική, γιατί ουσιαστικά η Κωνσταντινούπολη είχε υποταχθεί, όταν πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον Σουλτάνο. Η Κωνσταντινούπολη έπαψε να έχει τον έλεγχο των Στενών, απ’ την στιγμή που οι Τούρκοι ευθαρσώς έχτισαν δίπλα στην Πόλη, στον Βόσπορο, το κάστρο «Ρούμελη Χισάρ» και φορολογούσαν τα διερχόμενα πλοία.

Η Κερκόπορτα (που παρεμπιπτόντως, δεν μνημονεύεται ούτε στο χρονικό του Φραντζή, ούτε του Μπαρμπάρο), είτε «ξεχάστηκε» ανοικτή, είτε -το πιθανότερον- την άνοιξαν κάποιοι από μέσα, δεν συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάληψη της πόλης. Άλλωστε οι Τούρκοι είχαν ήδη σκαρφαλώσει στα μισογκρεμισμένα τείχη και εισέβαλαν στην πόλη. Επέφερε όμως ένα άλλο πλήγμα: Συνέβαλε στον εγκλωβισμό και στην παρεμπόδιση διαφυγής των αλλοφρονούντων κατοίκων. Όχι όλων βέβαια, γιατί πολλοί -και κυρίως οι ανθενωτικοί- κλειστήκαν στις εκκλησιές και το άβουλο και φανατισμένο θρησκευτικά πλήθος έψελνε μοιρολατρικά «Κύριε ελέησον» και περίμενε βοήθεια απ’ τον …;ουρανό. Το άνοιγμα της Κερκόπορτας όμως, εξυπηρετούσε έναν πολύ πιο ουσιαστικό σκοπό. Το Κοράνι προβλέπει την προστασία των «απίστων» κατοίκων μιας πόλης που παραδίδονται οικειοθελώς. Εκεί λοιπόν θα πρέπει να αναζητηθούν τα βασικά κίνητρα αυτών που άνοιξαν την Κερκόπορτα, είτε ρασοφόρων, είτε κοσμικών, είτε και των δυο μαζί. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η περιοχή όπου βρίσκονταν η Κερκόπορτα -όπως και αρκετές ακόμη- δεν πειράχτηκε απ’ τους Τούρκους.

Τα παραπάνω ενισχύει κι ένα έγγραφο που φέρει τον τίτλο «Η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως» και το οποίο συνέταξε η Θεοδώρα Φραντζή, κόρη του πρωτοβεστιάριου του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, Γεωργίου Φραντζή. Η Θεοδώρα Φραντζή ήταν σύζυγος του στρατιωτικού σύμβολου του αυτοκράτορα, Εδουάρδου Ντε Ριστόν. Το έγγραφο εκδόθηκε στην Αγγλία το 1454, όπου είχαν καταφύγει και οι δύο μετά την Άλωση. Στο έγγραφο αυτό, περιγράφεται, μεταξύ άλλων και μια περίπτωση συνδιαλλαγής ρασοφόρων και κοσμικών με τον εκπρόσωπο του Μωάμεθ Β’ του Πορθητή, Ρεσίτ Πασά της Ανδριανούπολης, λίγες ημέρες πριν την κατάληψη της πόλης. Οι συναντήσεις γινόταν -κρυφά και νύχτα φυσικά- στο μοναστήρι της Αγίας Ευθυμίας και κατά τύχην υπέπεσαν στην αντίληψη του Εδουάρδου Ντε Ριστόν. Από πλευράς των ρασοφόρων, στις διαπραγματεύσεις αυτές έλαβε μέρος ο ιεροκήρυκας της Αγίας Σοφίας, Ιωάσαφ, κι από πλευράς των κοσμικών ο Μέγας Δούκας Λεόντιος και ο αρχιναύαρχος Νεόφυτος.

Παρατίθεται ο διάλογος μεταξύ των δωσίλογων και του Ρεσίτ Πασά, έτσι όπως διασώθηκε και δημοσιεύθηκε («Δαυλός», Μάρτιος 1993):

Μέγας Δούκας Λεόντιος: Πρέπει να είμαστε εξασφαλισμένοι απ’ όλες τις πλευρές πασά μου. Εσείς ζητάτε όρκους, ενέχυρα κι ομήρους, χωρίς να προσφέρετε τίποτε.

Ρεσίτ Πασάς: Ο αρχηγός των πιστών, ο Μωάμεθ, όσο εξαρτάται απ’ αυτόν, επιθυμεί να μην χυθεί το αίμα των υπηκόων του, καθώς και των Ναζωραίων, γιατί έτσι μας προστάζουν τα ιερά μας βιβλία που γράφουν: «Αιχμαλωσία στους άπιστους και θάνατος στους αποστάτες». Με έστειλε λοιπόν να συνθηκολογήσουμε μαζί σας, όχι γιατί αμφιβάλλει πως ο Αλλάχ θα του παραδώσει την Κωνσταντινούπολη, αλλά γιατί θέλει να χαθούν όσο γίνεται λιγότεροι άνθρωποι για την απόκτησή της.

Ιωάσαφ: Αυτό μπορεί να γίνει! Να πεις όμως στον σουλτάνο σου, ότι αν θεωρεί ότι μπορεί να καταλάβει την πόλη πολεμώντας, κάνει λάθος. Θα πρέπει να ρίξει στην μάχη όλον τον στρατό του κι ολάκερο το πυροβολικό. Και τότε πάλι, μα τους Άγιους Αναργύρους, δεν είναι σίγουρο πως θα νικήσει.

Ρεσίτ Πασάς: Σας ακούω λοιπόν. Πέστε μας τις προτάσεις σας.

Ιωάσαφ: Δεν είναι καθόλου δύσκολο να θυμηθείτε όσα θ’ ακούσετε και να τα πείτε στον αφέντη σας. Πρώτον, οι δέκα κυριότερες εκκλησίες και η Αγία Σοφία να μείνουν στους χριστιανούς, καθώς και όλα τα μοναστήρια με τις περιουσίες και τα εισοδήματά τους. Δεύτερον, ζητούμε εγγυήσεις ζωής, προσώπων, ιδιοκτησίας, οικιών, γαιών, υπηρεσιών και όλων εκείνων, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται μέσα σ’ αυτό το έγγραφο που σας παραδίδω. Και τρίτον, οι χριστιανοί που θα σωθούν, να μην υποχρεωθούν ν’ αλλάξουν τρόπο ντυσίματος και να έχουν δικαίωμα να καβαλάνε σε άλογο. Επίσης να μην καταπιέζονται θρησκευτικά.

Οι συναντήσεις αυτές γνωστοποιήθηκαν στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, αλλά αποφάσισε να μην τους συλλάβει, μέχρι να μάθει την απάντηση του Μωάμεθ Β’. Στην επόμενη συνάντηση, τον λόγο πήρε πρώτος ο Ρεσίτ Πασάς:

Ρεσίτ Πασάς: Σας αναγγέλλουμε, ότι σύμφωνα με όσα είπαμε στην τελευταία μας συνάντηση, οι σύντροφοί μου κι εγώ ήρθαμε σε επαφή με τον σεβαστό μας σουλτάνο στην Ανδριανούπολη …;

Ιωάσαφ: Ελπίζω ότι η απάντηση του σουλτάνου θα είναι ευχάριστη για όλους. Ο κίνδυνος αυτών των συναντήσεων, είναι πολύ μεγάλος για εμάς. Εσείς δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτε. Κι αν η διαπραγμάτευση αποτύχει, εμείς θα έχουμε πάντα τον φόβο, μήπως και μαθευτούν αυτά που συζητάμε, ενώ εσείς θα πάρετε αμοιβή από τον κύριό σας, γι’ αυτήν σας την αποστολή.

Ρεσίτ Πασάς: Οι όροι του σουλτάνου είναι ευνοϊκοί για όλους, εκτός κι αν, παρά την απελπιστική σας θέση, φανείτε άνθρωποι παράλογοι.

Ιωάσαφ: Η θέση μας βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Και δεν ήρθαμε εδώ για ν’ ακούσουμε απειλές. Προχώρα σε παρακαλώ στην απάντηση. Έχε όμως υπόψιν σου, ότι όποιες κι αν είναι οι συνέπειες αυτών των νυχτερινών μας συναντήσεων, είναι η τελευταία φορά που μαζευόμαστε εδώ.

Ρεσίτ Πασάς: Για την πρώτη πρόταση, δηλαδή για τις δέκα εκκλησιές και τα μοναστήρια, καθώς και για τις εκκλησιαστικές περιουσίες, ο σουλτάνος λέει «ναι», σας τα παραχωρεί. Για την δεύτερη, λέει «ναι»· σαν εγγύηση ορκίζεται στον άγιο μας νόμο. Για την τρίτη, λέει «μερικώς ναι», γιατί οι μουφτήδες δεν συμφωνούν να ιππεύουν οι χριστιανοί σε άλογα. Διέταξε να εξαιρεθούν αυτοί που θα του παραδώσουν την πόλη.
Με το τέλος της συνάντησης, συνελήφθησαν όλοι οι συνωμότες και οδηγήθηκαν στον αυτοκράτορα. Ο αρχηγός της συνωμοσίας, Ιωάσαφ, όχι μόνο δεν αρνήθηκε την ενοχή του, αλλά καυχήθηκε για την προδοσία του, αιτιολογώντας την πως προτίμησε να σώσει την Εκκλησία «απ’ τους Άζυμους (Καθολικούς) και την βδελυρά ένωση», ακόμη κι αν γι’ αυτό θα έπρεπε να βάλει «τέλος στην ύπαρξη αυτής της αυτοκρατορίας».

Θεωρώντας ότι η πτώση και κατάκτηση της Πόλης είναι μοιραία κι αναπόφευκτη, λέει καταλήγοντας: «Τι χρειάζονται λοιπόν οι υπεκφυγές; Ότι είναι να γίνει, ας γίνει».

Ο Παλαιολόγος του απάντησε, επικαλούμενος την προδοσία του Ιούδα: «Αφού ήταν θέλημα Θεού, να σταυρωθεί η Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, τότε καλά έκανε ο Ισκαριώτης και τον πρόδωσε. Άρα σε ερωτώ: Ο Ιούδας είναι συγχωρητέος;».

Ο Ιωάσαφ, μπροστά σ’ αυτό το επιχείρημα, προτίμησε να απαντήσει με την γνωστή ξύλινη και υπεκφεύγουσα εκκλησιαστική γλώσσα, λέγοντας: «Πεθαίνω, μαχόμενος κατά της ένωσης των Εκκλησιών. Σήμερα με κρίνεις εσύ. Αύριο ο Θεός θα δικάσει εσένα».

Φτάνουμε λοιπόν στις μέρες, όπου η Εκκλησία, εντελώς υποκριτικά και με θράσος χιλίων καρδιναλίων κι άλλων τόσων πιθήκων, «θρηνεί» τον «μαρμαρωμένο βασιλιά» που κάποτε θ’ αναστηθεί και θα ξαναπάρει την Πόλη που οι ίδιοι οι ρασοφόροι έκαναν τα πάντα για να πέσει στα χέρια των Τούρκων (ας μην ξεχνάμε την αλησμόνητη ρήση του πατριάρχη Γεννάδιου, που έβγαινε στους δρόμους και καταριόταν τον Παλαιολόγο, μόλις έπεσε η Πόλη: «Δεν βλέπετε ότι η Ορθοδοξία εθριάμβευσεν; Από του νυν, ουδέν πλέον φοβείται»), όπως κι έκαναν τα πάντα για να μην φύγει απ’ τα χέρια τους (βλέπε αφορισμούς και προδοσίες).

Είναι αληθινά θαυμαστό, τι σχιζοφρενικές καταστάσεις μπορεί πράγματι να δημιουργήσει η περίφημη ελληνορθόδοξη «παράδοση». Ας μην ξεχνάμε, πως την έλευση του ίδιου άγγελου Κυρίου, που σύμφωνα και πάλι με την ελληνορθόδοξη «παράδοση», παρέλαβε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τον μαρμάρωσε, μέχρι την μεγάλη ώρα που θα επέστρεφε και πάλι για να ξαναπάρει την Πόλη (τι ανοησίες που ήταν και είναι διατεθειμένος να πιστέψει ο κόσμος …Wink, «προφήτευαν» οι ανθενωτικοί ρασοφόροι και πριν την Άλωση. Μόνο που θα ερχόταν για διαφορετικό σκοπό: Να καθαιρέσει τον Παλαιολόγο και να ορίσει άλλον αυτοκράτορα -προφανώς ανθενωτικό. Ως τέτοιο «θείο» σημάδι μάλιστα, ερμήνευσαν μια έκλειψη σελήνης που συνέβη την 23η Μαΐου 1453, σπέρνοντας τον πανικό και ενισχύοντας τις υπονομευτικές ενέργειες.

Αλλά μιας και έγινε -αναπόφευκτα- η αναφορά στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, θα ήταν σκόπιμο να ληφθούν υπόψιν και κάποιες παράμετροι -λιγότερο γνωστές- που αφορούν τον θάνατό του. Γνωρίζουμε σήμερα -από το χρονικό του Γεωργίου Φραντζή-, πως ο Παλαιολόγος έπεσε ηρωικώς μαχόμενος κι όταν αναγνωρίσθηκε απ’ τους Τούρκους το πτώμα του από τους χρυσούς δικέφαλους αετούς που κοσμούσαν τα πέδιλά του, αποκεφαλίστηκε και το μεν κεφάλι εστάλη ως τρόπαιο σε περιφορά στις οθωμανικές κτήσεις, ενώ το σώμα του παραδόθηκε στους χριστιανούς για να ταφεί με βασιλικές τιμές. Το ερώτημα που αμέσως προκύπτει, είναι: Που ‘ν ‘το; Που είναι ο τάφος του; Γιατί απ’ την στιγμή που οι ίδιοι οι Οθωμανοί παρέδωσαν όπως λέγεται το σώμα του, δεν υπήρχε κανέναν λόγος να τον θάψουν κάπου κρυφά. Εκτός κι αν το εξαφάνισαν οι ανθενωτικοί. Αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν θα είχε διασωθεί από μαρτυρίες αυτός ο τόπος; Αντ’ αυτού γίνεται βομβαρδισμός ανοησιών περί «μαρμαρωμένου βασιλιά» (κάποιοι αιθεροβάμονες παραμυθατζήδες μάλιστα, επικαλούνται σήμερα μέχρι και μαρτυρίες Τούρκων, οι οποίοι λένε ότι γνωρίζουν που βρίσκεται ο «μαρμαρωμένος βασιλιάς» [υπονοείται κάπου στα υπόγεια της Αγιάς Σοφιάς]). Ο Ενετός γιατρός, Νικολό Μπαρμπάρο, γράφει πως «Για τον αυτοκράτορα κανένας δεν μπόρεσε να μάθει ποτέ είδηση για τις πράξεις του. Ούτε ζωντανός βρέθηκε κι ούτε νεκρός, αλλά μερικοί λένε ότι τον είδαν ανάμεσα στα πτώματα των σκοτωμένων». Μήπως θα πρέπει να αξιολογηθούν καλύτερα και οι εκδοχές που αναφέρονται σε τουλάχιστον τρία χρονογραφήματα (του επίσκοπου Σαμουήλ, του Αρμένιου Αβραάμ απ’ την Άγκυρα και του Νικολά της Τούκια) που σύμφωνα μ’ αυτές, ο Παλαιολόγος δεν σκοτώθηκε στην μάχη, αλλά τις κρίσιμες στιγμές, κατέφυγε σε πλοίο και διέφυγε; Άλλωστε, η εικόνα που προκύπτει από τα περισσότερα χρονικά, είναι ότι αυτοί που αντιστάθηκαν περισσότερο ήταν οι Γενουάτες μισθοφόροι (αν και ο αρχηγός τους Τζιοβάνι Τζιουστινιάνι, εγκατέλειψε κι αυτός την μάχη δύο ημέρες πριν την Άλωση), παρά οι ίδιοι οι Βυζαντινοί. Όλα αυτά στην κρίση του καθενός…;

ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΤΑ ΠΡΟΝΌΜΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΆΡΧΗ

Έχουμε την εντύπωση ότι στην τουρκοκρατία υπήρχαν οι κακοί Τούρκοι, που διοικούσαν, βασάνιζαν, σκότωναν και λήστευαν τους ‘Ελληνες, αρπάζοντας τα υπάρχοντα τους και δεν έδιναν λογαριασμό σε κανέναν. Πραγματικά οι Τούρκοι έκαναν όλα αυτά τα αίσχη και χειρότερα ακόμη, πάντα όμως με τις ευλογίες, τις υποδείξεις και τη συνεργασία της χριστιανικής Εκκλησίας, η οποία αμέτρητες φορές ήταν πολύ σκληρότερη και πιο απάνθρωπη από τους Τούρκους.

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, ο σουλτάνος παρέδωσε στον πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο το κείμενο των προνομίων, το οποίο καθόριζε με μεγάλη ακρίβεια τις σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων, τη μορφή διοίκησης, την ανεξιθρησκεία, τις εξουσίες του κλήρου και την χωρίς περιορισμούς εκπαίδευση των Ελλήνων με αποκλειστική ευθύνη του Πατριάρχη.

Εδώ κάνουμε μια πολύ σύντομη αναφορά στις κυριότερες διατάξεις των προνομίων.

* Οι Εβραίοι και χριστιανοί δικαιούνται να ζουν σε μουσουλμανική χώρα, απολαμβάνοντας προστασίας τιμής, ζωής και περιουσίας, να εξασκούν ελευθέρως τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, να ζουν με τους πνευματικούς αρχηγούς τους, να πολιτεύονται μεταξύ τους κατά τους ιδιαιτέρους νόμους τους, να είναι οργανωμένοι σε ιδαιτέρες κοινότητες, υπό τον όρον να πληρώνουν αυτοί τον κεφαλικόν φόρο, να συμπεριφέρονται απέναντι των μουσουλμάνων σαν κατώτεροι προς τον ανώτερων τους, να μη φέρουν όπλα, να μην ιππεύουν άλογο, να μη ντύνονται με πολυτελείς ενδυμασίες, να μην κατοικούν σε οικίες που μπορούν να παραβληθούν κατά την επίδειξη προς τας οικίας των μουσουλμάνων.

* Το μόνον λοιπόν διακριτικό των εθνικοτήτων του Ισλάμ είναι η θρησκεία, γιατί στη θρησκεία δεν περιλαμβάνεται η πατρίδα, όμως, στην Εκκλησία περιλανβάνεται η Πολιτεία.

* Οι ‘Ελληνες τους οποίους οι μεν Φράγκοι ονομάζουν Γραικούς, εμείς Ρωμαίους, ήταν παλαιοτέρα πολύ ένδοξος λαός, ονομαζόμενος από εμάς Γιουνάν από τους ‘Ιωνες. Με το όνομα Ρωμαίους εννοούμε τους ορθοδόξους εκείνους, οι οποίοι μιλάνε Ελληνικά και θεωρούν τους εαυτούς τους ότι κατάγονται από αρχαίους ‘Ελληνες. Η φυλή των χριστιανών περιλαμβάνει και αυτούς.

* Κάθε εκβιασμός των χριστιανών και των ιουδαίων για να ασπαστούν το Ισλάμ ρητά απαγορεύεται. Η θρησκεία δεν επιβάλλεται, η αληθινή οδός διακρίνεται πολύ καθαρά από την πλανημένη... οι οπαδοί του Ευαγγελίου θα δικάζουν σύμφωνα με αυτό... οι χριστιανοί και Ιουδαίοι θα δικάζονται από τους ιερείς τους σύμφωνα με τις διατάξεις της φωτεινής και φωτοβόλου βίβλου.

* Οι δήθεν βάρβαροι Τούρκοι σέβονται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων, ενώ οι οπαδοί της θρησκείας της αγάπης δεν σεβάστηκαν τίποτα, ούτε ανθρώπους ούτε ιερά και κατάσφαξαν τους ‘Ελληνες, έκαψαν τα βιβλία τους και γκρέμισαν τα ιερά τους.

Τα προνόμια είναι ιερά για τους ισλαμιστές, γιατί έχει θέσει πάνω σε αυτά το τίμιο χέρι του ο Προφήτης.
Το Ισλάμ αναγνωρίζει την ορθόδοξη ελληνική Εκκλησία, όπως υπάρχει, χωρίς να έχει το παραμικρό δικαίωμα να επεμβαίνει σε θρησκευτιά θέματα, λατρευτικά ή την εσωτερική διοίκηση της Εκκλησίας. Οι επίσκοποι, οι ηγούμενοι και οι μοναχοί, ιερείς και λοιποί ιερωμένοι, διατελούν αμετάθετοι και απαρασάλευτοι στις θέσεις τους, και κανένας μουσουλμάνος άρχοντας, μπορεί να τους παύσει, μεταθέσει ή να τους αναγκάσει σε παραίτηση. Μπορούν να κινούνται ελεύθερα όπου θέλουν και δεν θα πληρώνουν κεφαλικό ή άλλο φόρο.
Οι ναοί, οι εκκλησίες και τα μοναστήρια των χριστιανών είναι απαραβίαστα.
Η κινητή και ακίνητη περιουσία των εκκλησιών και μοναστηριών κηρύσσονται ιερές.
Μπορεί μουσουλμάνος να παντρευτεί χριστιανή, χωρίς να την υποχρεώνει να εξισλαμισθεί, αλλά να την αφήνει ελεύθερη να πηγαίνει στην Εκκλησία της θρησκείας της.
Ο Πατριάρχης ως αρχηγός της Εκκλησίας του Χριστού, είναι ο μόνος που αντιπροσωπεύει αυτούς.

* Το χριστιανικό νόμο εφαρμόζουν τα χριστιανικά δικαστήρια, τα οποία δικάζουν τους χριστιανούς.

* Ο κλήρος δικαιούται να δικάζει και να κρίνει κάθε δίκη μεταξύ χριστιανών ορθοδόξων, είτε θρησκευτική, είτε πολιτική, είτε ποινική.

* Οι αποφάσεις των χριστιανικών δικαστηρίων αναγνωρίζονται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από τη μουσουλμανική αρχή.

* ‘Όταν 0 μουσουλμάνος δικαστής έκρινε τον εαυτό του αναρμόδιο να δικάσει χριστιανό, παρέπεμπε την υπόθεση στον πατριάρχη ή τον επίσκοπο για να δικάσει τον παραβάτη.

* Στους υποτελείς (ραγιάδες) ‘Ελληνες, ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ δικαιώματα σε αυτούς ασκούν οι πατριάρχες και οι αρχιερείς, που θεωρούνται άρχοντες και ποιμένες, και είναι υπεύθυνοι για τη διαγωγή του ποιμνίου τους.

* Δεν αναγνωρίζεται ποιμενάρχης Πατριάρχης ή επίσκοπος χωρίς την έγκριση του σουλτάνου, με βασιλικό διάταγμα.

* ‘Έδωκε ο σουλτάνος και προστάγματα εγγράφως στον πατριάρχη με βασιλική εξουσία, υπογεγραμμένη από κάτω, για να μην ενοχλήσει κανένας αυτόν, ή να τον αμφισβητήσει, ή να ζητούν κάτι από αυτόν, και αφορολόγητος είναι και αμετάθετος από οποιονδήποτε και ελεύθερος είναι αυτός και οι μετά από αυτόν πατριάρχες στον αιώνα, καθώς και όλοι οι υφιστάμενοι του αρχιερείς. Ο δε σουλτάνος ο Μεχμέτ ο κατακτητής, κατά θείαν βούληση, έδωσε στον Γεννάδιον προστάγματα εγγράφως.

* Απαγορεύεται οι μουσουλμάνοι άρχοντες να αναμειγνύονται στα εσωτερικά της Εκκλησίας.

*  Ο Πατριάρχης είναι ισόβιος πλην παραιτήσεως ή παύσεως για πράξεις εναντίον της θρησκείας του ή για προδοσία κατά του κράτους.

* Ουδείς μπορεί να επιβάλλει πρόστιμο στις εκκλησίες και τα μοναστήρια που υπάγονται στον πατριάρχη.

* ‘Όποιος ιερωμένος πεθάνει χωρίς κληρονόμους, η περιουσία του περιέρχει στην Εκκλησία και όχι στο κράτος.

* Κάθε δωρητήριο στην Εκκλησία λογίζεται έγκυρο και εκτελεστό.

* Ο Πατριάρχης μπορεί να τιμωρεί τους υφισταμένους  του ιερωμένους όλων των βαθμών, χωρίς να έχει δικαίωμα να επεμβαίνει  κανένας αξιωματούχος μουσουλμάνος.

* Κανένας μουσουλμάνος αξιωματούχος δεν μπορεί να τιμωρήσει επίσκοπο ή αρχιεπίσκοπο, παρά μόνο ο Πατριάρχης, που έχει το δικαίωμα να καταργεί φιρμάνι που διατάσσει την εξορία επισκόπου, χωρίς να το γνωρίζει αυτός.

* Ο Πατριάρχης θα δικάζεται μόνο στην πρωτεύουσα, καθώς οι μητροπολίτες και οι επίσκοποι.

* Κανένας Ρωμιός δεν θα αναγκαστεί να ασπασθεί το Ισλάμ.

* Οποιοσδήποτε καταχραστής της εκκλησιαστικής περιουσίας θα τιμωρείται από τον πατριάρχη και τους μητροπολίτες ανεμπόδιστα.

* Ο Πατριάρχης δικαιούται να επιβάλλει φορολογία και αναγκαστικές εισφορές για τις ανάγκες του πατριαρχείου.

* Κάθε διαθήκη, κληρονομική διαφορά, κτηματικές διαφορές, ποινικά αδικήματα, μοιχείες, κλοπές, δικάζονται και επιλύονται από τον πατριάρχη και τους μητροπολίτες.

* Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ, ΜΕ ΑΠΛΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ  ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ, ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ή ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ, ή ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΤΟΝ... τάδε ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΓΙΑ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ή ΜΗΝΕΣ ή ΕΤΗ, ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ή ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΚΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΩΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ.

* Ο Πατριάρχης επιβάλλει εκτός από την ποινή φυλάκισης και την ποινή των κάτεργων. Η ποινή ήταν τελεσίδικη και ούτε ο Τούρκος Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να την μειώσει ή να απαλλάξει τον κατηγορούμενο.

* ‘Όποιος αλλαξοπιστήσει πριν τη δίκη, αφήνεται ελεύθερος με χαρτί του Μουσουλμανικού Ιεροδικείου.

( Τα Προνόμια του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό του Δικηγόρου Ν.Π. Ελευθεριάδη, Σμύρνη 1909, Εκδόσεις Μάτι ).

Από τα προνόμια προκύπτει ότι ο Πατριάρχης ήταν μαζί με τους μητροπολίτες και επισκόπους απόλυτοι άρχοντες επί τουρκοκρατίας ... Κράτος εν κρατεί...


  Αν οι Τούρκοι κρέμασαν κάποιον πατριάρχη ή κάποιον δεσπότη, δεν το έκαναν γιατί αυτοί δήθεν βοηθούσαν τους ‘Ελληνες, όπως ισχυρίζονται σήμερα εκ του ασφαλούς οι ιερωμένοι, αλλά για διοικητική ανεπάρκεια και καταχρήσεις.  Δεν κρεμούσαν μόνο τους ιερωμένους , αλλά και τους μπέηδες, τους πασάδες και τους ιμάμηδες.

Με αυτά τα προνόμια το ιερατείο, όταν άκουγε για ελευθερία, τρελαινόταν, αντιδρούσε και πρόδιδε τους ραγιάδες. Ήταν εξουσία πανίσχυρη και ανεξέλεγκτη, που ενεργούσε κατά την κρίση της.

Και σήμερα, επειδή είχε συνηθίσει να ζητά μερτικό από την εξουσία, αντιδρά με λαοσυνάξεις και άτυπα δημοψηφίσματα. Σε μια εποχή που η χώρα καλείται να διαδραματίσει τον ευρωπαϊκό ρόλο της, η Εκκλησία επιμένει να επιστρέψουμε στο θρησκευτικό Μεσαίωνα.

Με αυτά τα προνόμια ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν υπεύθυνος έναντι του σουλτάνου για τους ορθόδοξους χριστιανούς της οθωμανικής αυτοκρατορίας, τους άλλους ορθοδόξους πατριάρχες  της Αντιοχείας, Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων, και φρόντιζε μέσω των κληρικών για την ησυχία και την τάξη των ορθοδόξων χριστιανών.

Η Εκκλησία είχε το δικαίωμα να ιδρύει, να διατηρεί και να διοικεί, χωρίς ξένες παρεμβάσεις, δικά της δημόσια εκπαιδευτήρια για τη μόρφωση και εκπαίδευση  των χριστιανοπαίδων, καθώς επίσης και φιλανθρωπικά ιδρύματα, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία και άλλα για τις κοινωνικές ανάγκες των χριστιανών.




  Ο ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ

Η πτώση του Βυζαντίου αποδόθηκε από τους ιερούς αγύρτες στις αμαρτίες του λαού και στις – προφητείες – ότι το κράτος θα συγκροτηθεί ξανά, όταν  - μετανοήσουν οι αμαρτωλοί Ρωμιοί - .

Ο Πατριάρχης σαν αντιβασιλέας του σουλτάνου όφειλε να συντηρεί τη δουλεία των ραγιάδων, ο λαός όμως κάτω από την ασφυκτική πίεση των ιερωμένων αντιδρούσε και ασπαζόταν τον ισλαμισμό, άλλοτε για να σωθεί από την τυραννία της ιερής σχιζοφρένειας και άλλοτε για να απαλλαγεί από τον κεφαλικό φόρο ή για να διοριστεί σε θέσεις διοίκησης του οθωμανικού κράτους. Δεν υπήρξαν ποτέ περιπτώσεις βίαιου εξισλαμισμού από ενέργειες των Τούρκων.

Οι σύγχρονοι ιστορική υποστηρίζουν ότι η συνήθης φιλοχρηματία των ανώτερων κληρικών έσπρωξε ένα ποσοστό περίπου 20% των χριστιανών Ελλήνων να προσχωρήσει στο Ισλάμ από – αντίδραση – και απελπισία.

Ειδικότερα στην Κρήτη, στην οποία, εκτός από στρατιωτικούς διαφόρων εθνικοτήτων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, δεν εγκαταστάθηκε ποτέ αξιόλογος όγκος τούρκικου πληθυσμού, ο εξισλαμισμός των Κρητών είχε φτάσει σε απίστευτους  αριθμούς κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής, από αντίδραση  και μόνο στη βαναυσότητα του χριστιανικού κλήρου. Ο κρητικός λαός ήθελε να απαλλαγεί από το κακούργο χριστιανικό ιερατείο και τους βρωμερούς καλόγερους, και ακολουθούσε το Μωάμεθ, στον οποίον ποτέ δεν πίστεψε.

Το 1657, δώδεκα χρόνια πριν την κατάληψη του Ηράκλειου από τους Τούρκους, οι εξισλαμισμένοι ανέρχονταν σε 60,000, ενώ στο τέλος του πρώτου αιώνα της τουρκικής κατοχής στην Κρήτη, ο μισός σχεδόν πληθυσμός της είχε περάσει στο Ισλάμ από αηδία προς τη χριστιανική δικτατορία και τα ανόητα κηρύγματά της.

Στα μέσα του 18^ου αιώνα, η πλειοψηφία των 260.000 κατοίκων της Κρήτης ήταν μουσουλμάνοι, αλλά κατά το 19^ο αιώνα και στις αρχές του 20^ου αντιστράφηκαν οι εξελίξεις. Με τη σταδιακή εδαφική υποχώρηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και την προοπτική ένωσης της Κρήτης με το ελληνικό κράτος, αυξήθηκε σημαντικά ο χριστιανικός  πληθυσμός. Πάντως, στις αρχές του 20^ου αιώνα, στο Ρέθυμνο υπήρχαν αισθητά περισσότεροι μουσουλμάνοι παρά χριστιανοί, πράγμα που επιβεβαιώθηκε 20 χρόνια αργότερα, όταν με την ανταλλαγή των πληθυσμών κατά το 1923 σε εφαρμογή  της ελληνοτουρκικής συμφωνίας της Λωζάνης, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη του Ρεθύμνου περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού σαν μωαμεθανοί, όλοι σχεδόν ‘Ελληνες.

Οι ιερωμένοι υπηρέτες του Αβραάμ, τέκνα του Δαβίδ και απόγονοι του Αυνάνα, ίδρυσαν μια χριστιανική μαφία που την ονόμασαν Εκκλησία, μέσα στην οποία βρίσκουν στέγη όλοι οι αποτυχημένοι και απόκληροι, όλα τα ιερά παράσιτα, που διεξάγουν οικονομικούς πολέμους με χρηματοδότη το θεό, χωρίς όρους, χωρίς κανόνες και ηθική.

Πανηγυρίζουν ακόμη και σήμερα οι άθεοι ιερωμένοι για τον ξεριζωμό της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και τους Τούρκους. Ο ληστής κοιτάζει να ξεφύγει και αρνείτε την πράξη του, και αν κανείς τον πειληστή, το θεωρεί προσβολή. Ενώ αυτοί, οι καλόγερει χριστιανοί, και καμαρώνουν για τα κατορθώματα τους και τα διηγούνται σε όσους δεν τα γνωρίζουν και από πάνω έχουν και την αξίωση να αμειφθούν γι αυτά. 

.

Η επίσημη εκκλησία ήταν κατά της απελευθέρωσης των Ελλήνων από τους Τούρκους.

Από την σχολική μας ηλικία, μας έχουν προπαγανδίσει ότι δήθεν η εκκλησία προετοίμασε την επανάσταση κατά της τουρκοκρατίας, ότι παρότρυνε τους αγωνιστές να ξεσηκωθούν ευλογώντας τα όπλα τους και ότι γενικώς, συμμετείχε καίρια και αποφασιστικά στην απελευθέρωση μας από τους Τούρκους.
Στην πραγματικότητα, η επίσημη ορθόδοξη εκκλησία όχι μόνο δεν βοήθησε στον αγώνα κατά των Τούρκων αλλά τουναντίον ήταν κατά της επανάστασης. Και λέγω η "επίσημη" εκκλησία, διότι πρέπει να εξαιρεθούν κάποιοι μεμονωμένοι παπάδες κατώτερης ιεραρχίας οι οποίοι όντως συμμετείχαν με γενναιότητα στον αγώνα της απελευθέρωσης και δεν δίστασαν να πολεμήσουν γι' αυτήν.
Ωστόσο, με εντολή του Πατριαρχείου οι περισσότεροι κληρικοί διατείνονταν ότι ο τουρκικός ζυγός "είναι θέλημα Θεού" και χαρακτήριζαν τους αγωνιστές "αντίχριστους, όργανα του διαβόλου" κλπ. Χαρακτηριστική είναι η στάση του πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμου ο οποίος μέσω των κειμένων του δίδασκε τα εξής:
"Ο Θεός ύψωσε την βασιλεία των Οθωμανών περισσότερο από κάθε άλλη για να αποδείξει αναμφίβολα ότι θείω εγένετο βουλευμάτι! Ο διάβολος μεθοδεύθηκε στον τρέχοντα αιώνα μια άλλη πονηρία και απάτη ξεχωριστή, δηλαδή, το νυν θρυλούμενο σύστημα της Ελευθερίας, δέλεαρ του διαβόλου και φαρμάκι ολέθριο, για να κατακρημνίσει τους στην απώλεια και την ακαταστασία".
Το 1805 το πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης αφόρισε την επανάσταση και τους αγωνιστές της αρχίζοντας απ' τους Σουλιώτες και το 1806 αφόρισε τους Αρματολούς.
Ειδικά ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' (κατά κόσμο Γεώργιος Αγγελόπουλος), τον οποίο μας παρουσιάζουν ως εθνικό ήρωα, αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, τον Μιχαήλ Σούτσο και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Συγκεκριμένα, όταν το 1821 ο Υψηλάντης ξεκίνησε στο Ιάσιο την επανάσταση, ο Γρηγόριος ο Ε' απέστειλε εγκύκλιο σε όλη την σκλαβωμένη χώρα αναφερόμενος στην ευγνωμοσύνη την οποία οφείλουν οι Έλληνες στην Οθωμανική αυτοκρατορία και τον σουλτάνο, επισημαίνοντας ότι η αντίσταση κατά των Τούρκων είναι πράξη αχαριστίας η οποία αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού, καθυβρίζοντας τους υποκινητές της επανάστασης Μιχαήλ Σούτσο και Υψηλάντη και εκφράζοντας την άποψη ότι εφ' όσον ο Υψηλάντης έχει αποστασιοποιηθεί από την Ρωσική Αυλή, η Ρωσία είναι αντίθετη με τις επαναστατικές του ενέργειες. Καταλήγοντας παροτρύνει τους πιστούς να αντιμετωπίζουν τους επαναστάτες ως εχθρούς της εκκλησίες.
Το πλήρες κείμενο της εγκυκλίου αυτής βρίσκεται σήμερα στο μουσείο Φαλτάιτς και εκτός από τον Γρηγόριο τον Ε', συνυπογράφεται από άλλους 22 "μακαριότατους και αγίους αρχιερείς".

Βεβαίως η εκκλησία θεωρεί ότι η επιστολή αυτή γράφτηκε όντως από το πατριάρχη, αλλά αυτό έγινε υπό την απειλή και την βία του σουλτάνου. Κατά άλλη εκκλησιαστική εκδοχή ο πατριάρχης αφόριζε τους επαναστάτες για να ρίχνει στάχτη στα μάτια του σουλτάνου εξ ου κι όταν έγινε αντιληπτός οι Τούρκοι τον απαγχόνισαν. Φυσικά οι δικαιολογίες αυτές δεν ευσταθούν διότι ακόμα κι αν περιέχουν ψήγμα αλήθειας, δεν δίνουν άλλοθι στις προδοτικές ενέργειες του πατριάρχη διότι οι εγκύκλιες επιστολές του επηρέαζαν τους σκλαβωμένους ραγιάδες και συνέβαλαν στις γνωστές κρατούσες απόψεις όπως: "Ήτανε θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει", "ήτανε θέλημα Θεού να σκλαβωθούν οι Έλληνες για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους", "Σφάξε με πασά μου ν' αγιάσω", Κάλλιο τούρκικο φέσι παρά λατινική τιάρα" και άλλες. Το γεγονός ότι παρά τις φιλοτουρκικές και υποστηρικτικές απόψεις του πατριάρχη οι Τούρκοι απαγχόνισαν, οφείλεται στους εξής λόγους:
α) Στις διαβολές και τις κατηγορίες που έσπειρε στον σουλτάνο ο άσπονδος εχθρός του πατριάρχη Γρηγορίου, ο Ευγένιος ο οποίος εποφθαλμιούσε την θέση του Γρηγορίου.
β) Στα αντίποινα για την σφαγή των μουσουλμάνων κατά την διάρκεια της απελευθέρωσης της Τρίπολης αλλά και για να τρομοκρατηθούν όλοι οι "ραγιάδες" επαναστάτες που ζήταγαν ελευθερία.
γ) Στο ότι την προδοσία πολλοί αγαπήσανε μα τον προδότη ουδείς.
Έτσι, τα όσα η νεοελληνική ιστορία μας διδάσκει στα σχολεία για τον δήθεν εθνομάρτυρα και επαναστάτη Γρηγόριο τον Ε', αποτελούν ένα μέρος από τα γνωστά θεοκρατικά ψεύδη. Εξ άλλου, ο όρκος υποταγής που έδιναν οι πατριάρχες επί τουρκοκρατίας στον σουλτάνο είναι καταγεγραμμένος στο τρίτομο έργο του αρχιμανδρίτη Καλλίνικου Δελικανή, αρχειοφύλακα του Οικουμενικού θρόνου, όπου περιέχεται η γνωστή αλληλογραφία του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης με άλλα πατριαρχεία (από το 1564 έως το 1863).
Τα κείμενα της εν λόγω αλληλογραφίας περιέχουν νουθεσίες, συστάσεις και οδηγίες για υποταγή στη σουλτανική εξουσία, εκφοβισμούς κι αφορισμούς. Ένα μικρό απόσπασμα, ενδεικτικό της πατριαρχικής δουλοπρέπειας έναντι της οθωμανικής εξουσίας είναι και το ακόλουθο:
"Ομολογώ δια της παρούσης μου εγγραφής ίνα φυλάττω προς σε τον κραταιό αυτοκράτορα βασιλέα καθαρά πίστη και εύνοια, καθά χρεωστώ τούτο από φυσικού και νομίμου χρέους, και ίνα υπάρχω εις τον ορισμό και εις το θέλημα και εις το πρόσταγμα της βασιλείας σου, και κατά παντός ανθρώπου εναντιωμένου τω παρόντι όρκω...".
Αλλά γιατί όλη αυτή η εχθρότητα της ορθόδοξης εκκλησίας προς την επανάσταση; Διότι, πρώτον η ιδέα της επανάστασης είχε άμεση σχέση με τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό ο οποίος ήταν βασισμένος πλήρως στην προγονική παράδοση και το πνεύμα των Ελλήνων πριν από την εγκαθίδρυση του χριστιανισμού, πράγμα που για την εκκλησία αποτελούσε έναν ανοιχτό κίνδυνο επαναφοράς της ελληνικής Κοσμοθέασης. Άλλωστε, "η κοιλιά που είχε γεννήσει ανθρώπους σαν το Ιουλιανό τον Παραβάτη, ήταν ακόμα γόνιμη". Δεύτερον, διότι το οθωμανικό κράτος είχε δώσει στους εκάστοτε πατριάρχες και μητροπολίτες αρκετά προνόμια εξουσίας επί των σκλαβωμένων "ραγιάδων" τα οποία η εκκλησία δεν θα άφηνε να απεμποληθούν εν ονόματι κινημάτων που αποσκοπούν στην ελευθερία των Ελλήνων. Κι αυτό διότι ανέκαθεν οι εκπρόσωποι του ιερατείου της εκκλησίας δήλωναν ότι πρώτα είναι Χριστιανοί και μετά Έλληνες. Δεν έχουμε παρά να αναφερθούμε σε μια άλλη ανθελληνική πατριαρχική μορφή, αυτή του πατριάρχη Γεννάδιου Σχολάριου που έδρασε κατά των Ελλήνων πολύ πριν από την επανάσταση, όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής πολιορκούσε την Πόλη. Ο Σχολάριος, υπήρξε μέγας διώκτης της ένωσης των Εκκλησιών (Ανατολικής και Δυτικής) και ο ίδιος διαλαλούσε ότι "είναι πιότερο το τούρκικο σαρίκι απ' την παπική τιάρα" και ότι "είναι θέλημα θεού η Πόλη να τουρκέψει". Οι ανθενωτικοί ιεράρχες του πατριάρχη Σχολάριου ενέχονται και ως προς το ότι έδωσαν εντολή να ανοίξει η Κερκόπορτα και να εισέλθουν οι Τουρκοι μέσα στην πόλη προδίδοντας τον Παλαιολόγο που αντιστεκόταν γενναία. Οι Οθωμανοί τους αντάμειψαν με εξουσία και πλούτο πολύ περισσότερο απ' αυτόν που είχαν επί της βασιλείας των χριστιανών αυτοκρατόρων. Τα δε λόγια του Μωάμεθ προς τον πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο είναι χαρακτηριστικά:
"Πατριάρχευε κρατώντας όλα τα προνόμια τα οποία εσύ θέλεις, όπως και οι πριν από σένα πατριάρχες είχαν". Επίσης ο ιστορικός συγγραφέας Γεώργιος Φραντζής γράφει σχετικά: "Ο Μωάμεθ έδωσε προστάγματα έγγραφα στον πατριάρχη, με εξουσία βασιλική υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον σουλτάνο, ποτέ και κανείς να μην ενοχλήσει ή αντιταχθεί αυτού και να είναι αυτός κυρίαρχος, και απόλυτος επί παντός εναντίου. Τέλος, και από φόρους ελεύθερος να είναι και αυτός και οι πατριάρχες του αιωνίως, καθώς και οι υπόλοιποι που ανήκουν σ' αυτός αρχιερείς". (Κυριάκου Σιμόπουλου, Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα, σελ. 168).

Σήμερα, διάφοροι χριστιανοί απολογητές προσπαθούν να δικαιολογήσουν την προδοτική στάση του Γεννάδιου Σχολάριου ως προς τη συνεργασία του με τους κατακτητές, γράφοντας ότι επρόκειτο για μια "βραχυπρόθεσμη" συνεργασία που είχε στόχο τον κατευνασμό του "θηρίου"..."(Γ. Μεταληνός). Φυσικά η "βραχυπρόθεσμη" αυτή συνεργασία κράτησε 400 χρόνια με τις γνωστές επιπτώσεις στο πολιτισμικό και πνευματικό επίπεδο των απανταχού νεοελλήνων.

Τέλος, η φανατική εναντίωση του πατριάρχη Γεννάδιου σε κάθε τι το ελληνικό, τον οδήγησε να αφορίσει δημόσια έναν απ' τους τελευταίους Έλληνες Εθνικούς φιλοσόφους τον Πλήθωνα τον Γεμιστό και να κάψει το "Περί Νόμων" σύγγραμμά του. Επίσης, αρνείτο επισήμως και εγγράφως ακόμα και τον τίτλο του Έλληνα πατριάρχη εξ ου και η γνωστή του φράση: "Είμαι χριστιανός, ως εκ τούτου δεν δύναμαι να είμαι Έλλην. Αν με ρωτήσει κανείς τι είμαι, απαντώ Χριστιανός είμαι!".
Κι επειδή όλα αυτά συνέβησαν στο παρελθόν (θα πει ο αντίλογος), θα πρέπει να τα χρεώνεται σήμερα η επίσημος ορθόδοξη εκκλησία; Η απάντηση είναι, βεβαίως! Διότι το παρελθόν είναι ιστορία και η ιστορία δεν διαγράφεται με μια μονοκονδυλιά, ούτε παραποιείται με έναν πλαστό αριθμό πρωτοκόλλου όσα χρόνια κι αν περάσουν. Πόσο μάλλον όταν η ιστορία της επίσημης ορθόδοξης εκκλησίας φαίνεται να έχει ακόμα και σήμερα, συνέπεια και συνέχεια με τις τότε ανθελληνικές στάσεις: του πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμου, του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριου του Ε' και του πατριάρχη Γεννάδιου Σχολάριου, γι' αυτό και παραθέτουμε το ακόλουθο δημοσίευμα της Εφημερίδας "ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΏΡΑ", το οποίο έχει ημερομηνία δημοσίευσης την 30η Οκτωβρίου 1991, επαναλαμβάνω, 30 Οκτωβρίου 1991! και αφορά στον νυν πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος μία εβδομάδα πριν την ενθρόνισή του σε πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, δήλωνε:
«... Δυστυχώς οι δυο λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές...».

Η διερεύνηση μας δεν ευδοκίμησε για κάποια απάντηση διάψευσης της προαναφερόμενης δήλωσης του πατριάρχη. Αλλά ακόμη και αν πρόκειται για αναληθή δήλωση, η επίσημη εκκλησία έχει καταφέρει να είναι ο διαχρονικός συνήθης ύποπτος για αρκετά θέματα που αφορούν την ελληνική ιστορία. 

   ΧΟΡΩΔΊΑ

Νιώθουμε τον πόνο σας

Τιμούμε την ανδρεία σας

Ευγνωμονούμε την υπέρτατη θυσία σας

Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους -Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους - Δόξα και Τιμή σε Θεούς και Προγόνους

ΙΕΡΟΦΆΝΤΗΣ

ΥΜΝΟΣ ΔΙΟΣ
θυμίαμα στύρακα.

Ζευ πολυτιμημένε, Ζευ άφθαρτε, σ’ έσενα εμείς αυτήν εδώ
την λυτρωτική μαρτυρία και προσευχή σου απευθύνουμε,
ω βασιλέα, που με τη δική σου βούληση όλα τούτα φανερώθηκαν’
η Γαια Θεά μητέρα μας και των ορέων οι υπερήφανες κορυφές,
κι η βαθεία θάλασσα, κι όλα όσα ο ουρανός εντός του περιέχει.
Ζευ Κρόνιε, που το σκήπτρο κρατάς, κατερχόμενε, ισχυρόκαρδε,
συ που γεννάς τα πάντα και είσαι η αρχή και το τέλος των πάντων.
Αυτοπάτορα, πατέρα των μακάρων Θεών αλλά και των ανθρώπων,
κοσμοσείστη, συ ο αυξητής, συ ο  καθαίρων, ο τα πάντα δονών,
αστράπιε, βρονταίε, κεραύνιε, των πάντων τροφέα Ζευ’
άκουσόν με, απειρόμορφε, και δίνε μας υγείαν άψογη, αλλά και 
την θεϊκήν είρήνη, και να δεχόμαστε τον πλούτο με τρόπον άμεμπτο.

ΤΕΛΟΣ της έκτης μέρας


.........................................................................................................................................................

Έβδομη μέρα

(25 Μαρτίου *1821 συμβολική  αρχή της επανάστασης για εθνική ελευθερία και αναγέννηση της πατρίδας και του Ελληνικού λαού). 

Δοξολογία ελευθερίας και χαράς, αρχίζει την 7η μέρα, δηλαδή ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα της έκτης μέρας.

Δοξολογία ελευθερίας και χαράς...

Ιεροφάντης - Αναστήθει ο λαός των Ελλήνων....

Χορωδία και λαός, όλοι μαζί - Αληθώς αναστήθει...

Ιεροφάντης  - Αναστήθει η πατρίδα των Ελλήνων.....

Χορωδία,  όλοι μαζί -  Αληθώς αναστήθει...

Ιεροφάντης - Τέρμα στην σκλαβιά των Τούρκων....

Χορωδία, όλοι μαζί  - Τέρμα στην σκλαβιά .....

Ιεροφάντης - Τέρμα η γενοκτονία των Ελλήνων από τους Χριστιανούς

Χορωδία, όλοι μαζί  -  Τέρμα η γενοκτονία των Ελλήνων ........

Ιεροφάντης - Τέρμα στον σκοταδισμό των Χριστιανών.....

Χορωδία, όλοι μαζί  - Τέρμα στον σκοταδισμό......

Ιεροφάντης - Αναστήθει ο λαός των Ελλήνων....

Χορωδία όλοι μαζί,  -  Αληθώς αναστήθει...

Ιεροφάντης - Αναστήθει η πατρίδα των Ελλήνων.....

Χορωδία, όλοι μαζί,  -  Αληθώς αναστήθει...

Ιεροφάντης - Αναστήθει το φως του Θεού Απόλλωνα.......

Χορωδία όλοι μαζί,  –  Αληθώς αναστήθει.........

Ιεροφάντης  –  Αναστήθει η σοφία της Θεάς Αθηνάς..........

Χορωδία όλοι μαζί,  –  Αληθώς αναστήθει....

Ιεροφάντης - Αναστήθει ο λαός των Ελλήνων....

Χορωδία, όλοι μαζί,  -  Αληθώς αναστήθει...

Ιεροφάντης - Αναστήθει η πατρίδα των Ελλήνων.....

Χορωδία, όλοι μαζί  -  Αληθώς αναστήθει...

Ιεροφάντης - ΕΠΊΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑ!!

Ζευς πάτερ, κυρίαρχε του πνευματικού Ολύμπου, Συ είσαι το Φως του μεγάλου Παντός, από σένα εκπορεύθηκε εις την Φύσιν η Σοφία με θείαν πανοπλίαν ισχύος…….

Δοξάξομεν την εις την Φύσιν εκδηλωθείσαν Σοφία δια της οποίας το αόρατον γίνεται ορατόν και ούτω αποκαλύπτονται τα μυστήρια της θείας Φύσεως.

Δόξα εις την εν τη Φύσει εκδηλωθείσαν Σοφίαν, ήτις οδηγεί ημάς εις την Γνώσιν.

Δόξα εις την Γνώσιν, ήτις αποτελεί την υπερτάτην δύναμιν εις το Σύμπαν.

Δόξα εις εν την Φύσει εκδηλωθείσαν Σοφίαν που μας οδηγήσε εις την ελευθερία!

Αναστηθει η πατρίδα των Ελλήνων !

Αναστηθει ο λαός των Ελλήνων !

Ο λαός απαντάει .............. Αληθώς αναστηθει !

'Όλοι μαζί κάνουμε μία εβδομάδα νηστείας ως συμβολική θυσία προς τιμή τους προγόνους μας για αυτά που υπόφεραν στα χέρια των κατακτητών τους !

Στις πρώτες έξι ημέρες, το κρέας και τα ψάρια απαγορεύονται αυστηρά μόνο ψωμί, γαλακτοκομικά προϊόντα, φρούτα και τα λαχανικά επιτρέπεται να καταναλωθούν.

Την 7η ημέρα , μετά τη δοξολογία της ελευθερίας και της χαράς , πάμε όλοι στα σπίτια μας για να πιούμε κρασί σε μια γιορτή με ειδικό γεύμα όπου τα ψάρια και το κρέας επιτρέπονται .

Καλούμε επίσης τους φίλους μας και ειδικά αυτούς που δεν έχουν οικογένεια , που είναι μόνοι , σε αυτή τη γιορτή .

Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου αυτή η γιορτή είναι μια πολύ ιερή και μοναδική για όλους τους Έλληνες .

Συμβολίζει την έναρξη και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους και της χώρας .

Συμβολίζει την Ελληνική εκ νέου δέσμευση για το Σύμφωνο και ο όρκος μεταξύ του Ελληνικού λαού που έκαναν οι πρόγονοί μας και των Θεών , η δέσμευση από τον Ελληνικό λαό που έκανε στους Θεούς να συνεχίσει να δημιουργεί ένα υψηλότερο επίπεδο πολιτισμού για το καλό όλης της ανθρωπότητας, να παραμείνουν για πάντα Έλληνες, και πάντα να βοηθάει ο ένας τον άλλο και να είμαστε πάντα αγαπημένοι και ενωμένοι, έτσι ώστε να μπορεί να επιτευχθεί ο ιερός στόχος αυτός .

Είναι μια γιορτή οπότε συγχωρούμε ο ένας τον άλλον και όλοι οι 'Ελληνες ερχόμαστε κοντά ο ένας στον άλλο, με ένα πνεύμα οικογενειακής αγάπης και αρετής.

Πριν το γεύμα αρχίζει , όλοι οι παρόντες κάθονται η στέκονται  γύρο στο τραπέζι,  κρατούν μαζί τα χέρια τους και απαγγέλλουν μια προσευχή ......ή τραγουδούν έναν ύμνο ευχαριστίας.

ΥΜΝΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
θυμίαμα λιβάνι.

Ω, εσύ η δικαιοτάτη για τους θνητούς, πολύολβη, ποθητή,
που πάντοτε χαίρεσαι με την ισότητα των δίκαιων θνητών,
απ’όλους τιμημένη, ολβιόμοιρη, υπερήφανη Δικαιοσύνη,
ες.υ που με καθαρές κρίσεις εσαεί απονέμεις τα δέοντα,
άθραυστη κατά την συνείδηση΄διότι πάντοτε θραύεις όλους
όσους δεν ήλθαν υπό τον ξυγό σου, οι αλλοπρόσαλλοι,
από τις ισχυρές σου πλάστγγες παρεκκλίνοντας άπληστα’
αστασίαστη, φίλη των πάντων, εορταστική, αξιέραστη,
που χαίρεσαι με την είρήνη κι επιδιώκεις την βεβαιότητα στον βίο.
Διότι πάντοτε μισείς το πλέον και χαίρεις με την ισότητα’
χάρη σε σένα βέβαια η σοφία φτάνει στο αριστο τέλος της αρετής.
‘Ακουσον, Θεά, και δίκαια σύντριψε την κακία των θνητών,
ώστε πάντοτε να οδεύει σε ισορροπία ο έντιμος βίος,
των θνητών ανθρώπων, που τρώνε τον καρπό της γης,
αλλά  κι όλων των ζώων, όσων τρέφει στους κόλπους της
η μητέρα Θεά Γαϊα και ο πόντιος ενάλιος Ζεύς.

Θυμόμαστε και τιμούμε εκείνους που έκαναν την ύστατη θυσία για Θεούς, Προγόνους και την Ελληνικότητά μας.

  Είθε να μην παύσω, ώ Μάκαρες Θεοί, να Σας αναγνωρίζω χάριν,

για όλα τ’αγαθά που μες από Εσάς λαμβάνω και για όσα έχω
ήδη λάβει, πρώτιστος χορηγός των οποίων είναι ο Ύπατος Ζεύς.

Είθε να μην ολιγωρήσω απέναντι  στο κοινό καλό του Γένους μου,
με όσες δυνάμεις διαθέτω και το να υπηρετώ πρόθυμα το Κοινόν,
αυτό ας το θεωρώ ταυτόχρονα και δικό μου μεγάλο όφελος.

Είθε να μην γίνω αίτιος κανενός κακού, από αυτά που μπορεί
να τύχουν κάθε φορά στους ανθρώπους, αλλά αγαθού, κατά δύναμιν,
ώστε να δύναμαι να γίνω κι εγώ ευδαίμων, ομοιάζοντας σ’Εσάς.

* Γι 'αυτό το πολύ ιδιαίτερο γεύμα  ευχαριστίας (γιορτή) ψήνουμε ειδικό ψωμί για όλους να μοιραστούν! (τύπου βασιλόπιτας... λέγετε Θαργηλος Άρτος)
Αυτό το ψωμί που μοιραζόμαστε όλοι, συμβολίζει τον ερχομό μας "όλοι μαζί και πάλι" ως ενός ελεύθερου Ελληνικού λαού!
Έχουμε, επίσης, εννέα (9) κεριά στο τραπέζι που με το φως τους, συμβολίζουν το φως της ελευθερίας!
Ο αριθμός εννέα (9) συμβολίζει τα εννέα γράμματα στην ορθογραφία της λέξης "ελευθερία"  στα Ελληνικά!

Από της 25η Μαρτίου και μετά, όταν συναντιόμαστε χαιρετάμε ο ένας τον άλλον για 30 μέρες με το σύνθημα: η πατρίδα και ο λαός μας αναστήθει! και η απάντηση να είναι, αληθώς αναστήθει!

....................................................................................................



HELLENIC HOLY WEEK - THE SUFFERING OF THE HELLENIC PEOPLE
 Our ancestors deserve to be honored!


Greece is conquered by the Romans in 146 BC. From the mid-fourth
century when the regime of the Romans adopted Christianity as the
official religion of the empire, our glorified ancestors
suffered many difficulties, persecutions, horrible torture and genocide.


Such brutality that few people have faced in their history.


Our ancestors heroically resisted the conqueror and its blackmail
to leave the motherland religion, culture and
"Hellenic spirit."


 Hundreds and thousands  of  Greeks over a period of 1000 years were tortured and  murdered
by the Christians, because from the middle of the 4th A.D. century onward, they refused to abandon their religion, i.e. to become Christians and slaves - a - comprehensive disaster and genocide.


Then, in 1453 A.D. began another  great disaster (over 400 years of slavery) from
the Ottoman Turks with the known consequences - torture, persecution and
genocide .


In 1821 began the revolution for freedom of the motherland, and rebirth of the Greek Nation.


Thus it is our sacred duty to honor all our ancestors who sacrificed everything, with a brilliant religious weekly festival. Our own "Holy Hellenic Week"! To remember, honor and commemorate our ancestors and their sacrifices.


In the temples during the night (between the hours of 7 pm and 9 pm) to have religious ceremonies
for aprox. 45 minutes each, for a duration of 6 days). In these ceremonies will be referred in the various events within a historical order, the suffering of the Hellenic people, with the appropriate prayers and hymns which are needed.


In this one week, through these religious ceremonies we want to be able to re-live all that happened to
our ancestors and our country. To re-live their pain, suffering and martyrdom!



On the 6th the day the ceremony to begin at 11-15 pm and to last for 45 minutes
until 12 p.m., this officially to end the mourning period and on the seventh (7th) day
at one minute past midnight, begins the "happy -  thanksgiving" ceremony which lasts for approximately 30 minutes. Hymns and words for the beginning of the revolution, for freedom of the motherland
and the Greek people and for the regeneration of the "Greek nation “are expressed.


The seventh (7th) day is the symbolic beginning of the day of the INDEPENDENCE
revolution, i.e. March 25.



From the March 25 when we meet, to greet one another for
30 days with the slogan: our nation and people are reborn! And the answer to be,
"truly our nation and people are  reborn"  (alithos anestithi).


* ALSO - - - - During the Hellenic Holy Week on the first Sunday preceding the 25th of March we declare this day as the Hellenic Holocaust Day.


This is the day we honour the memory of all our Hellenic ancestors who refused to convert to Christianity and for this they were brutally tortured and murdered in the hundreds and thousands, maybe even millions by the Christian Eastern Roman Empire and its establishment.


We honour our ancestors who remained true to the oath... "Glory and honour to gods and ancestors".


Immediately after the normal Sunday religious evening service, candles are lit and singing hymns praising our Gods for giving strength to our ancestors in these ordeals and also with hymns honouring those that perished, we march around our temple or the city block in their honour.


* The lit candles symbolizing the glory of life and the lives of those lost in this genocide.



Our ancestors are worthy of this effort!
 Our ancestors deserve this honor!

We are sorry that at the moment this ceremony has not been fully translated into English.  

“Each day” during this week with hymns and prayers to explain the historical events that occurred in the Eastern Roman Empire to the Greeks, the persecution and suffering of the Hellenic people:

That is,

 * From 146 B.C. to  325 A.D.   - - - - here we explain how the Romans fell in love with all things Hellenic and that they also adopted the Hellenic Religion  and  much, much more.  We also mention the 3 to 4 small failed uprisings in various parts of Greece against this Roman rule and occupation..



1st day....19th of March
2nd day....20th of March
3rd day...21st of March
 4th day....22nd of March      

 5th day... 23rd of March
6th day....24th of March

* From 25 March 1821 onward, beginning of the revolution for national freedom and rebirth of our country and the Greek people. Hymns of freedom and joy are sung, this begins on the 7th day, one minute after midnight, after the 6th day.

Priest- Praise to the Gods, the Hellenic people have been reborn and resurrected

Choir and congregation – truly the Hellenic people have been reborn and resurrected……………………

Priest- Praise to the Gods, the homeland of the Hellenes has been reborn and resurrected

Chorus and congregation - Truly the homeland has been reborn and resurrected…………............

Priest – The slavery of the Turks has been ended

Chorus and congregation – Truly the slavery of the Turks has ended………………….

Priest - The genocide of the Hellenes by the Christians has ended

Chorus and congregation – Truly the genocide has ended………………………

Priest – The “Dark Ages of the Christians have ended

Chorus and congregation - Truly the dark ages have ended……………………

Priest – The Hellenic people have been reborn and resurrected

Choir and congregation – Truly the Hellenic people have been reborn and resurrected…………………..

Priest -   the homeland of the Hellenes has been reborn and resurrected   

Chorus and congregation - Truly the homeland has been reborn and resurrected…………............

Priest – The light of Apollo illuminates over us once more

Choir and congregation – Truly the light of Apollo illuminates over us once more…………….

Priest - The great wisdom of the Goddess Athena is with us once more

Choir and congregation – Truly the wisdom of Athena is with us once more……………

Priest - The Hellenic people have been reborn and resurrected

Chorus and congregation - Truly the Hellenic people have been reborn and resurrected……………………

Priest - The homeland of the Hellenes has been reborn and resurrected

Chorus and congregation - Truly the homeland has been reborn and resurrected…………............

Father Zeus, spiritual sovereign of Olympus, Thou art the Light of all, everything emanates from you.....   natures Wisdom and divine power ………….

Praise your natural Wisdom by which the invisible becomes visible and thus the mysteries of Divine Nature are revealed.

Praise to your naturally wisdom, that leads us to knowledge.

Glory to emergent knowledge,   the excessive strength, in the Universe.

Glory to nature’s emergent wisdom that led us to freedom!

Praise to the Gods, the homeland of the Hellenes has been reborn and resurrected

Praise to the Gods, the Hellenic people have been reborn and resurrected

The people answer.............. Truly the homeland and our people are reborn and resurrected……………………

We fast during this week (the first 6 days) as a symbolic sacrifice to honor our ancestors for what they endured and suffered at the hands of the Christians and Turks.

In the first six days, meat and fish are strictly forbidden, only bread, dairy products, fruits and vegetables may be consumed.

THANKSGIVING MEAL

On the 7th day after the ceremony of the glorification of freedom and joy, with our families, we  go to our homes for a special  celebration, we feast with wine and a special meal whereby  fish and meat are allowed.

To mark this very special occasion we also invite our friends to our homes, especially those who have no family, who are alone at this time!

Every year on March 25 this celebration is a very sacred and unique occasion to all Greeks.

It symbolizes the new beginning, the rebirth of the Greek nation and its people.

This is also a celebration of victory of light over darkness and knowledge over ignorance!

It also symbolizes the Hellenic re- commitment to the Covenant and oath between the Hellenic people and the gods that our ancestors made, the commitment  the Hellenic people made to the Gods, to create a higher level of civilization for the good of all mankind, to remain forever Hellenes and to always helps one another, at all times, so that they may be able fulfill this holy task.

It is a joyous celebration whereby we Hellenes come close to one another in a spirit of forgiveness (we forgive each other for past adikies) and we celebrate together with a spirit of family unity,  love and virtue.

Before the meal begins, all present stand or sit around the table, together holding hands and recite a prayer or sing a hymn of thanks - giving, symbolizing  all the above.


*For this very special thanksgiving meal (celebration) we bake special bread called "Thargilos Artos" for all to share!
This bread which we all share, symbolizes our coming together once again as a free Hellenic people!
We also have nine (9) candles on the table which with their light symbolize the light of freedom!
The number nine (9) symbolizes the nine letters in the spelling of the word “freedom” (ελευθερία) in Greek!

From the 25^th March onward, when we meet, we greet each other for 30 days with the slogan: The homeland and our people have been resurrected! And we answer :  truly our homeland and people have been resurrected !

Για να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα, χρειάζεται πολύ δουλειά! Δηλαδή οι ύμνοι και τα κείμενα της λειτουργίας, που θα εξηγούν τα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα και των Ελληνισμό:

Χρειάζονται άνθρωποι με ιστορική γνώση να μελετήσουν προσεχτικά όλο το θέμα, για να γίνει σωστή και όμορφη δουλειά.

Το αξίζουν οι πρόγονοι μας !!!

  

ΖΗΤΆΜΕ ΤΗΝ ΒΟΉΘΕΙΆ ΆΠΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ Σ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ!

ΣΗΝΕΧΕΙΑ - Τους αξίζει τους προγόνους μας!!!

Ευχαριστώ όλους τούς φίλους  που υποστήριξαν και εκφράστηκαν με καλά λόγια για το θέμα "ΤΟΥΣ ΑΞΊΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ".Καλή μου φίλοι για να επιτύχουμε τον σκοπό μας πρέπει από κάπου να ξεκινήσουμε με συλλογική δουλειά και δράση. Πρέπει να προετοιμάσουμε με υλικό (ύμνους,προσευχές και ότι άλλο χρειαζόμαστε γραπτός)για κάποιες σημαντικές τελετές, όπως π.χ.την τελετή του γάμου,την ονοματοδοσία κλπ.σε καθημερινή βάση. Ώστε π.χ. όταν κάποιος θέλει να παντρευτεί, απλά κάνει τον πολιτικό γάμο για νόμιμη κάλυψη και μετά με τους δικούς του ανθρώπους, εφόσον έχει γραπτός στα νέο - ελληνικά την τελετή του γάμου,μπορεί να εκτέλεση μιαν λαμπρή Ελληνική τελετή στο σπίτι του,σε μία αίθουσα η σε ένα πάρκο!!!Αυτό μπορεί να γίνει για όποια άλλη τελετή που κάποιος θέλει να πραγματοποίηση,αρκεί να είναι εφοδιασμένος με το κατάλληλο γραπτός κείμενο που χρειάζεται.Το ίδιο μπορούν οι φίλοι μας να κατορθώσουν για οποιαδήποτε δική μας εορτή εάν υπάρχει το κατάλληλο υλικό "γραπτός" στα χέρια τους.Εάν κατορθώσουμε να ετοιμάσουμε όλο το υλικό που χρειάζεται για της 30 ποιό σημαντικές τελετές και γιορτές και το μοιράσουμε γραπτός με ένα βιβλίο η από το διαδηχτει σε όλους τους ενδιαφερόμενους σιγά σιγά όλο και ποιο πολύ δική μας άνθρωποι θα αρχίσουν από μόνοι τους να οργανώνουν και να εκτελούν αυτές της γιορτές και τελετές!!! Έτσι σιγά σιγά γίνονται οι ομάδες δράσης και σιγά σιγά οργανώνονται σε κανονικές οργανωμένες κοινότητες!!!και αρχινάμε με πράξεις, όχι μόνο με λόγια να ζούμε την θρησκεία μας και τον Ελληνικό πολιτισμό μας. Όπως προανέφερα για να μπορούν αυτά να γίνουν πραγματικότητα, πρέπει να εφοδιαστούμε με γραπτό υλικό, τελειωμένο με όλους τους ύμνους και ότι άλλα κείμενα που χρειάζονται. Χρειαζόμαστε την βοήθεια από μορφωμένους ανθρώπους,π.χ. φιλολόγους και άλλους.Να διαλέξουμε αυτές της ποιο σημαντικές γιορτές και τελετές που θέλουμε, και όλοι μαζί να στρωθούμε στη δουλειά.Είμαι απόλυτα σίγουρος πώς όλοι μπορούμε κάτι να συντάξουμε και να προσφέρουμε για τον κοινό μας αγώνα!!!



* Θα ήταν μια πολύ όμορφή και γενναιόδωροι πράξη αν οι οργανώσεις της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας που ήδη έχουν πλούσιο υλικό από κείμενά και συγγράμματα δια της διάφορες θρησκευτικές τελετές, να τα μοιραστούν με όλες της άλλες οργανώσεις τις Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας.

* It would be a very beautiful and generous act if the organizations of the Hellenic National Religion, who already have a wealth of texts and writings of the various religious ceremonies, share it with all the other organizations of the Hellenic National Religion. 

................................................................................

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟΣ (THARGILOS ARTOS )... Θάργηλος Άρτος

" Η κοπή της « βασιλόπιτας »είναι μία από τις λίγες αρχαίες παραδόσεις που επιβιώνουν . Λαογραφικές μελετητές μας ανακάλυψαν τη ρίζα του εθίμου αυτού στην αρχαία ελληνική παράδοση . Οι αρχαίοι Έλληνες πάντα πρόσφεραν στους θεούς σε κάθε μεγάλη καμπή της ζωής τους « εορταστικό ψωμί » ... φυσικά τότε δεν λεγόταν ΒΑΣΙΛΌΠΙΤΑ! ..............

Στην αρχαιότητα ονομαζόταν " Θάργηλος Άρτος " (Thargilos Artos).

Σήμερα στην ελληνική παράδοση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας μας, ακόμα συνεχίζεται αυτή η παράδοση την πρώτη ημέρα του νέου έτους .

Τώρα την καλούμε ως Πρωτοχρονιάτικη γιορτή - Θάργηλος άρτος. Ένα κέρμα τοποθετείται στο «Θάργηλος Άρτος » πριν από το ψήσιμο .

Τα μεσάνυχτα ακριβώς όταν έχουμε εισέλθει στο νέο έτος ή λίγο πριν από το μεσημεριανό γεύμα την ίδια ημέρα , εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς τους Θεούς για την ευλογία που μας έδωσαν τη δυνατότητα να ολοκληρώσουμε με ασφάλεια την χρονιά που μόλις πέρασε!

Επίσης αποτιμούμε φόρο τιμής και εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς τους Θεούς που μας επέτρεψαν την καλή τύχη να δούμε το Νέο Έτος!

Ο επικεφαλής της οικογένειας , τότε προχωρά στο κόψιμο του «Θάργιλος Άρτος " .

Το πρώτο κομμάτι προσφέρεται στους Θεούς ως ένα συμβολικό ευχαριστώ , είναι μια συμβολική χειρονομία ευχαριστίας..... και επίσης συμβολίζει την σύναξη μας μαζί με τους Θεούς .

Τα άλλα κομμάτια του ψωμιού διανέμονται σε όλους τους παρόντες.

Το πρόσωπο που έχει την τύχη να βρει το κέρμα στο κομμάτι του ψωμιού τους θεωρείται τυχερός και ταυτοχρονα  έχει συντελεσθεί απένειμε τους μια μεγάλη τιμή !

Το πρόσωπο αυτό για τους επόμενους 12 μήνες αναμένεται να είναι ένα καλό πρότυπο «πολίτη» στην κοινωνία . Θα έχει το καθήκον και την τιμή να αγωνιστή με ήθος για την αριστεία και την αρετή στην καθημερινή του ζωή και με τις καλές πράξεις του να αποτελέσει παράδειγμα για την κοινότητά του και τα μέλη της οικογένειας του !

NEW YEARS CELEBRATION with the “THARGILOS ARTOS”  Θάργηλος άρτος 

"The cutting of the “Vassilopita” is one of the few ancient traditions that survive. Our Folkloric scholars discover the root of this custom in ancient Greek tradition. The ancient Greeks offered to the Gods at every major juncture of their lives ‘festive bread’ ... OF COURSE IT WAS NOT THEN CALLED A VASILOPITA!..............In ancient times it was called “Θάργηλος άρτος”.

Today in the Hellenic tradition of the Hellenic National Religion we still practice this tradition on the first day of the New Year.

We now call it the New Years Θάργηλος άρτος. A coin is placed in the “Artos” before baking.

At midnight just when we have entered the New Year or just before lunch on the same day, we express our thanks to the Gods for blessing us with the ability to safely complete the year we had just left behind!

We also pay homage and express our thanks to the Gods for allowing us the good fortune of seeing in the New Year!

The head of the family then proceeds to cut the “New Years Thargilos Artos”.

The first piece is offered to the Gods as a thanks giving symbolic gesture……this also symbolizes the sharing of bread together with the Gods.

The other pieces of bread are distributed to all those present.

The person who is fortunate to find the coin in their piece of bread is considered to be lucky and as having being bestowed with a great honour!

For this person for the next 12 months is expected to be a good role model citizen in the community. They will have the duty and honour to strive for excellence and virtue in their daily lives and by their good deeds set an example for their community and family members!

ΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΑ 

We love the Hellenic National Religion and Honour

ΑΓΑΠΆΜΕ 
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΕΘΝΙΚΉ ΘΡΗΣΚΕΊΑ και ΤΙΜΉ

The Prometheus festival is the top event highlighting the ancient Hellenic spirit. Inspired and realized by the Stockholm University Professor of Philosophy, Dr. Tryphon Olympios, it has now gained the status of a pan-Hellenic institution, as it now enters its' 18th year of continuous presence.
A multitude of visitors from Greece and abroad gather every year at the fabulous natural surroundings of the Prometheus site at the foot of “Mount Olympus” to, exchange opinions, honour the ancient Hellenic philosophers, who are the fathers of the Hellenic Nation, to breathe the refreshing air of the countryside, to camp their tents and to spend the night talking and stargazing on the “Symbolic Spiritual Mountain of the Gods”. And of course, to get initiated to our ancestral spirit by watching the events of the Promethean drama and the Promethean fire that have been the cornerstone of the Hellenic worldview and the Hellenic culture. These events (Saturday night, day two of the festival) attract thousands of visitors due to the deep emotional and mystical atmosphere they invoke. Following the main event is a Dionysian celebration until late in the night. On Sunday morning (day three of the festival) cleansing, name-giving and marital ceremonies take place, according to the rituals of the Hellenic National Religion, the pre-Christian tradition. 

http://ellinikotitaellinismoshellenism.blogspot.com.au/search?updated-min=2010-01-01T00%3A00%3A00-08%3A00&updated-max=2011-01-01T00%3A00%3A00-08%3A00&max-results=2